Lasse Ottesen

Lasse Ingier Ottesen (ur. 8 kwietnia 1974 w Aurskog) – norweski skoczek narciarski i trener, srebrny medalista olimpijski.

Lasse Ottesen

Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1974 Aurskog
Klub	Aurskog-Finstadbru Sportsklubb
Wzrost	182 cm
Debiut w PŚ	13 marca 1991 w Trondheim (16. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	30 marca 1991 w Szczyrbskim Jeziorze (14. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	6 grudnia 1992 w Falun (2. miejsce)
Rekord życiowy	212,0 m na Velikance w Planicy (22 marca 1997)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie srebro Lillehammer 1994 skoki narciarskie (skocznia normalna) Mistrzostwa świata juniorów srebro Vuokatti 1992 drużynowo

Przebieg kariery

W Pucharze Świata w skokach zadebiutował 13 marca 1991 w Trondheim, gdzie zajął 16. miejsce. 30 marca 1991 w Štrbskim Plesie zdobył swoje pierwsze punkty, zajmując 14. miejsce. W klasyfikacji generalnej sezonu 1990/1991 zajął 50. miejsce.

Rok później wystartował na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie zajął 45. miejsce w indywidualnych konkursach na dużej i normalnej skoczni. W konkursie drużynowym wraz z kolegami z reprezentacji zajął siódme miejsce. Miesiąc później wystartował na mistrzostwach świata juniorów, gdzie w konkursie drużynowym wywalczył srebrny medal. Na początku sezonu 1992/1993, 6 grudnia 1992 w Falun pierwszy raz stanął na podium, zajmując drugie miejsce za Wernerem Rathmayrem. Ponadto jeszcze sześciokrotnie zdobywał punkty, co pozwoliło mu zająć 13. miejsce w klasyfikacji generalnej. Wystartował także w konkursie indywidualnym na dużej skoczni podczas mistrzostw świata w Falun w 1993, zajmując 40. miejsce.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1993/1994, kiedy to zajął dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 na dużej skoczni zajął szóste miejsce. Na normalnej skoczni w pierwszej serii skoków oddał najdłuższy skok, osiągając odległość 102,5 m, jednak z powodu niskich not za styl znajdował się 3 punkty za swoim rodakiem Espenem Bredesenem. Również trzy punkty dzieliły Ottesena od zajmującego trzecie miejsce Noriakiego Kasai. W drugiej kolejce Bredesen ustanowił rekord skoczni skacząc 104,0 m i zapewnił sobie złoty medal. Ottesen osiągnął 98,0 metrów, co wystarczyło do obrony drugiej pozycji. Do Bredesena stracił ostatecznie 14 punktów, a Dietera Thomę, który awansował na trzecie miejsce wyprzedził o 7,5 punktu. W konkursie drużynowym mimo jego dobrych skoków Norwegowie nie zdobyli medalu, zajmując czwarte miejsce po przegranej walce o brązowy medal z reprezentantami Austrii. Podczas 42. edycji Turnieju Czterech Skoczni Ottesen odegrał dużą rolę w zwycięstwie Bredesena w całym Turnieju. W jednym z konkursów Ottesen skakał przed Jensem Weißflogiem. Po skoku swojego rodaka Ottesen zwlekał ze swoim skokiem do czasu, gdy warunki wietrzne się pogorszyły. Przewaga Niemca nad Bredesenem wynosiła 12,2 punktu, jednak Weißflog stracił wtedy aż 20 punktów i w efekcie przegrał Turniej^[2]. Za zbyt długie siedzenie na belce Ottesen został po swoim skoku zdyskwalifikowany^[3]. Ponadto Ottesen zajął piąte miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Planicy oraz w sezonie 1993/1994 Pucharu Świata w lotach.

Podczas mistrzostw świata w Thunder Bay w 1995 zajął 28. miejsce na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie był czwarty, przegrywając walkę o brązowy medal z Weißflogiem o 5,5 punktu. Był też częścią drużyny, która na tych mistrzostwach zajęła siódme miejsce. Dziewiętnaste miejsce w Oberstdorfie, dwunaste w Garmisch-Partenkirchen, trzynaste w Innsbrucku i piąte w Bischofshofen dało mu dziesiątą pozycję w 43. Turnieju Czterech Skoczni. Dwukrotnie stawał na podium zawodów PŚ, dzięki czemu zajął piąte miejsce sezonie 1994/1995 PŚ w skokach oraz czwarte miejsce w sezonie 1994/1995 PŚ w lotach.

W następnym sezonie notował słabsze wyniki, między innymi 50. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz w 1996. W sezonie 1996/1997 zajął 11. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ w skokach, a w Pucharze Świata w lotach ponownie był czwarty. Wziął też udział w mistrzostwach świata w Trondheim, gdzie zajął indywidualnie 37. miejsce i piąte miejsce w konkursie drużynowym. Wynikiem 212 metrów Ottesen ustanowił nieoficjalny rekord świata w długości skoku narciarskiego podczas zawodów w Planicy (22 marca 1997)^[1]. Rok później był dziesiąty w konkursie indywidualnym na dużej skoczni podczas igrzysk olimpijskich w Nagano. Na tych samych igrzyskach wspólnie z Henningiem Stensrudem, Roarem Ljøkelsøyem i Kristianem Brendenem zajął czwarte miejsce w konkursie drużynowym. W 1998 był też piąty na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie.

Na mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 wystartował tylko w konkursach indywidualnych, jednak zajął odległe miejsca. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w lotach w Vikersund w 2000, gdzie był dziewiąty. 3 marca 2000 wywalczył swoje ostatnie podium, zajmując trzecie miejsce w Lahti. Ostatni raz pojawił się w międzynarodowych zawodach 11 sierpnia 2001 w Hinterzarten podczas zawodów Letniego Grand Prix, gdzie zajął 50. miejsce.

Skakał na nartach firmy Rossignol, miał wiązania marki Silvretta i buty Jalas.

Po zakończeniu kariery

Po zakończeniu sportowej kariery był trenerem reprezentacji Norwegii w kombinacji norweskiej^[4]. Później trenował także reprezentację Stanów Zjednoczonych w tej dyscyplinie, a od 2008 był asystentem Miki Kojonkoskiego, który trenował reprezentację Norwegii w skokach^[5]. Przed sezonem 2011/2012 został koordynatorem ds. kombinacji norweskiej w Międzynarodowej Federacji Narciarskiej^[6].

We wrześniu 2012 został dyrektorem Pucharu Świata w kombinacji norweskiej^[7].

Lasse Ottesen występował także w ósmej edycji norweskiego Tańca z gwiazdami. Tańczył razem z Olgą Diwakową^[8]. Po trzecim odcinku został jednak wyeliminowany i zajął w tej edycji dziewiąte miejsce^[9].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
45.	9 lutego	1992	Albertville	Skocznia normalna indywidualnie	179.4 pkt	-43.4 pkt	Ernst Vettori
7.	14 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża drużynowo[a]	538.0 pkt	-106.4 pkt	Finlandia
45.	16 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża indywidualnie	126.8 pkt	-112.7 pkt	Toni Nieminen
2.	25 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia normalna indywidualnie	268.0 pkt	-14.0 pkt	Espen Bredesen
6.	20 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża indywidualnie	226.6 pkt	-47.9 pkt	Jens Weißflog
4.	22 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża drużynowo[b]	898.8 pkt	-71.3 pkt	Niemcy
10.	15 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża indywidualnie	238.9 pkt	-33.4 pkt	Kazuyoshi Funaki
4.	16 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża drużynowo[c]	582.0 pkt	-62.4 pkt	Finlandia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
40.	21 lutego	1993	Falun	Skocznia duża indywidualnie	111.9 pkt	-129.5 pkt	Espen Bredesen
28.	12 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia normalna indywidualnie	182.5 pkt	-83.5 pkt	Takanobu Okabe
7.	16 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża drużynowo[d]	655.4 pkt	-233.6 pkt	Finlandia
4.	18 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża indywidualnie	224.4 pkt	-48.2 pkt	Tommy Ingebrigtsen
5.	27 lutego	1997	Trondheim	Skocznia duża drużynowo[e]	799.0 pkt	-156.3 pkt	Finlandia
37.	1 marca	1997	Trondheim	Skocznia duża indywidualnie	77.1 pkt	-175.0 pkt	Masahiko Harada
35.	21 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża indywidualnie	75.5 pkt	-187.9 pkt	Martin Schmitt
22.	26 lutego	1999	Ramsau	Skocznia normalna indywidualnie	212.0 pkt	-43.0 pkt	Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
5.	20 marca	1994	Planica	Loty indywidualnie	263.1 pkt	-88.1 pkt	Jaroslav Sakala
50.	11 lutego	1996	Tauplitz	Loty indywidualnie	105.9 pkt	-623.2 pkt	Andreas Goldberger
5.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	Loty indywidualnie	730.4 pkt	-46.0 pkt	Kazuyoshi Funaki
9.	23 lutego	2000	Vikersund	Loty indywidualnie	447.0 pkt	-89.8 pkt	Sven Hannawald

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
7.	7 marca	1991	Reit im Winkl	Skocznia normalna drużynowo	555,3 pkt	51,5 pkt	Czechosłowacja
7.	9 marca	1991	Reit im Winkl	Skocznia normalna indywidualnie	201,9 pkt	19,2 pkt	Martin Höllwarth
2.	18 marca	1992	Vuokatti	Skocznia normalna drużynowo[f]	510,7 pkt	-59,7 pkt	Finlandia
4.	21 marca	1992	Vuokatti	Skocznia normalna indywidualnie	189,8 pkt	-27,8 pkt	Toni Nieminen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[10]
1990/1991	50.
1991/1992	45.
1992/1993	13.
1993/1994	9.
1994/1995	10.
1995/1996	27.
1996/1997	11.
1997/1998	18.
1998/1999	20.
1999/2000	12.
2000/2001	60.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	6 grudnia 1992	Falun	Lugnet	223.9 pkt	2.	-4.3 pkt	Werner Rathmayr
2.	16 stycznia 1994	Liberec	Ještěd	203.6 pkt	3.	-15.3 pkt	Jaroslav Sakala
3.	11 grudnia 1994	Planica	Srednija Velikanka	241.0 pkt	3.	-17.5 pkt	Andreas Goldberger
4.	18 lutego 1995	Vikersund	Vikersundbakken	336.7 pkt	3.	-21.4 pkt	Andreas Goldberger
5.	8 grudnia 1996	Ruka	Srednija Velikanka	263.6 pkt	2.	-14.5 pkt	Primož Peterka
6.	23 marca 1997	Planica	Velikanka	366.7 pkt	3.	-25.3 pkt	Akira Higashi
7.	7 lutego 1999	Harrachov	Čerťák	223.8 pkt	2.	-9.9 pkt	Janne Ahonen
8.	18 grudnia 1999	Zakopane	Wielka Krokiew	241.7 pkt	3.	-18.3 pkt	Martin Schmitt
9.	4 marca 2000	Lahti	Salpausselkä	238.5 pkt	3.	-16.0 pkt	Janne Ahonen

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[11]
Sezon 1990/1991
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	16	23	-	-	14	2
Sezon 1991/1992
																					punkty
-	-	52	42	-	-	-	-	44	37	40	-	-	12	52	-	-	50	24	-	13	7
Sezon 1992/1993
																	punkty
9	2	13	38	7	33	37	32	34	14	8	10	-	-	49	40	-	55
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował
Sezon 1993/1994
																			punkty
36	8	5	15	4	10	6	51	q	22	4	3	36	20	41	39	5	11	18	421
Sezon 1994/1995
																					punkty
7	3	19	12	13	5	15	9	12	33	34	15	6	12	44	33	43	22	3	5	14	472
Sezon 1995/1996
																												punkty
9	6	21	10	5	29	31	19	34	41	q	13	27	41	16	17	28	36	39	-	35	44	-	-	-	18	34	47	233
Sezon 1996/1997
																									punkty
24	15	11	2	8	9	14	16	13	11	-	-	18	15	31	11	8	9	5	40	14	17	31	9	3	545
Sezon 1997/1998
																											punkty
49	-	-	-	-	48	14	39	25	23	23	-	22	20	5	4	26	12	6	6	19	45	17	47	41	38	37	288
Sezon 1998/1999
																													punkty
17	39	51	24	5	8	50	5	21	40	24	21	10	20	22	24	14	18	-	-	2	19	q	17	-	-	28	q	-	363
Sezon 1999/2000
																										punkty
q	35	30	q	41	3	12	15	9	11	7	25	49	4	21	-	40	6	5	10	7	3	12	11	15	19	535
Sezon 2000/2001
																					punkty
39	25	22	40	47	-	-	35	31	33	33	34	23	-	-	-	-	41	37	39	-	23
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[11]
Sezon 1991/1992
								8	5
Sezon 1992/1993
								7	-
Legenda
1 2 3 poniżej 3  -  – zawodnik nie wystartował
Sezon 1993/1994
								3	3
Sezon 1994/1995
									5
Sezon 1995/1996
						3	-	-	-
Sezon 1996/1997
									3
Sezon 1999/2000
							-	4	4
Sezon 2000/2001
						1	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-6 poniżej 6  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
1992/1993	26.	[10]
1993/1994	31.	[12]
1994/1995	10.	[10]
1995/1996	32.	[13]
1996/1997	12.	[10]
1997/1998	18.
1998/1999	22.
1999/2000	8.
2000/2001	54.

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
1997	26.	[14]
1998	38.	[15]
2000	8.	[16]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[10]
1992/1993	8.
1993/1994	5.
1994/1995	4.
1995/1996	33.
1996/1997	4.
1997/1998	5.
1998/1999	42.
1999/2000	8.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[17]
1994	14.
1995	41.
1996	40.
1997	29.
1998	20.
1999	47.
2000	11.

Miejsca na podium konkursów LGP

1. Sapporo – 3 września 2000 (3. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[11]
1994
			punkty
8	20	27	592,7
1995
				punkty
46	4	52	q	366,9
1996
					punkty
40	33	q	31	16	15
1997
					punkty
15	14	39	46	41	34
1998
						punkty
27	16	23	36	12	13	69
1999
					punkty
26	34	41	-	-	5
2000
								punkty
21	17	q	13	8	4	37	3	186
2001
							punkty
50	q	q	q	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[11]
1993/1994	138.
1994/1995	47.
1998/1999	168.
2000/2001	73.

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

1. Lillehammer – 3 grudnia 1994 (1. miejsce)
2. Lillehammer – 4 grudnia 1994 (2. miejsce)
3. Rælingen – 19 sierpnia 2000 (3. miejsce)
4. Rælingen – 20 sierpnia 2000 (3. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[11]
Sezon 1993/1994
																																	punkty
9	22	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38
Sezon 1994/1995
																																							punkty
1	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	180
Sezon 1998/1999
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	40
Sezon 2000/2001
																																								punkty
-	-	-	-	3	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	120
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład drużyny: Rune Olijnyk, Magne Johansen, Lasse Ottesen, Espen Bredesen
2. Skład drużyny: Øyvind Berg, Lasse Ottesen, Roar Ljøkelsøy, Espen Bredesen
3. Skład drużyny: Henning Stensrud, Lasse Ottesen, Roar Ljøkelsøy, Kristian Brenden
4. Skład drużyny: Arve Vorvik, Lasse Ottesen, Espen Bredesen, Tommy Ingebrigtsen
5. Skład drużyny: Håvard Lie, Roar Ljøkelsøy, Espen Bredesen, Lasse Ottesen
6. Skład drużyny: Jørgen Halvorsen, Bengt Heiestad, Knut Müller, Lasse Ottesen