பொட்டாசியம் சல்பேட்டு

பொட்டாசியம் சல்பேட்டு (Potassium sulfate) என்பது K₂SO₄ என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டை உடைய கனிமச் சேர்மம் ஆகும். இது வெண்மை நிறம் உடைய நீரில் கரையக்கூடிய திண்மப் பொருளாகும். இது பொதுவாக உரங்களில் பயன்படுத்தப்படுகிறது, இது பொட்டாசியம் மற்றும் கந்தகம் ஆகிய இரண்டிற்குமான மூலமாகச் செயல்படுகிறது.

பொட்டாசியம் சல்பேட்டு

ஆர்கனைட்டு
பெயர்கள்
வேறு பெயர்கள் பொட்டாசியம் சல்பேட்டு
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	7778-80-5 Y
ChEBI	CHEBI:32036 Y
ChEMBL	ChEMBL2021424 Y
ChemSpider	22915 Y
InChI InChI=1S/2K.H2O4S/c;;1-5(2,3)4/h;;(H2,1,2,3,4)/q2*+1;/p-2 Y Key: OTYBMLCTZGSZBG-UHFFFAOYSA-L Y InChI=1/2K.H2O4S/c;;1-5(2,3)4/h;;(H2,1,2,3,4)/q2*+1;/p-2 Key: OTYBMLCTZGSZBG-NUQVWONBAU
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
KEGG	D01726 Y
பப்கெம்	24507
வே.ந.வி.ப எண்	TT5900000
SMILES [K+].[K+].[O-]S([O-])(=O)=O
UNII	1K573LC5TV Y
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	K2SO4
வாய்ப்பாட்டு எடை	174.259 கி/மோல்
தோற்றம்	வெண்ணிறத் திண்மம்
மணம்	மணமற்றது
அடர்த்தி	2.66 g/cm3[1]
உருகுநிலை	1,069[2] °C (1,956 °F; 1,342 K)
கொதிநிலை	1,689 °C (3,072 °F; 1,962 K)
நீரில் கரைதிறன்	111 கி/லி (20 °செ) 120 கி/லி (25°செ) 240 கி/லி (100 °செ)
கரைதிறன்	கிளிசரால் சிறிதளவு கரையும் அசிட்டோன், எத்தனால், கார்பன் டைசல்பைடு போன்றவற்றில் கரையாது
காந்த ஏற்புத்திறன் (χ)	−67.0·10−6 செமீ3/மோல்
ஒளிவிலகல் சுட்டெண் (nD)	1.495
கட்டமைப்பு
படிக அமைப்பு	செஞ்சாய்சதுரம்
தீங்குகள்
முதன்மையான தீநிகழ்தகவுகள்	Irritant
பொருள் பாதுகாப்பு குறிப்பு தாள்	External MSDS
R-சொற்றொடர்கள்	R22
S-சொற்றொடர்கள்	S36
தீப்பற்றும் வெப்பநிலை	எளிதில் தீப்பற்றாதது
Lethal dose or concentration (LD, LC):
LD50 (Median dose)	6600 mg/kg (oral, rat)[3]
தொடர்புடைய சேர்மங்கள்
ஏனைய எதிர் மின்னயனிகள்	பொட்டாசியம் செலீனேட்டு பொட்டாசியம் டெல்லூரேட்டு
ஏனைய நேர் மின்அயனிகள்	இலித்தியம் சல்பேட்டு சோடியம் சல்பேட்டு ருபீடியம் சல்பேட்டு சீசியம் சல்பேட்டு
மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும் பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். N verify (இது YN ?) வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

வரலாறு

பொட்டாசியம் சல்பேட் (K₂SO₄) 14 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் இருந்து அறியப்பட்டுள்ளது. இச்சேர்மத்தை கிளாபர், பாயில், மற்றும் டாசேனியஸ் ஆகியோர் ஆய்வு செய்துள்ளனர். 17 ஆம் நூற்றாண்டில், இச்சேர்மம் ஒரு அமில உப்பாகவும், கார உப்பாகவும் இருந்த காரணத்தால் அல்கானுனி அல்லது சால் டூப்ளிகேட்டம் என்று பெயரிடப்பட்டது. மருந்து வேதியியலாளர் கிறிஸ்டோபர் கிளாசருக்குப் பிறகு இது விட்ரியோலிக் டார்டார் மற்றும் கிளாசரின் உப்பு அல்லது சால் பாலிக்ரெஸ்டம் கிளாசெரி என்றும் அழைக்கப்பட்டது. ^{[4] [5]}

அர்கானம் டூப்ளிகேட்டம் என்ற ( "இரட்டை இரகசிய") அல்லது முன் நவீன மருத்துவத் துறையில் சர்வ ரோக நிவாரணியாக அறியப்பட்ட பானாசியா டூப்ளிகேட்டம் என்றும் அழைக்கப்பட்டது. இச்சேர்மம், பொட்டாசியம் நைட்ரைட்டு (KNO₃), கந்தக அமிலம் (H₂SO₄) ஆகியவற்றிலிருந்து நைட்ரிக் அமிலம் (HNO₃) தயாரிக்கும் கிளாபர் செயல்முறையில் விடுபட்டுப் போன மீதப்பொருளிலிருந்து தயாரிக்கப்பட்டது.

2 KNO ₃ + H ₂ SO ₄ → 2 HNO ₃ + K ₂ SO ₄

மேற்கண்ட வினையில் கிடைக்கும் துணை விளைபொருளானது, சூடான நீரில் கரைக்கப்பட்டு, வடிகட்டப்பட்டு, ஒரு உறை கொண்டு ஆவியாக்கப்படுகிறது. பின்னர் அது படிகமாக்கப்படுகிறது. இது ஒரு சிறுநீர்பெருக்கியாகவும், வியர்வைதள்ளியாகவும் பயன்படுத்தப்பட்டது. ^[6]

சேம்பர்ஸ் சைக்ளோபீடியாவின் கூற்றுப்படி, இந்த செய்முறையை ஐநூறு செருமன் வெள்ளி நாணயங்களுக்கு ஹால்ஸ்டீன்-கோட்டார்ப் டியூக் சார்லஸ் ஃபிரடெரிக் வாங்கினார். டியூக்கின் மருத்துவரான ஷ்ரோடர், உடல் நலக்குறைவு வந்து விடுமோ என்ற மிகையச்சம் கொண்டவர்களின் சிகிச்சையிலும், விட்டுவிட்டு வரும் காய்ச்சல், கல் தோன்றுதல், ஸ்கர்வி போன்ற நோய்களின் சிகிச்சையிலும் இச்சேர்மத்தின் பெரிய பயன்பாடுகளின் அதிசயங்களை எழுதினார். ^[6]

இயற்கை வளங்கள்

பொட்டாசியம் சல்பேட்டின் கனிம வடிவமான ஆர்கனைட் ஒப்பீட்டளவில் அரிதானது. பொட்டாசியம் சல்பேட்டின் இயற்கை வளங்கள் ஸ்டாஸ்ஃபர்ட் உப்பில் காணப்படும் ஏராளமான தாதுக்கள் ஆகும். இவை பொட்டாசியம் சல்பேட் மற்றும் மெக்னீசியம் கால்சியம் மற்றும் சோடியத்தின் சல்பேட்டுகளின் சகபடிவமாக்க உருவங்கள் ஆகும்.

தொடர்புடைய தாதுக்கள்:

• கைனைட், MgSO₄·KCl·H₂O
• ஷானைட் (இப்போது பிக்ரோமைரைட் என அழைக்கப்படுகிறது), K₂SO₄·MgSO₄· 6H₂O
• லியோனைட், K₂SO₄· MgSO₄·4H₂O.
• லாங்பீனைட், K₂Mg₂(SO₄)₃
• ஆப்திடலைட் (முன்பு கிளாசரைட் என்று அழைக்கப்பட்டது), K₃Na(SO₄)₂
• பாலிஹலைட், K₂SO₄·MgSO₄·2CaSO₄· 2H₂O.

பொட்டாசியம் சல்பேட்டை கைனைட் போன்ற இந்த தாதுக்களில் சிலவற்றிலிருந்து பிரிக்கலாம், ஏனெனில் அதனுடன் தொடர்புடைய உப்பு நீரில் குறைவாக கரையக்கூடியது.

கீசரைற்று, MgSO₄·H₂O பொட்டாசியம் குளோரைடு கரைசலுடன் சேர்க்கப்பட்டு வினைப்படுத்தப்படுவதன் மூலம் பொட்டாசியம் சல்பேட்டானது உற்பத்தி செய்யப்படலாம்.

உற்பத்தி

1985 ஆம் ஆண்டில் சுமார் 1.5 மில்லியன் டன்கள் அளவிற்கு பொட்டாசியம் சல்பேட்டு உற்பத்தி செய்யப்பட்டது. பொதுவாக பொட்டாசியம் குளோரைடு சல்பூரிக் அமிலத்துடன் வினைபுரிந்து இச்சேர்மத்தை தந்தது. இது சோடியம் சல்பேட்டை உற்பத்தி செய்வதற்கான மான்கீம் செயல்முறைக்கு ஒப்பானது. இந்த செயல்முறையானது பொட்டாசியம் பைசல்பேட்டினை இடைநிலை விளைபொருளாக உருவாக்கும், அறை வெப்பநிலையில் ஏற்படும் ஒரு வெப்பஉமிழ் வினையாகும்.:

KCl + H ₂ SO ₄ → HCl + KHSO ₄

செயல்முறையின் இரண்டாவது படி வெப்பம் கொள் வினையாகும். வினையின் இப்படிக்கு ஆற்றல் உள்ளீடு தேவைப்படுகிறது:

KCl + KHSO ₄ → HCl + K ₂ SO ₄

கட்டமைப்பு மற்றும் பண்புகள்

இரண்டு படிக வடிவங்கள் அறியப்படுகின்றன. செஞ்சாய்சதுரப்படிக β-K₂SO₄ என்பது பொதுவான வடிவம், ஆனால் இது 583° செல்சியசு வெப்பநிலைக்கு மேலே α-K₂SO₄ ஆக மாறுகிறது. சல்பேட்டுகள் வழக்கமான நான்முகி வடிவமைப்பைக் கொண்டிருந்தாலும், இந்த கட்டமைப்புகள் சிக்கலானவையாக இருக்கின்றன. ^[7]

இது சோடியம் சல்பேட்டு போலல்லாமல் ஒரு ஐதரேட்டை உருவாக்குவதில்லை. உப்பானது, இரட்டை ஆறு பக்க பிரமிடுகளாக படிகமாகிறது, இது செஞ்சாய்சதுரமாக வகைப்படுத்தப்படுகிறது. அவை ஒளிஊடுருவக்கூடியதும், மிகவும் கடினமானதும் மற்றும் கசப்பான, உப்புச் சுவை கொண்டவையும் ஆகும். இந்த உப்பு நீரில் கரையக்கூடியது, ஆனால் பொட்டாசியம் ஐதராக்சைடு ( sp. Gr. 1.35) அல்லது முழுமையான எத்தனால் கரைசலில் கரையாதது.

பொட்டாசியம் சல்பேட்டு தண்ணீரில் சூடுபடுத்தப்பட்டு, ஒரு பீக்கரில் சுற்றுவதற்கு உட்பட்டால், படிகங்கள் உருவாகும்போது பல கை சுழல் கட்டமைப்பை உருவாக்குகின்றன. ^[8]

பயன்கள்

பொட்டாசியம் சல்பேட்டின் மிக முக்கியமான பயன்பாடு உரமாகும் . K₂SO₄ குளோரைடைக் கொண்டிருக்கவில்லை. இது சில பயிர்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும். புகையிலை, சில பழங்கள் மற்றும் காய்கறி பயிர்களுக்கு பொட்டாசியம் சல்பேட்டு விரும்பப்படுகிறது. பாசன நீரிலிருந்து குளோரைடை மண் சேர்த்து வைத்துக் கொண்டால், குறைந்த உணர்திறன் கொண்ட பயிர்களின் உகந்த வளர்ச்சிக்கு பொட்டாசியம் சல்பேட்டு தேவைப்படலாம். ^[9]