celownik

celownik (język polski)

celownik (1.1)

wymowa:

IPA: [t͡sɛˈlɔvʲɲik], AS: [celovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk., ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	celownik	celowniki
dopełniacz	celownika	celowników
celownik	celownikowi	celownikom
biernik	celownik	celowniki
narzędnik	celownikiem	celownikami
miejscownik	celowniku	celownikach
wołacz	celowniku	celowniki

(1.1) urządzenie ułatwiające celowanie z broni; zob. też celownik (element broni) w Wikipedii

(1.2) część aparatu fotograficznego umożliwiająca wstępne kadrowanie obrazu

(1.3) gram. trzeci przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: komu? czemu?; zob. też celownik (przypadek) w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przykłady:

(1.1) Kapral nie trafił w cel, gdyż miał zepsuty celownik.

(1.3) W klasie tylko Janek nie wie, na jakie pytania odpowiada celownik.

składnia:

(1.1) celownik do +D.; celownik u +D.

(1.3) celownik +D.

kolokacje:

(1.1) celownik strzelecki / artyleryjski / lotniczy / torpedowy • celownik mechaniczny / optyczny / kolimatorowy / noktowizyjny / termowizyjny / radiolokacyjny / radioelektroniczny

synonimy:

(1.1) muszka

(1.2) wizjer

(1.3) datiwus, dativus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cel m, celowanie n, celność ż

czas. celować

przym. celowniczy, celny, celownikowy

przysł. celnie

związki frazeologiczne:

(1.1) mieć kogoś na celowniku

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Aneks:Język polski - deklinacja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sight, gunsight; (1.2) viewfinder; (1.3) dative (case)
• asturyjski: (1.3) dativu m
• baskijski: (1.1) bisore; (1.2) bisore; (1.3) datibo
• białoruski: (1.1) прыцэл m; (1.2) візір m, відашукальнік m; (1.3) давальны склон m, датыў m
• bułgarski: (1.3) дателен падеж m, датив m
• czeski: (1.1) mířidlo n, zaměřovač m; (1.2) hledáček m; (1.3) dativ m, třetí pád m
• dolnołużycki: (1.3) datiw m
• duński: (1.1) sigte w, viser w; (1.2) søger; (1.3) dativ w
• esperanto: (1.1) celilo; (1.3) dativo
• estoński: (1.1) sihik; (1.2) pildinäidik, kaadrinäidik; (1.3) daativ
• francuski: (1.1) hausse ż, viseur m; (1.2) viseur m; (1.3) datif m
• hiszpański: (1.1) (punto de) mira ż; (1.2) visor m; (1.3) dativo m
• interlingua: (1.3) dativo
• irlandzki: (1.3) tabharthach m
• islandzki: (1.3) þágufall n
• japoński: (1.3) 与格
• kaszubski: (1.3) dôwôcz m, datiw m
• kazachski: (1.1) көздеуіш; (1.3) барыс септік
• łaciński: (1.3) dativus
• niemiecki: (1.1) Visier m, Zielgerät n; (1.3) Dativ m
• nowogrecki: (1.1) σκόπευτρο n; (1.2) σκόπευτρο n; (1.3) δοτική ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.3)
• rosyjski: (1.1) прицел m; (1.2) визир m, видоискатель m; (1.3) дательный падеж m
• słowacki: (1.3) datív
• szwedzki: (1.3) dativ w
• ukraiński: (1.1) приціл m; (1.3) давальний відмінок m
• wenedyk: (1.3) daciwnik m
• węgierski: (1.1) irányzék; (1.3) részes eset
• włoski: (1.1) mirino m, alzo m; (1.2) mirino m; (1.3) dativo m

źródła: