Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Języki izolowane
języki bez wykazanego pokrewieństwa z innymi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Języki izolowane, izolaty[1], języki odosobnione[2][3] – języki, które ze względu na swą specyfikę, tj. strukturę gramatyczną, leksykę lub inne czynniki nie wykazują pokrewieństwa z żadnym innym istniejącym językiem. Przykładami języków izolowanych są języki koreański i baskijski, aczkolwiek snuje się przypuszczenia w kwestii ewentualnego związku tych języków z pewnymi rodzinami językowymi, np. baskijskiego z językami kaukaskimi.
Termin „języki izolowane” określa także takie języki, co do których wiadomo, że przynależą do określonej rodziny językowej, jednak wewnątrz niej nie są bliżej spokrewnione z żadnym innym językiem (np. języki albański czy ormiański w obrębie rodziny indoeuropejskiej).
Określenia „języki izolowane” nie należy mylić z typologicznym pojęciem języków izolujących.
Remove ads
Pochodzenie pojęcia
Wyrażeniem language isolates (w l. poj. a language isolate) w odniesieniu do języków „niewykazujących bliskiego pokrewieństwa z żadnym innym językiem lub rodziną językową” (with no demonstrable close relationship to any other single language or family of languages) posłużyła się po raz pierwszy amerykańska lingwistka Mary Haas w 1965 r. w pracy nad językami rodzimymi Ameryki Północnej[4]. W świetle stale nieustającego postępu w badaniach i dociekaniach językoznawczych definicję tę uzupełnia zastrzeżenie dotyczące aktualnego stanu badań[5].
Remove ads
Języki uznawane za izolowane
Podsumowanie
Perspektywa
Afryka
Za języki izolowane uznaje się również niektóre języki z rodziny nilo-saharyjskiej.
Azja
Australia i Oceania
W większości są to języki Nowej Gwinei, które nie wykazują pokrewieństwa z językami transnowogwinejskimi.
Europa
Ameryka Północna
Ameryka Południowa
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads