sanctus

sanctus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) święty

odmiana:

(1.1) sanct|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	sanctus	sancta	sanctum	sanctī	sanctae	sancta
dopełniacz	sanctī	sanctae	sanctī	sanctōrum	sanctārum	sanctōrum
celownik	sanctō	sanctae	sanctō	sanctīs
biernik	sanctum	sanctam	sanctum	sanctōs	sanctās	sancta
ablatyw	sanctō	sanctā	sanctō	sanctīs
wołacz	sancte	sancta	sanctum	sanctī	sanctae	sancta
stopień wyższy sanctior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik sanctior sanctius sanctiōrēs sanctiōra dopełniacz sanctiōris sanctiōrum celownik sanctiōrī sanctiōribus biernik sanctiōrem sanctius sanctiōrēs sanctiōra ablatyw sanctiōre sanctiōribus wołacz sanctior sanctius sanctiōrēs sanctiōra
stopień najwyższy sanctissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik sanctissimus sanctissima sanctissimum sanctissimī sanctissimae sanctissima dopełniacz sanctissimī sanctissimae sanctissimī sanctissimōrum sanctissimārum sanctissimōrum celownik sanctissimō sanctissimae sanctissimō sanctissimīs biernik sanctissimum sanctissimam sanctissimum sanctissimōs sanctissimās sanctissima ablatyw sanctissimō sanctissimā sanctissimō sanctissimīs wołacz sanctissime sanctissima sanctissimum sanctissimī sanctissimae sanctissima

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) sanctus Petrus → święty Piotr

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sanctitudo ż, Sanctissimum n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: