Liemarvin Bonevacia

Liemarvin^[a] Bonevacia (wym. [ˌliˈmɑrfɪn ˌbɔnəˈfɑsjɑ]; ur. 5 kwietnia 1989 roku w Willemstad) – pochodzący z Curaçao holenderski lekkoatleta specjalizujący się w biegu na 400 metrów.

Liemarvin Bonevacia

Liemarvin Bonevacia (2015)
Data i miejsce urodzenia	5 kwietnia 1989 Willemstad
Obywatelstwo	Curaçao
Wzrost	180 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia Igrzyska olimpijskie srebro Tokio 2020 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 400 m) Mistrzostwa świata srebro Eugene 2022 sztafeta mieszana 4 × 400 m Mistrzostwa Europy brąz Amsterdam 2016 bieg na 400 m brąz Rzym 2024 bieg na 400 m brąz Rzym 2024 sztafeta mieszana 4 × 400 m Halowe mistrzostwa świata brąz Glasgow 2024 sztafeta 4 × 400 m Halowe mistrzostwa Europy złoto Toruń 2021 sztafeta 4 × 400 m brąz Belgrad 2017 bieg na 400 m brąz Toruń 2021 bieg na 400 m brąz Stambuł 2023 sztafeta 4 × 400 m Igrzyska europejskie brąz Kraków 2023 bieg na 400 m

Kariera

Jest wychowankiem klubu Trupial, w którym zaczynał biegać w wieku 17 lat. Początkowo uprawiał biegi średnio- i długodystansowe. Jako student Peter Stuyvesant College wziął udział w Unwersjadzie w 2011 roku, która rozgrywana była w Shenzhen w Chinach. Wystartował tam w wyścigach na 400 i 200 metrów, z których odpadł odpowiednio w pół- (48,26 s.)^[1] i ćwierćfinale (21,60)^[2]. W związku z dobrymi wynikami, uzyskał stypendium portorykańskiego Universidad del Este, gdzie studiuje marketing^[3].

20 kwietnia 2012 roku w trakcie uniwersyteckiej Ligi Lekkoatletycznej w Portoryko uzyskał na 400 metrów wynik 46,11^[4], bijąc tym samym o dwie setne sekundy rekord kraju Churandy Martiny z 2007 roku. Niedługo później, bo 28 kwietnia 2012 roku, Bonevacia zakwalifikował się na Igrzyska Olimpijskie w Londynie w 2012 roku z czasem 45,77 (nowy rekord życiowy), uzyskanym podczas Grand Prix International Ximena w kolumbijskim Medellín^[5].

Przed rozpoczęciem zmagań olimpijskich trenował w Narodowym Centrum Sportu Papendal w Holandii^[5]. W lipcu wziął udział w mityngu w Liège, gdzie rywalizował na nietypowym dystansie 300 metrów. Zajął wówczas trzecie miejsce, za Jonathanem Borlée i Obakengiem Ngwigwą^[5].

Na Igrzyskach startował jako członek drużyny Niezależnych Sportowców. Sytuacja ta związana była z politycznym rozpadem terytorium Antyli Holenderskich, które posiadały własny komitet olimpijski, na pięć oddzielnych terytoriów, które swoich komitetów nie miały. W zaistniałej sytuacji MKOl zezwolił sportowcom z Bonaire, Curaçao, Saby, Sint Eustatius i Sint Maarten na udział w igrzyskach pod flagą olimpijską, choć sam Bonevacia mógł również startować jako reprezentant Holandii.

Biegacz z Antyli w swoim biegu eliminacyjnym uzyskał wynik 45,60 sekund poprawiając tym samym swój rekord życiowy, rekord Curaçao i rekord Królestwa Niderlandów^[b][6]. Dało mu to 22 wynik (3 w swoim biegu, za Kirani Jamesem i Ramonem Millerem) i awans do półfinału^[7][8]. W kolejnej rundzie Bonevacia doznał kontuzji mięśni prawego uda już na samym początku biegu^[9]. Mimo tego ukończył bieg, choć uzyskany przez niego czas (1:36,42) był gorszy od poprzedzającego go Saudyjczyka Youssefa Al-Masrahiego o ponad 50 sekund. Ostatecznie zajął 24 miejsce w generalnej kwalifikacji biegu na 400 metrów^[10][11].

W 2016 zdobył dla Holandii brązowy medal mistrzostw Europy w Amsterdamie oraz wystartował na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, natomiast w 2017 zdobył brązowy medal na halowych mistrzostwach Europy w Belgradzie.

Rekordy

Rekordy życiowe

Dystans	Rezultat	Data	Miejsce	Zawody	Uwagi	Źródła
bieg na 300 metrów	32,21	2024-02-17 17 lutego 2024(dts)	Pretoria
bieg na 400 metrów	44,48	2021-08-21 21 sierpnia 2021(dts)	Berno	CITIUS Meeting	rekord Holandii
bieg na 400 metrów (hala)	45,48	2022-02-27 27 lutego 2022(dts)	Apeldoorn	mistrzostwa Holandii	rekord Holandii

Uwagi

1. Niekiedy imię bywa zapisywane także jako Lee-Marvin lub Lee-marvin.
2. Rekorderm Holandii pozostał gorszy o 8 setnych sekundy wynik Arjena Vissermana z 1986 roku, jako że Bonevacia nie startował dotąd jako reprezentant Holandii.