Monstera minima

Monstera minima Madison – gatunek wieloletnich, wiecznie zielonych pnączy z rodziny obrazkowatych, pochodzący z obszaru od Panamy do północno-zachodniej Kolumbii, zasiedlający lasy deszczowe strefy równikowej. Najmniejszy znany gatunek rodzaju Monstera. Żyje w podszycie lasu deszczowego, wspinając się na krzewy i małe drzewa w miejscach zacienionych i wilgotnych^[3].

Monstera minima

okaz z 1967 roku
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	obrazkowate
Podrodzina	Monsteroideae
Rodzaj	monstera
Gatunek	Monstera minima
Nazwa systematyczna
Monstera minima Madison Contr. Gray Herb. 207: 72 (1977)

Pod nazwą tego gatunku w ofercie handlowej znajduje się roślina z innego rodzaju obrazkowatych – Rhaphidophora tetrasperma^[4].

Morfologia

Pokrój

Mały wspinający się hemiepifit. Łodyga o długości 20–30 cm^[3].

Liście

Małe, ciemnozielone, lancetowate, bez fenestracji. Długość 9–14 cm, szerokość 2–4 cm^[3].

Kwiaty

Zebrane w kwiatostan w kształcie kolby o długości 4,4 cm jest otoczony kremowobiałą pochwą^[3].

Owoce

Drobne, stożkowate jagody^[3].

Historia

Gatunek po raz pierwszy opisał Michael Madison w publikacji "A Revision of Monstera" w 1977, na podstawie okazu znalezionego w 1967 roku przez amerykańskiego botanika Jamesa A. Duke'a w Panamie. Od tego czasu uznawano gatunek za endemiczny dla Panamy^[3]. W 1999 roku jednak odnaleziono drugi okaz w rezerwacie przyrody El Amargal w departamencie Chocó w Kolumbii przez J. Jácome^[5].

Okaz z 1999 roku