Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Latisha Chan
tajwańska tenisistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Latisha Chan, wcześniej znana jako Chan Yung-jan (chiń. upr. 詹咏然; chiń. trad. 詹詠然; pinyin Zhān Yǒngrán; ur. 17 sierpnia 1989 w Tajpej) – tajwańska tenisistka, zwyciężczyni US Open 2017 w grze podwójnej oraz French Open 2018 i 2019 i Wimbledonu 2019 w grze mieszanej, finalistka Australian Open 2007 i 2015 oraz US Open 2007 w grze podwójnej oraz Australian Open 2011 w grze mieszanej, liderka rankingu WTA deblistek od 23 października 2017 do 10 czerwca 2018 i ponownie w dniach 13–19 sierpnia 2018, medalistka uniwersjady oraz igrzysk azjatyckich, reprezentantka w Pucharze Federacji, starsza siostra Chan Hao-ching.
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
Praworęczna zawodniczka o oburęcznym backhandzie, treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 6 lat pod kierunkiem ojca. Może pochwalić się znaczącymi sukcesami w gronie juniorek, przede wszystkim wygraną w juniorskim Australian Open 2004 w deblu w parze z Chinką Sun Shengnan (w finale pokonały parę czeski duet Veronika Chvojková–Nicole Vaidišová). Była również m.in. w półfinale juniorskiego French Open 2006, w którym przegrała z Anastasiją Pawluczenkową. Niezależnie od występów w gronie juniorek, od sierpnia 2004 startuje jako tenisistka zawodowa, a w głównym cyklu rozgrywek WTA Tour debiutowała rok później; przeszła wówczas eliminacje do US Open, ale odpadła w I rundzie z rozstawioną z numerem ósmym Amerykanką Sereną Williams. W mniej prestiżowych rozgrywkach ITF Circuit od 2004 wygrała siedemnaście turniejów w grze pojedynczej i osiemnaście w deblowej.
W październiku 2006 na turnieju Japan Open po raz pierwszy wystąpiła w półfinale turnieju rangi WTA Tour, pokonując m.in. wysoko rozstawioną reprezentantkę gospodarzy Ai Sugiyamę. Wynik ten pozwolił jej na awans do czołowej setki rankingu światowego, na koniec sezonu 2006 zajmowała 73. miejsce.
W parze z o kilka lat starszą rodaczką Chuang Chia-jung odniosła w 2005 pierwsze deblowe zwycięstwo turniejowe (Seul). Ta sama para doszła do finału Japan Open 2006, a w 2007 roku do finału wielkoszlemowych Australian Open i US Open. Ponadto Chan osiągnęła także finał wielkoszlemowego Australian Open 2015, a także zwyciężyła w 2017 roku na kortach US Open.
Remove ads
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie eliminacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 1 (0–1)
Gra podwójna 59 (33–26)
Gra mieszana 4 (3–1)
Remove ads
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 1 (0–1)
Gra podwójna 2 (2–0)
Remove ads
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2007 | Półfinał | ![]() | ![]() ![]() | 2:6, 2:6 |
2015 | Półfinał | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 2:6 |
2016 | Ćwierćfinał | ![]() | ![]() ![]() | 6:7(10), 5:7 |
2017 | Półfinał | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 6:7(5) |
2019 | Faza grupowa | ![]() | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | 2:6, 7:5, 6–10 6:7(5), 4:6 2:6, 4:6 |
Remove ads
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Remove ads
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2004 | ![]() |
Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
7:5, 6:3 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2025-01-11] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2025-01-11] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2025-01-11] (ang.).
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads