Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Kazimierz Stec

polski generał brygady Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kazimierz Stec
Remove ads

Kazimierz Stec (ur. 23 marca 1925 w Tarnopolu, zm. 23 lutego 1999 we Wrocławiu) – generał brygady ludowego Wojska Polskiego.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Thumb
Wizyta delegacji WSOWZmech z gen. bryg. Kazimierzem Stecem na czele w moskiewskiej Wyższej Szkole Dowódców Ogólnowojskowych im. Rady Najwyższej RFSRR, 1973 r.
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Ukończył gimnazjum w Tarnopolu, od 1939 pracował w parowozowni. W maju 1944 wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR w Żytomierzu, jesienią 1944 skończył Oficerską Szkołę Piechoty przy 1 Armii WP w Łucku, po czym dowodził plutonem zwiadu w 4 Dywizji Piechoty im. J. Kilińskiego. Walczył m.in. nad Wisłą w grudniu 1944, na Wale Pomorskim i pod Kołobrzegiem w marcu 1945 oraz przy forsowaniu Odry; trzykrotnie ranny w walkach.

Od maja 1945 w Korpusie Bezpieczeństwa Wewnętrznego, do 1948 walczył z podziemiem niepodległościowym i z UPA w pięciu województwach: warszawskim, białostockim, lubelskim, łódzkim i krakowskim. W latach 1947–1948 był dowódcą batalionu, na początku 1948 został zwolniony z WP i przeniesiony do rezerwy, pracował w organizacji „Służba Polsce” w fabrykach na Górnym Śląsku.

Od czerwca 1951 został ponownie powołany do czynnej służby, skończył kurs w Oficerskiej Szkole Piechoty nr 3 w Elblągu, po czym został dowódcą kompanii piechoty w 14 Dywizji Piechoty w Wałczu. Po kursie w Wyższej Szkole Piechoty w Rembertowie w sierpniu 1953 został szefem sztabu 43 Pułku Piechoty w Stargardzie Szczecińskim. Od listopada 1954 pełnił służbę w sztabie Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy. Od 20 października 1959 był dowódcą 82 Pułku Zmechanizowanego w Kołobrzegu. 1962-1965 studiował w Akademii sztabu Generalnego w Warszawie, po czym został szefem sztabu i zastępcą dowódcy 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie. Od 16 kwietnia 1967 był dowódcą 8 Dywizji Zmechanizowanej w Koszalinie.

W październiku 1969 został mianowany generałem brygady. 30 września 1970 został komendantem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, a od 10 lipca 1974 pełnił służbę jako szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego we Wrocławiu. Od lipca 1981 do lipca 1986 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W grudniu 1985 został członkiem Zespołu do rozpatrzenia i przygotowania propozycji dotyczących uzupełnień i zmian w "Statucie PZPR" przed X Zjazdem PZPR, który odbył się w lipcu 1986[1].

W okresie stanu wojennego w Polsce (1981-1983) był pełnomocnikiem Komitetu Obrony Kraju - komisarzem wojskowym na województwo wrocławskie[2].

W latach 1989–1990 szef Misji Polskiej - minister pełnomocny w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei. Przez kilka kadencji członek Rady Naczelnej i Zarządu Głównego ZBoWiD (od maja 1985 członek Prezydium Zarządu Głównego[3]) oraz prezes Zarządu Wojewódzkiego ZBoWiD we Wrocławiu. W marcu 1990 przeniesiony do dyspozycji MON, w październiku 1990 pożegnany przez ministra obrony narodowej wiceadmirała Piotra Kołodziejczyka i w grudniu 1990 przeniesiony w stan spoczynku.

W wyborach samorządowych w 1998 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego sejmiku dolnośląskiego z listy Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych[4].

Remove ads

Awanse

W trakcie wieloletniej służby w ludowym Wojsku Polskim otrzymywał awanse na kolejne stopnie wojskowe[5]:

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads