Jerzy Młynarczyk

Jerzy Marian Młynarczyk (ur. 2 sierpnia 1931 w Wilnie, zm. 9 września 2017^[1]) – polski prawnik, nauczyciel akademicki, polityk oraz koszykarz, występujący na pozycji skrzydłowego, reprezentant kraju, olimpijczyk. Profesor nauk prawnych, prezydent Gdańska (1977–1981), poseł na Sejm IV kadencji (2001–2005).

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data śmierci ...

Szybkie fakty Wzrost, Masa ciała ...

W młodości uprawiał koszykówkę w barwach Warty Poznań (1950–1954), Lecha Poznań (1954–1960) i Wybrzeża Gdańsk (1960–1971). Mistrz Polski (1958) w zespole Lecha i wicemistrz kraju (1970) w drużynie Wybrzeża. 112 razy wystąpił w reprezentacji Polski w tej dyscyplinie, w tym w 1960 na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie. Czterokrotny uczestnik mistrzostw Europy: 1955 w Budapeszcie, 1957 w Sofii, 1959 w Stambule i 1961 w Belgradzie.

12 maja 1964 wziął udział w meczu Wybrzeże Gdańsk (71:117) All-Stars USA. W składzie reprezentacji gwiazd znajdowali się zawodnicy NBA: Bob Pettit (Hawks), Tom Heinsohn (Celtics), Bill Russell (Celtics), Oscar Robertson (Royals), Jerry Lucas (Royals) 16, Tom Gola (Knicks), Bob Cousy, K.C. Jones (Celtics)^[2]. W spotkaniu tym zanotował 15 punktów^[2].

Miejsca na liście strzelców (1957 – 6., 1960 – 7., 1961 – 10., 1963 – 9., 1964 – 7., 1965 – 3.)

Uczestnik:
- igrzysk olimpijskich (1960 – 7. miejsce)^[3]
- mistrzostw Europy (1957 – 7. miejsce, 1959 – 6. miejsce, 1961 – 9. miejsce)

W 1950 ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie, a w 1954 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Początkowo pracował jako radca prawny. Uzyskał stopnie doktora i doktora habilitowanego nauk prawnych, a w 1998 tytuł profesora nauk prawnych. Od 1958 pracował w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie, od 1970 był pracownikiem naukowym Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 80. kierował Instytutem Morskim, był też wykładowcą Światowego Uniwersytetu Morskiego w Malmö. W latach 2006–2011 prowadził wykłady i seminaria z prawa cywilnego i postępowania cywilnego w Wyższej Szkole Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie, pełniąc równocześnie funkcję p.o. kierownika Katedry Prawa Prywatnego. Był również rektorem Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Gdyni i kierownikiem Katedry Administracji na tej uczelni. Specjalizował się w prawie morskim i międzynarodowym publicznym. Był przewodniczącym Polskiego Stowarzyszenia Prawa Morskiego. Opublikował kilkanaście książek i około 200 innych publikacji naukowych.

Od 1976 do rozwiązania należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1977–1981 pełnił funkcję prezydenta Gdańska. Sprawował też mandat posła na Sejm IV kadencji, wybranego w okręgu gdańskim z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej, pracował w Komisji Ustawodawczej. W 2004 przeszedł do klubu Socjaldemokracji Polskiej i kandydował bezskutecznie w wyborach w tym samym roku z jej listy do Parlamentu Europejskiego. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję. W listopadzie 2012 został powołany przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji do rady programowej TVP Gdańsk.

Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie^[4] (kwatera N2-A-6)^[5].

Życiorys