Selina Freitag

Selina Freitag (ur. 19 maja 2001 w Erlabrunn^[2]) – niemiecka skoczkini narciarska. Medalistka mistrzostw świata juniorów.

Selina Freitag

Selina Freitag (2023)
Data i miejsce urodzenia	19 maja 2001 Erlabrunn
Klub	WSC Erzgebirge Oberwiesenthal
Debiut w PŚ	16 lutego 2019 w Oberstdorfie (28. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	16 lutego 2019 w Oberstdorfie (28. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	1 stycznia 2023 w Ljubnie (3. miejsce)
Rekord życiowy	174,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2023)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Mistrzostwa świata złoto Planica 2023 norm. druż. złoto Planica 2023 druż. miesz. srebro Trondheim 2025 normalna brąz Trondheim 2025 norm. druż. Mistrzostwa świata juniorów srebro Lahti 2019 drużynowo brąz Lahti 2019 druż. miesz. brąz Oberwiesenthal 2020 drużynowo Igrzyska europejskie brąz Zakopane 2023 duża
Inne nagrody
Alpen Cup 1. miejsce 2016/2017

Jest siostrą Richarda Freitaga^[3] i córką Holgera Freitaga, którzy również uprawiali skoki narciarskie^[4].

Przebieg kariery

Swoje pierwsze starty na arenie międzynarodowej zaliczyła poprzez starty w Alpen Cup w sezonie 2014/2015, gdzie głównie zajmowała miejsca w drugiej dziesiątce zawodów^[5][6].

W sezonie 2016/2017 zadebiutowała w FIS Cup we wrześniu podczas konkursu w Einsiedeln, który wygrała. Dzień później zajęła drugie miejsce. Były to jej jedyne starty w tym pucharze, w którym ostatecznie została sklasyfikowana na dziesiątym miejscu. Sezon ten zakończyła triumfem w klasyfikacji generalnej cyklu Alpen Cup ośmiokrotnie stając na podium w trakcie trwania cyklu^[5][6].

Kolejny sezon rozpoczęła startami w ramach FIS Cup w Villach. W pierwszym etapie cyklu plasowała się na miejscach głównie w drugiej dziesiątce, a pod sam koniec już w pierwszej. Najwyżej sklasyfikowana była dwukrotnie na czwartej pozycji w niemieckim Rastbüchl. Freitag wystartowała w czterech konkursach w ramach Alpen Cup, gdzie w drugim konkursie w Predazzo stanęła na najniższym stopniu podium. W drugiej połowie stycznia zadebiutowała w Pucharze Kontynentalnym rozgrywanym w Planicy, gdzie zajęła miejsca kolejno dwudzieste oraz ósme. Wystartowała także w Brotterode, a tam sklasyfikowana była dwukrotnie w trzeciej dziesiątce. Wystartowała w Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 w Kanderstegu, gdzie indywidualnie zajęła miejsce dziewiętnaste, a w drużynie uplasowała się na czwartej pozycji^[5][6].

Sezon 2018/2019 zaczęła od występów w Villach na inaugurację FIS Cup, gdzie dwukrotnie plasowała się w drugiej dziesiątce zawodów. Ponadto w trzecioligowym cyklu startowała jeszcze w Rastbüchl plasując się dwa razy w czołowej dziesiątce zawodów. Latem zadebiutowała również w Letnim Grand Prix, zajmując 31. pozycję w Hinterzarten. Startowała jeszcze we Frenštácie, ale nie udało jej się zająć miejsca w trzydziestce. Na początku sierpnia we francuskim Courchevel zajęła 28. miejsce, dzięki czemu zdobyła swoje pierwsze punkty w zawodach najwyższej rangi. W połowie grudnia pojawiła się w Pucharze Kontynentalnym, który rozpoczynał się w Notodden. W pierwszym konkursie odniosła zwycięstwo, natomiast w drugim zajęła czwarte miejsce. W styczniu 2019 po raz drugi wystartowała w juniorskich mistrzostwach świata. W konkursie indywidualnym została zdyskwalifikowana, natomiast w konkursie drużynowym kobiet zdobyła srebrny medal, a w mikście brązowy. W połowie lutego podczas konkursów na skoczni dużej w Oberstdorfie dostała szansę debiutu w Pucharze Świata. Pierwszego dnia zajęła 28. lokatę, a następnego 34. Na zakończenie Pucharu Kontynentalnego 2018/2019 w Brotterode zajęła dwukrotnie miejsce szesnaste. W końcowej klasyfikacji cyklu sklasyfikowana została na siódmej pozycji^[5][6].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
22.	5 lutego	2022	Pekin/Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	80,0 m	90,0 m	163,0 pkt	76,0 pkt	Urša Bogataj
9.	7 lutego	2022	Pekin/Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	druż. miesz.[a]	88,0 m	–	350,9 pkt (95,4 pkt)	650,6 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
4.	23 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	97,0 m	98,0 m	240,6 pkt	8,5 pkt	Katharina Althaus
1.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż.[b]	91,0 m	97,0 m	843,8 pkt (217,0 pkt)	–
1.	26 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż. miesz.[c]	99,0 m	95,0 m	1017,2 pkt (238,6 pkt)	–
19.	1 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	110,0 m	124,0 m	202,6 pkt	61,6 pkt	Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
19.	2 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	indywid.	82,5 m	83,0 m	176,8 pkt	85,8 pkt	Nika Križnar
4.	3 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	druż.[d]	89,5 m	86,5 m	562,9 pkt (149,9 pkt)	170,2 pkt	Słowenia
—	24 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	DSQ				Anna Szpyniowa
2.	26 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż.[e]	84,0 m	88,5 m	845,4 pkt (213,1 pkt)	66,8 pkt	Rosja
3.	27 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. miesz.[f]	86,5 m	85,5 m	964,8 pkt (217,1 pkt)	19,6 pkt	Rosja
6.	5 marca	2020	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	indywid.	90,0 m	91,5 m	194,9 pkt	44,0 pkt	Marita Kramer
3.	7 marca	2020	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	druż.[g]	92,0 m	92,0 m	708,5 pkt (192,5 pkt)	92,2 pkt	Austria
4.	8 marca	2020	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	druż. miesz.[h]	81,5 m	95,0 m	926,3 pkt (221,7 pkt)	97,0 pkt	Austria
27.	11 lutego	2021	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	80,0 m	73,5 m	148,5 pkt	90,5 pkt	Thea Minyan Bjørseth
5.	12 lutego	2021	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż.[i]	80,5 m	86,0 m	758,9 pkt (195,0 pkt)	124,7 pkt	Austria

Igrzyska europejskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
8.	27 czerwca	2023	Zakopane[j]	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	90,0 m	94,0 m	227,9 pkt	34,7 pkt	Jacqueline Seifriedsberger
4.	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. miesz.[k]	93,5 m	97,5 m	818,3 pkt (214,5 pkt)	121,0 pkt	Austria
3.	30 czerwca	2023	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	126,5 m	130,5 m	245,8 pkt	31,6 pkt	Nika Križnar

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2018/2019	54.
2019/2020	26.
2020/2021	37.
2021/2022	28.
2022/2023	5.
2023/2024	18.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	1 stycznia	2023	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	88,5 m	88,5 m	246,0 pkt	3.	7,4 pkt	Eva Pinkelnig
2.	15 stycznia	2023	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	98,5 m	98,0 m	228,8 pkt	2.	1,3 pkt	Eva Pinkelnig
3.	13 marca	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	121,5 m	128,0 m	222,5 pkt	2.	0,6 pkt	Silje Opseth
4.	23 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	135,5 m	129,5 m	244,4 pkt	3.	25,5 pkt	Nika Prevc
5.	24 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	130,0 m	129,0 m	236,1 pkt	2.	2,8 pkt	Katharina Schmid
6.	19 stycznia	2025	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	123,5 m	126,5 m	228,0 pkt	2.	20,4 pkt	Eirin Maria Kvandal
7.	8 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	121,0 m	128,0 m	254,7 pkt	3.	17,4 pkt	Nika Prevc

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 23 lutego 2025

Źródło[5][6]
Sezon 2017/2018
															punkty
-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	0
Sezon 2018/2019
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	28	34	-	-	-	-	-	-	-	3
Sezon 2019/2020
																punkty
26	29	26	27	20	18	36	22	26	17	22	18	18	31	-	-	103
Sezon 2020/2021
													punkty
13	q	q	36	-	-	-	26	24	27	29	26	-	43
Sezon 2021/2022
																			punkty
21	15	21	20	24	38	18	31	q	24	-	22	20	29	23	28	21	21	27	131
Sezon 2022/2023
																										punkty
19	19	6	11	5	7	4	11	3	6	7	4	2	5	8	7	7	7	9	-	-	6	4	2	4	16	958
Sezon 2023/2024
																								punkty
19	20	16	13	21	13	13	15	20	31	12	18	12	14	10	9	15	12	16	23	7	9	16	15	422
Sezon 2024/2025
																									punkty
3	2	17	6	8	8	5	5	5	5	2	9	8	8	4	3	2	2	2	2						1041
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan na 22 listopada 2024

Źródło[5][6]
Sezon 2019/2020
								6	4
Sezon 2021/2022
							-	5	-
Sezon 2022/2023
							3	3	3
Sezon 2023/2024
									7
Sezon 2024/2025
						1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2022	24.
2023	3.
2024	12.

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2021/2022	49.
2022/2023	4.

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2021/2022	16.

Turniej Dwóch Nocy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2023/2024	18.
2024/2025	4.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[8]
2018	50.
2019	32.
2021	27.
2022	6.
2023	15.
2024	29.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	2 października	2022	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	123,0 m	124,0 m	196,6 pkt	3.	28,9 pkt	Urša Bogataj
2.	9 sierpnia	2025	Courchevel	Tremplin du Praz	K-125	HS-132	124,0 m	113,0 m	224,7 pkt	2.	17,0 pkt	Nika Prevc
3.	10 sierpnia	2025	Courchevel	Tremplin du Praz	K-125	HS-132	115,5 m[l]	126,5 m	108,3 pkt	2.	0,5 pkt	Abigail Strate

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan na 10 sierpnia 2025

Źródło[5][6]
2018
					punkty
31	28	38	q	-	3
2019
			punkty
35	22	28	12
2021
							punkty
22	30	17	25	-	-	12	52
2022
					punkty
7	4	-	-	3	146
2023
							punkty
6	9	-	-	-	-	5	114
2024
					punkty
-	-	-	-	5	45
2025
									punkty
2	2								160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Interkontynentalny

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	8 grudnia	2024	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	99,0 m	102,5 m[m]	223,1 pkt	2.	53,9 pkt	Katharina Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego

stan na 15 grudnia 2024

Źródło[5][6]
Sezon 2024/2025
														punkty
dq	2	-	-											80
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2024	6.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	10 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	102,5 m	103,0 m	229,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	10 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	102,5 m	103,0 m	229,5 pkt	1.	–
2.	11 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	107,0 m	103,5 m	247,4 pkt	2.	0,9 pkt	Katharina Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

stan po zakończeniu LPI 2024

Źródło[5][6]
2024
										punkty
1	2	7	8	-	-	-	-	-	-	180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2017/2018	19.
2018/2019	7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	14 grudnia	2018	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	88,5 m	87,5 m	215,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	14 grudnia	2018	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	88,5 m	87,5 m	215,0 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[5][6]
Sezon 2017/2018
						punkty
-	-	20	8	21	22	62
Sezon 2018/2019
						punkty
1	4	-	-	16	16	180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2017	23.
2019	47.
2021	32.
2022	15.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[5][6]
2017
				punkty
21	13	-	-	30
2019
							punkty
-	-	-	-	7	-	-	36
2021
						punkty
-	-	-	-	9	11	53
2022
					punkty
7	5	-	-	-	81
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2016/2017	10.
2017/2018	5.
2018/2019	24.
2019/2020	24.
2020/2021	25.

Zwycięstwa w konkursach FIS Cupu chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	3 września	2016	Einsiedeln	im. Simona Ammanna	K-70	HS-77	74,5 m	73,0 m	222,5 pkt
2.	21 grudnia	2019	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	92,0 m	92,5 m	226,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach FIS Cupu chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	3 września	2016	Einsiedeln	im. Simona Ammanna	K-70	HS-77	74,5 m	73,0 m	222,5 pkt	1.	–
2.	4 września	2016	Einsiedeln	im. Simona Ammanna	K-70	HS-77	72,5 m	63,5 m	211,7 pkt	2.	15,8 pkt	Daniela Haralambie
3.	21 grudnia	2019	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	92,0 m	92,5 m	226,8 pkt	1.	–
4.	22 grudnia	2019	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	92,0 m	92,0 m	209,9 pkt	3.	21,8 pkt	Kinga Rajda

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[5][6]
Sezon 2016/2017
											punkty
-	-	-	-	1	2	-	-	-	-	-	180
Sezon 2017/2018
													punkty
20	18	14	16	-	-	-	-	4	4	8	12	5	256
Sezon 2018/2019
												punkty
15	19	-	-	-	-	-	-	7	6	-	-	104
Sezon 2019/2020
																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	3	-	-	-	-	160
Sezon 2020/2021
								punkty
-	-	-	-	-	-	6	5	85
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

1. Skład zespołu: Selina Freitag, Karl Geiger, Constantin Schmid i Katharina Althaus
2. Skład zespołu: Katharina Althaus, Selina Freitag, Luisa Görlich i Anna Rupprecht
3. Skład zespołu: Karl Geiger, Katharina Althaus, Andreas Wellinger i Selina Freitag
4. Skład zespołu: Gianina Ernst, Selina Freitag, Luisa Görlich i Arantxa Lancho
5. Skład zespołu: Selina Freitag, Josephin Laue, Jenny Nowak i Agnes Reisch
6. Skład zespołu: Selina Freitag, Agnes Reisch, Luca Roth i Constantin Schmid
7. Skład zespołu: Selina Freitag, Michelle Göbel, Pia Lilian Kübler i Josephin Laue
8. Skład zespołu: Selina Freitag, Pia Lilian Kübler, Philipp Raimund i Luca Roth
9. Skład zespołu: Lia Böhme, Josephin Laue, Michelle Göbel i Selina Freitag
10. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
11. Skład zespołu: Anna Rupprecht, Constantin Schmid, Selina Freitag i Philipp Raimund
12. Zawody rozgrywane w formacie grupowym. Nota zawodniczki uzyskana w 1. serii nie była brana pod uwagę do końcowego wyniku.
13. Skok zakończony upadkiem.