Grand Prix Niemiec 1959

Grand Prix Niemiec 1959 (oryg. Großer Preis von Deutschland) – 6. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1959, która odbyła się 2 sierpnia 1959 po raz 1. na torze AVUS.

Grand Prix Niemiec 1959

Großer Preis von Deutschland

6. wyścig z 9 w sezonie 81. Grand Prix Formuły 1
AVUS
Data	2 sierpnia 1959
Trasa
Liczba okrążeń	60
Długość okrążenia	8,300 km
Dystans	498,000 km
Uczestnicy
Zgłoszenia	17 kierowców
Zakwalifikowało się	17 kierowców
Ukończyło wyścig	7 kierowców
Wyniki
Pole position	Tony Brooks (2:05,9, Ferrari)
Zwycięzca	Tony Brooks (2:09:31,6, Ferrari)
Najszybsze okrążenie	Tony Brooks (2:04,5, Ferrari)
6. Grand Prix w sezonie 1959
Poprzednie	Grand Prix Wielkiej Brytanii
Następne	Grand Prix Portugalii
Grand Prix Niemiec
1958 1959 1961

21. Grand Prix Niemiec, 8. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyniki

Kwalifikacje

Źródło: statsf1.com^[1]

P	Nr	Kierowca	Konstruktor(-silnik)	Opony	Czas	Odstęp	Strata
1	4	Tony Brooks	Ferrari	D	2:05,9	–	–
2	7	Stirling Moss	Cooper-Climax	D	2:06,8	+0,9	+0,9
3	6	Dan Gurney	Ferrari	D	2:07,2	+0,4	+1,3
4	1	Jack Brabham	Cooper-Climax	D	2:07,4	+0,2	+1,5
5	3	Masten Gregory	Cooper-Climax	D	2:07,5	+0,1	+1,6
6	5	Phil Hill	Ferrari	D	2:07,6	+0,1	+1,7
7	9	Jo Bonnier	BRM	D	2:10,3	+2,7	+4,4
8	10	Harry Schell	BRM	D	2:10,4	+0,1	+4,5
9	2	Bruce McLaren	Cooper-Climax	D	2:10,5	+0,1	+4,6
10	16	Graham Hill	Lotus-Climax	D	2:10,8	+0,3	+4,9
11	11	Hans Herrmann	BRM	D	2:11,4	+0,6	+5,5
12	8	Maurice Trintignant	Cooper-Climax	D	2:12,7	+1,3	+6,8
13	15	Innes Ireland	Lotus-Climax	D	2:14,6	+1,9	+8,7
14	17	Cliff Allison	Ferrari	D	2:05,8[a]	–	–
15	18	Ian Burgess	Cooper-Maserati	D	2:18,9[a]	+13,1	+13,0
P	Nr	Kierowca	Konstruktor(-silnik)	Opony	Czas	Odstęp	Strata

Uwagi

1. Cliff Allison i Ian Burgess byli kierowcami rezerwowymi. Zostali dopuszczeni do wyścigu po tym, jak Porsche wycofało się z wyścigu po śmierci Jeana Behry. Musieli jednak wystartować z końca stawki.

Wyścig

Źródła: statsf1.com^[2]

P	+ / –	Nr	Kierowca	Konstruktor	Opony	Okr.	Czas / Strata	Komentarz
1		4	Tony Brooks	Ferrari	D	60	2:09:31,6
2	1	6	Dan Gurney	Ferrari	D	60	+2,9
3	3	5	Phil Hill	Ferrari	D	60	+1:04,8
4	8	8	Maurice Trintignant	Cooper-Climax	D	59	+1 okr.
5	2	9	Jo Bonnier	BRM	D	58	+2 okr.
6	9	18	Ian Burgess	Cooper-Maserati	D	56	+4 okr.
7	1	10	Harry Schell	BRM	D	49	+11 okr.	sprzęgło
Niesklasyfikowani
		2	Bruce McLaren	Cooper-Climax	D	36	+24 okr.	sprzęgło
		11	Hans Herrmann	BRM	D	36	+24 okr.	wypadek
		3	Masten Gregory	Cooper-Climax	D	23	+37 okr.	silnik
		1	Jack Brabham	Cooper-Climax	D	15	+45 okr.	sprzęgło
		16	Graham Hill	Lotus-Climax	D	10	+50 okr.	radiator
		15	Innes Ireland	Lotus-Climax	D	7	+53 okr.	skrzynia biegów
		17	Cliff Allison	Ferrari	D	2	+58 okr.	sprzęgło
		7	Stirling Moss	Cooper-Climax	D	1	+59 okr.	skrzynia biegów
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
		12	Jean Behra	Behra-Porsche	D	0		śmiertelny wypadek
		14	Wolfgang von Trips	Porsche	D	0		stajnia wycofała się
		19	Fritz d’Orey	Maserati	D	0		nie przybył
P	+ / –	Nr	Kierowca	Konstruktor	Opony	Okr.	Czas / Strata	Komentarz

Najszybsze okrążenie

Źródło: statsf1.com^[3]

Nr	Kierowca	Konstruktor	Czas	Okr.
4	Tony Brooks	Ferrari	2:04,5	18

Prowadzenie w wyścigu

Źródło: statsf1.com^[4]

Nr	Kierowca	Konstruktor	Okrążenia	Suma
4	Tony Brooks	Ferrari	1-2, 5-13, 15, 18-22, 24-30, 32-35, 37, 40, 42, 46-47, 52-60	42
6	Dan Gurney	Ferrari	14, 16-17, 41, 43-44, 50-51	8
5	Phil Hill	Ferrari	31, 36, 38-39, 45, 48-49	7
3	Masten Gregory	Cooper-Climax	3-4, 23	3
Wykres

Klasyfikacja po wyścigu

Zobacz też: Lista systemów punktacji Formuły 1.

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu. Liczone było tylko 5 najlepszych wyścigów danego kierowcy. W nawiasach podano wszystkie zebrane punkty, nie uwzględniając zasady najlepszych wyścigów.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P	+/−	Kierowca	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS
1	0	Jack Brabham	5	27	2	1	1	1	1	1
2	0	Tony Brooks	5	23	2	1	–	2	1	2
3	0	Phil Hill	4	13	–	1	1	–	–	–
4	+2	Jo Bonnier	5	10	1	–	–	1	–	3
5	+4	Maurice Trintignant	5	9	–	–	1	–	–	–
6	−2	Stirling Moss	5	8,5	–	1	–	1	3	4
7	−2	Bruce McLaren	4	8,5	–	–	1	–	1	1
8	−1	Rodger Ward	1	8	1	–	–	–	–	–
9	N	Dan Gurney	2	6	–	1	–	–	–	1
10	−2	Jim Rathmann	1	6	–	1	–	–	–	–
11	−1	Johnny Thomson	1	5	–	–	1	1	1	–
12	−1	Masten Gregory	5	4	–	–	1	–	–	3
13	−1	Harry Schell	5	3	–	–	–	–	–	2
14	−1	Innes Ireland	3	3	–	–	–	–	–	2
15	−1	Tony Bettenhausen	1	3	–	–	–	–	–	–
15	−1	Olivier Gendebien	1	3	–	–	–	–	–	–
17	−1	Jean Behra	3	2	–	–	–	–	–	2
18	−1	Paul Goldsmith	1	2	–	–	–	–	–	–
P	+/−	Kierowca	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS

Konstruktorzy

Tylko jeden, najwyżej uplasowany kierowca danego konstruktora, zdobywał dla niego punkty. Również do klasyfikacji zaliczano 6 najlepszych wyników.

P	+/−	Konstruktor	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS
1	0	Cooper-Climax	26	29	2	1	4	2	3	10
2	0	Ferrari	17	24	2	3	1	2	1	6
3	0	BRM	16	16	1	1	–	1	2	9
4	0	Lotus-Climax	11	3	–	–	–	–	–	7
Niesklasyfikowani
		Cooper-Maserati	7	0	–	–	–	–	–	5
		Aston Martin	4	0	–	–	–	–	–	3
		Maserati	4	0	–	–	–	–	–	1
		Porsche	2	0	–	–	–	–	–	1
		Cooper-Borgward	2	0	–	–	–	–	–	–
		JBW-Maserati	1	0	–	–	–	–	–	1
		Vanwall	1	0	–	–	–	–	–	1
		Fry-Climax	0	0	–	–	–	–	–	–
P	+/−	Kierowca	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS