S/y Bies

Bies – zbudowany sposobem gospodarczym jacht morski, kecz typu Dziwna 2, pływający po Bałtyku i Morzu Północnym. Jego armatorem był przez wiele lat Klub Żeglarski "Nysa"^[1] w Głębinowie, obecnym armatorem jest Wojciech Kaczor.

Bies

Bies w Nærøyfjord
Bandera	Polska
Numer na żaglu	POL 67
Znak wywoławczy	SPS 2041
Port macierzysty	Szczecin
Armator	Wojciech Kaczor
Dane podstawowe
Typ	Dziwna 2
Materiał	stal
Historia
Stocznia	Zakłady Urządzeń Przemysłowych Przedsiębiorstwo Państwowe w Nysie, Morska Stocznia Jachtowa im. Leonida Teligi
Data budowy	1972
Data wodowania	1972
Dane techniczne
Liczebność załogi	min. 2 / max. 10
Długość całkowita (L)	15,48 m
Długość kadłuba	13,10 m
Szerokość (B)	3,45 m
Zanurzenie (D)	2,50 m
Pojemność	19,02 ton rej. 53,87 m³ (netto) RT
Ożaglowanie
Typ ożaglowania	kecz bermudzki
Liczba żagli	3
Powierzchnia ożaglowania	80 m²
Wysokość masztów	17
Liczba masztów	2
Napęd mechaniczny
Silnik	stacjonarny PZM Puck 38
Moc silnika	38 KM, 28 kW

Nazwa

Nazwa pochodzi od imienia przedsłowiańskiego demona Bies, które oznaczało „powodujący strach, przerażenie”. Nazwa typu jachtu (Dziwna 2) nawiązuje do nazwy cieśniny łączącej Zalew Szczeciński z Morzem Bałtyckim.

Parametry i wyposażenie jachtu

Rodzaj, typ i klasa jachtu

• rodzaj statku = jacht sportowy
• napęd = żaglowy z silnikiem pomocniczym
• typ kadłuba = Dziwna 2^[2] – jedyny zbudowany jacht tego typu (był też drugi – budowany w Czechach – ale niedokończony)
• klasa PRS = (yK) I (Świadectwo klasy jachtu nr 17/OR/2010), co oznacza, że jacht został zbudowany bez nadzoru towarzystwa klasyfikacyjnego, a klasa Polskiego Rejestru Statków została nadana mu po zbudowaniu. Żegluga tego jachtu jest ograniczona do Morza Północnego (do 62° szerokości geograficznej północnej i do 8° długości geograficznej zachodniej i do linii łączącej Ouessant we Francji i Fastnet w Irlandii), Morza Śródziemnego oraz mórz otwartych do 200 mil morskich od miejsca schronienia z dopuszczalną odległością między dwoma miejscami schronienia do 400 mil morskich^[3].

Pozostałe parametry kadłuba

• wysokość boczna = 3,38 m
• kokpit = 0,62 m³
• maksymalna wysokość w kabinie = 1,85 m
• liczba kabin = 3 (kubryk w części dziobowej, mesa w części środkowej kadłuba i kabina w części rufowej)
• liczba koi = 10 (4 w kubryku w części dziobowej, 4 w mesie i 2 w kabinie rufowej)
• liczba zejściówek = 2 (do kabiny nawigacyjnej i do kubryku w części dziobowej)
• liczba toalet (kingstonów) = 1
• liczba kambuzów = 1
• zbiornik na wodę = 400 l
• zbiornik na paliwo = 400 l
• ster = koło sterowe.

Jacht typu Dziwna 2 posiada dużą dzielność morską. Ma bardzo wygodną mesę oraz dużą kabinę nawigacyjną. Może bez trudu pomieścić dziesięcioosobową załogę.

• 
  Część dziobowa pokładu s/y Bies, Morze Północne, 2010
• 
  Kokpit i pokład części rufowej s/y Bies, Tamiza, 2010, w tle most Tower Bridge

Plan rozmieszczenia pomieszczeń w SY Bies

Plan rozmieszczenia pomieszczeń

s/y Bies z dwoma suszącymi się fokami: normalnym i sztormowym, zacumowany w Bergen, 2010

Żagle

Jacht nosi białe, dakronowe żagle. Wyposażony jest w następujący komplet:

Nazwy, wymiary i oznaczenia żagli Biesa

Nazwa żagla	Powierzchnia ożaglowania m²	Oznaczenie żagla
Fok	33	F
Grot	34	G
Bezan	13	B
Fok sztormowy	6,5	F sz
Grot sztormowy	13,5	G sz
Bezan sztormowy	6,5	B sz
Fok mały	19	F m
Kliwer	24	K
Genua fok	54	G f
Spinaker	80	S
Grot mały	20	G m
Grot stary (zapas)	34	G

Wyposażenie

Jacht ma dosyć podstawowe wyposażenie, na pokładzie znajdują się m.in.:

Wyposażenie eksploatacyjne

• akumulator, gniazdo 12 V, oświetlenie elektryczne, gniazda 230 V (po podłączeniu do zewnętrznego zasilania)
• 2 butle z gazem, kambuz z pełnym wyposażeniem, w tym kuchenką gazową na "kardanie" i zlewozmywakiem
• skrzynka narzędziowa

Wyposażenie nawigacyjne

• GPS
• radar
• echosonda
• odbiornik radiowy
• dwukanałowe urządzenie radiolokacyjne AIS

Wyposażenie bezpieczeństwa

• tratwa pneumatyczna 10-osobowa
• pasy ratunkowe (10 sztuk)
• 2 koła ratunkowe
• nadajnik komunikacyjny (Icom Inc., IC-M421 DSC), 25/1 W, klasa emisji G3E G2B, Pasmo V)
• radiopława EPIRB (Sailor 406 MHz)
• czerwone race świetlne
• apteczka
• gaśnica, koc gaśniczy.

Historia

Kadłub Biesa został wybudowany na początku lat 70. XX wieku w Zakładach Urządzeń Przemysłowych w Nysie, a następnie zabudowany i wyposażony w Stoczni Jachtowej w Szczecinie. W lipcu 1972 roku został wodowany i od tej pory pływa po morzach w rejsach żeglarskich organizowanych przez klub sportowy MZKS Nysa.

Na początku lat 80. jacht został przekazany do eksploatacji w Okręgowym Opolskim Związku Żeglarskim, który do końca 2006 roku organizował rejsy żeglarskie dla żeglarzy z Opolszczyzny oraz innych rejonów Polski.

Z początkiem roku 2007 jacht Bies powrócił do Klubu Żeglarskiego Nysa (następcy klubu sportowego MZKS Nysa)^[1]. W 2012 roku jacht zmienił właściciela. Obecnie jest nim Wojciech Kaczor.

Rejsy

• 1972 – pierwszy rejs – do Malmö i Kopenhagi^[4]
• czerwiec 1973: RFN – Helgoland – Dania – Szwecja
• czerwiec 1974: Londyn – Dunkierka – Ostenda – Zeebrugge – Amsterdam
• 1975: Kanał Kiloński – Morze Północne – kanał La Manche – Atlantyk – Morze Śródziemne – Cieśnina Bosfor – Cieśnina Dardanele – Morze Czarne
• lipiec-październik 1976: Warna – Stambuł – Çanakkale – Ajos Efstratios – Pireus – Isthimia – Itaka – Korfu – Brindisi – Split – Żuliana – Dubrownik – Torre del Greco – Cagliari – Gibraltar – Tanger – Kadyks – Lizbona – Baiona – Kilonia
• czerwiec-lipiec 1980: Helsinki – Visby – Kalmar
• lipiec-sierpień 1983: Kilonia - Cuxhaven – Helgoland - Amsterdam
• lipiec 1984: Lubeka – Privall – Travemunde – Kilonia
• sierpień 1995: Trzebież - Rønne - København - Helsingør - Oslo - Malmö - Falsterbo - Sassnitz - Trzebież
• lipiec 2004: Świnoujście – Kopenhaga – Skagen – Esbjerg – Helgoland – Cuxhaven – Brunsbuttel – Holtenau – Kilonia
• sierpień 2007: Świnoujście – Kilonia – Kanał Kiloński – Hamburg – Helgoland - Amsterdam, pod kierunkiem kapitana Bogdana Sobiły
• wrzesień 2008: Thyborøn – Narwik – Lofoty – norweskie fiordy, kapitan Paweł Kardasz
• sierpień 2009: Gdynia – Władysławowo – Utklippan – Kalmar – Sanvik – Visby – Hel – Bornholm – Świnoujście – Trzebież, ze sternikiem Michałem Łukaszewiczem^[5]
• kwiecień 2010: Świnoujście – Kilonia – Helgoland – Travemunde
• maj 2010: Trzebież – Świnoujście – Sassnitz – Kopenhaga – Helsingor – Świnoujście – Trzebież
• czerwiec-lipiec 2010: Trzebież – Thyborøn – Bergen
• lipiec 2010: Bergen – Wyspy Owcze – Reykjavik, z kapitanem Maciejem Mierneckim
• sierpień 2010: Reykjavik – Wyspy Owcze – Szkocja – Belfast, z kapitanem Maciejem Mierneckim
• sierpień 2010: Belfast – Edynburg
• sierpień-wrzesień 2010: Edynburg – Londyn
• wrzesień 2010: Londyn – Dunkierka – Nieuwpoort – Sognefjord (Flåm) – Bergen, z kapitanem Piotrem Cichym
• wrzesień-październik 2010: Bergen – Fjærland – Vadheim – Bergen – Bekkjarvik – Thyborøn – Lemvig – Glyngøre – Aalborg, z kapitanem Piotrem Cichym.

Galeria

• 
  Świadectwo klasy jachtu s/y Bies wystawione przez PRS
• 
  Kokpit s/y Bies
• 
  Kambuz na s/y Bies
• 
  Kingston na s/y Bies
• 
  s/y Bies tankuje w Nieuwpoort w Belgii
• 
  Kabina nawigacyjna s/y Bies
• 
  Przechyłomierz jachtu Bies po rejsie przez Morze Północne we wrześniu 2010 r.
• 
  Pneumatyczna tratwa ratunkowa na s/y Bies
• 
  Zejściówka do kabiny nawigacyjnej na s/y Bies