Topola wielkolistna

Topola wielkolistna (Populus lasiocarpa Olivier) – gatunek drzewa z rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Występuje naturalnie w środkowych i zachodnich Chinach^[4]. Znaleziona po raz pierwszy w 1888 roku w centralnych Chinach przez Augustine'a Henry'ego(inne języki). Rosła tam w prowincji Hupei i Syczuan, na wysokości 1300 - 2300 m n.p.m. Do uprawy została wprowadzona przez E. H. Wilsona(inne języki), który nadesłał jej pędy do szkółek Veitcha(inne języki) w Anglii^[5].

Pień

Pąki liście

Topola wielkolistna

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	malpigiowce
Rodzina	wierzbowate
Rodzaj	topola
Gatunek	topola wielkolistna
Nazwa systematyczna
Populus lasiocarpa Oliv.[3] Hooker's Icon. Pl. 20(2): pl. 1943 pl. 1943 1890.

Morfologia

Pokrój

Posiada prosty pień, z którego odchodzi kilka poziomów konarów. Dorasta do 25 m^[4].

Kora

Kora ma szarą barwę, która się łuszczy pasmami. Jest chropowata^[4].

Pędy

Pędy są grube. Przez pierwsze lata są płowo aksamitne^[4].

Liście

Liście są duże. Mają długość 35 cm. Mają sercowaty kształt. Od spodu są wełniste. Często mają różowo bądź czerwono owłosione nerwy na ogonkach. Młode listki są jaskrawopomarańczowe^[4].

Kwiaty

Tworzy kotki zarówno z kwiatów męskich jak i żeńskich (jest to cecha wyróżniające ten gatunek topoli). Mają do 20 cm długości. Jest samopylny^[4].

Zmienność

Wyróżnia się odmianę^[4]:

• var. thibetica – mniejsze drzewo. Młode gałązki owłosione, lecz szybko stają się nagie. Młode listki są owłosione od spodu, lecz po krótkim czasie owłosienie pozostaje tylko pod nerwami. Posiada długi i czerwony ogonek.