Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Masters 2008
turniej snookera Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
SAGA Insurance Masters – nierankingowy turniej snookerowy Masters rozegrany się w dniach 13–20 stycznia 2008 roku w Wembley Arena w Londynie. Obrońcą tytułu był Ronnie O’Sullivan, który jednak przegrał w pierwszej rundzie ze Stephenem Maguire.
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Zwycięzcą turnieju Masters został Mark Selby, dla którego był to pierwszy triumf w zawodowym snookerze. W finale Selby pokonał Stephena Lee 10:3.
Remove ads
Nagrody
Runda dzikich kart
Dziką kartę na turniej Masters otrzymał Marco Fu, natomiast w finale eliminacji o ostatnie wolne miejsce Barry Hawkins pokonał Kurta Maflina 6:4
Zarówno Fu jak i Hawkins musieli wygrać jeszcze jeden mecz, aby znaleźć się w głównej drabince turnieju. Ich rywalami byli zawodnicy z 15. oraz 16. miejsca oficjalnej listy rankingowej.
Remove ads
Drabinka turniejowa
| 1/8 finału (do 6 frame’ów) | Ćwierćfinały (do 6 frame’ów) | Półfinały (do 6 frame’ów) | Finał (do 10 frame’ów) | |||||||||||||||
| Ronnie O’Sullivan | 5 | |||||||||||||||||
| Stephen Maguire | 6 | |||||||||||||||||
| Stephen Maguire | 5 | |||||||||||||||||
| Mark Selby | 6 | |||||||||||||||||
| Stephen Hendry | 5 | |||||||||||||||||
| Mark Selby | 6 | |||||||||||||||||
| Mark Selby | 6 | |||||||||||||||||
| Ken Doherty | 5 | |||||||||||||||||
| Ken Doherty | 6 | |||||||||||||||||
| Mark J. Williams | 2 | |||||||||||||||||
| Ken Doherty | 6 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy | 5 | |||||||||||||||||
| Shaun Murphy | 6 | |||||||||||||||||
| Allister Carter | 3 | |||||||||||||||||
| Mark Selby | 10 | |||||||||||||||||
| Stephen Lee | 3 | |||||||||||||||||
| Graeme Dott | 5 | |||||||||||||||||
| Stephen Lee | 6 | |||||||||||||||||
| Stephen Lee | 6 | |||||||||||||||||
| Peter Ebdon | 1 | |||||||||||||||||
| Peter Ebdon | 6 | |||||||||||||||||
| Ryan Day | 4 | |||||||||||||||||
| Stephen Lee | 6 | |||||||||||||||||
| Marco Fu | 2 | |||||||||||||||||
| Neil Robertson | 5 | |||||||||||||||||
| Marco Fu | 6 | |||||||||||||||||
| Marco Fu | 6 | |||||||||||||||||
| Ding Junhui | 3 | |||||||||||||||||
| John Higgins | 4 | |||||||||||||||||
| Ding Junhui | 6 | |||||||||||||||||
Finał
| Finał: Do 10 wygranych frame’ów Wembley Arena, Londyn, Sędzia: | ||
| 10 – 3 | ||
| 50-59; 124(124)-4; 88(88)-0; 21-77; 13-61; 76-16; 79(60)-1; 73-9; 132(132)-0; 76-32; 72-52; 125(125)-5; 141(141)-0 | ||
| 141 | Najwyższy break | – |
| 4 | Breaki stupunktowe | – |
| 6 | Breaki notowane | – |
Breaki stupunktowe
- 141, 132, 125, 124, 107, 103
Mark Selby - 141, 123, 114, 101
Ken Doherty - 135
Ding Junhui - 120, 113
Ryan Day - 118
Neil Robertson - 118
Mark J. Williams - 112
Ronnie O’Sullivan - 107
Graeme Dott - 105, 103
Stephen Maguire - 105
Peter Ebdon - 105
Stephen Hendry - 104, 100
Marco Fu
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
