யூலிசெசு (விண்கலம்)

யூலிசெசு (Ulysses) (/ juːˈlɪsiːz/ yoo - LISS - eez UK / ˈjuːlɪsiiz/YO - liss yoo-LISS-eez eeZ) என்பது சூரியனைச் சுற்றிவரச் செய்து அனைத்து அகலாங்குகளிலும் ஆய்வு செய்வதே அதன் முதன்மையான பணியாக அமைந்த ஒரு எந்திரன்வகை விண்வெளி ஆய்கலம் ஆகும். இது 1990 ஆம் ஆண்டில் தொடங்கப்பட்டது. 1994/1995/2000/2001, மேலும், 2007/2008 ஆம் ஆண்டுகளில் சூரியனின் மூன்று அகலாங்கு அலகீடுகளை உருவாக்கியது. கூடுதலாக , ஆய்கலம் பல வால்மீன்களை ஆய்வு செய்தது. கனடாவின் தேசிய ஆராய்ச்சிக் குழுவின் பங்கேற்புடன் எசா தலைமையின் கீழ் ஐரோப்பிய விண்வெளி நிறுவனமும் (ESA) அமெரிக்காவின் தேசிய வானியக்க,விண்வெளி நிர்வாகமும் (NASA) இணைந்த கூட்டு முயற்சியாக யூலிசெசு இருந்தது.^[2] யூலிசெசு மீதானதிட்டப் பணி நடவடிக்கைகளுக்கான கடைசி நாள் 2009, ஜூன் 30 ஆகும்.^[3][4]

Ulysses

Ulysses spacecraft
திட்ட வகை	Heliophysics
இயக்குபவர்	NASA / ESA
காஸ்பார் குறியீடு	1990-090B
சாட்காட் இல.	20842
இணையதளம்	NASA Page ESA Page
திட்டக் காலம்	32 ஆண்டுகள், 10 மாதங்கள் and 21 நாட்கள் (in orbit)
விண்கலத்தின் பண்புகள்
தயாரிப்பு	Astrium GmbH, Friedrichshafen (formerly Dornier Systems)
ஏவல் திணிவு	371 kg (818 lb)[1]
ஏற்புச்சுமை-நிறை	55 kg (121 lb)
பரிமாணங்கள்	3.2 m × 3.3 m × 2.1 m (10.5 அடி × 10.8 அடி × 6.9 அடி)
திறன்	285 watts
திட்ட ஆரம்பம்
ஏவப்பட்ட நாள்	6 October 1990, 11:47:16 UTC[1]
ஏவுகலன்	Space Shuttle Discovery (STS-41) with Inertial Upper Stage and PAM-S
ஏவலிடம்	Kennedy Space Center, LC-39B
ஒப்பந்தக்காரர்	NASA
திட்ட முடிவு
கழிவு அகற்றம்	Decommissioned
முடக்கம்	30 June 2009
சுற்றுப்பாதை அளபுருக்கள்
Reference system	Heliocentric orbit
அண்மைhelion	1.35 AU
கவர்ச்சிhelion	5.40 AU
சாய்வு	79.11°
சுற்றுக்காலம்	2,264.26 days (6.2 years)
Jupiter (gravity assist)-ஐ அணுகல்
மிகக்கிட்டவான அணுகல்	8 February 1992
தூரம்	440,439 km (6.3 Jupiter radii)

சூரியனை அனைத்து அகலாங்குகளிலும் ஆய்வு செய்ய , அதன் வட்டணைச் சாய்வை மாற்றி சூரிய மண்டலத்தின் தளத்தை விட்டு வெளியேற வேண்டிய தேவை இருந்தது. ஒரு விண்கலத்தின் சாய்வை சுமார் 80′ ஆக மாற்றுவதற்கு சூரிய மைய வேகத்தில் ஒரு பெரிய மாற்றம் தேவைப்படுகிறது - எந்த ஏவூர்தியின் திறன்களை விடவும் அதிக ஆற்றலை அடைய முடியும். சூரியனைச் சுற்றி தெவையான வட்டணையை அடைய , பயணத்தின் திட்டமிடுபவர்கள் வியாழனை சுற்றி ஒரு ஈர்ப்பு உதவி முறையைத் தேர்ந்தெடுத்தனர் , ஆனால் இந்த வியாழன் சந்திப்பு யூலிசெசை சூரிய மின்கலங்களால் இயக்க முடியாது என்பதைக் குறிக்கிறது. இந்த ஆய்கலம் கதிர்யிக்க ஓர்கத்து வெப்ப மின்னாக்கியால் இயக்கப்பட்டது.

சூரிய முனைகளைப் படிப்பதற்கான அதன் நீண்ட, மறைமுகத் தடவழி காரணமாக இந்த விண்கலத்திற்கு முதலில் ஒடிசியசு என்று பெயரிடப்பட்டது. ஓமரின் தொன்ம நாயகனை மட்டுமல்லாமல் , இன்பெர்னோவில் தாந்தினுடைய கதாபாத்திரத்தையும் கௌரவிக்கும் வகையில் எசாவின் வேண்டுகோளின் பேரில் " ஒடிசியசு " என்பதன் இலத்தீன் மொழிபெயர்ப்பான யூலிசெசு என்று இது மறுபெயரிடப்பட்டது.^[5] இது முதலில் 1986 மே மாதத்தில் STS - 61 - F விண்வெளி ஏவுகலம் சேலஞ்சரில் ஏவ திட்டமிடப்பட்டது. 1986 ஜனவரி 28 அன்று சேலஞ்சர் இழப்பு காரணமாக, யூலிசெசின் ஏவுதல் டிஸ்கவரி (திட்டம் STS - 41) இல் ஏவ, 1990 அக்தோபர் 6 அன்று வரை தாமதமானது.

விண்கலம்

யுலிசஸ் விண்கலம்

இந்த விண்கலத்தை ஐரோப்பிய விண்வெளி முகமை(எசா) வடிவமைத்தது; செருமானிய விமானக் குழுமமான தோர்னியர் சிசுட்டம்சு கட்டியமைத்தது. கல உடல் தோராயமாக 3.2மீட்டர் × 3.3 மீட்டர் × 2.1 மீட்டர் (10.5 அடி × 10.8அடி× 6.9 அடி ) அளவுடன் ஒரு பேழையாக இருந்தது. . இந்த பேழையில் 1.6 மீட்டர் (5 அடி) கிண்ண உணர்சட்டமும் கதிரியக்க ஓரகத்தி வெப்ப மின்னாக்கி மின் வாயிலும் பொருத்தப்பட்டுள்ளன. பேழை இரைச்சல், அமைதிப் பிரிவுகளாக இரண்டாகப் பிரிக்கப்பட்டது. மின்னாக்கி வாயில் இரைச்சல் நிறைந்த பகுதியிலும் , மின்னணு கருவிகள் அமைதியான பிரிவிலும் அமைந்தன. குறிப்பாக கதிர்வீச்சு இருமுனையத்துக்கான ஆயத்தங்கள் போன்ற " மிகுந்த இரைச்சல் " கூறுகள் கட்டமைப்பிற்கு வெளியே முழுமையாக பொருத்தப்பட்டன , மேலும் பேழை ஒரு பாரடே கூண்டாகச் செயல்பட்டது.

யூலிசெசு அதன் z - அச்சில் தற்சுழற்சியில் நிலைப்புறுத்தப்பட்டது , இது கிண்ண உணர்சட்டத்தைன் அச்சுடன் தோராயமாக ஒன்றுகிறது. இந்த அச்சை மணித்துளிக்கு 5 சுழல்வு வீதத்துடன் நிலைப்புறுத்த, மின்னாக்கி விப் உணர்சட்டங்களும் கருவிச் சட்டமும் வைக்கப்பட்டன. உடலுக்குள் ஒரு ஐதரசைன் எரிபொருள் தொட்டி இருந்தது. இந்த ஐதரசைன் ஒருபடி எரிபொருள் வியாழனுக்கு உள்வரும் தடவழித் திருத்தத்துக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டது , பின்னர் தற்சுழல் அச்சை புவிப்பக்கம் அதன் உணர்சட்டம் நோக்கித் திருப்பமட்டும் பயன்படுத்தப்பட்டது . விண்கலம் இரண்டு தொகுதிகளில் எட்டு உந்துபொறிகள் மூலம் கட்டுப்படுத்தப்பட்டது. சுழற்சி அல்லது பக்கவாட்டு இயக்கத்துக்கு நேரக் களத்தில் பொறிகள் துடிக்க வைக்கப்பட்டன. நான்கு சூரிய உனரிகள் திசைவைப்பைக் கண்டறிந்தன. சிறந்த திசைவைப்புக் கட்டுப்பாட்டிற்காக எசு - பட்டை உணர்சட்டம் ஈட்டம் சற்று விலகிய அச்சில் பொருத்தப்பட்டது. இந்த விலக்க நகர்வு விண்கலத் தற்சுழற்சியுடன் இணைந்து விண்கலத்தில் பெறப்படும்போது புவியிலிருந்து பரவும் கதிரலைக் குறிகைக்கு ஒரு வெளிப்படையான ஆலைவை அறிமுகப்படுத்துகிறது. இந்த அலைவின் வீச்சும் தறுவாயும் புவியின் திசையுடன் தொடர்புடைய சுழற்சி அச்சின் திசைமாற்றத்தின் விகிதத்தில் அமைந்தன. ஒப்பீட்டுத் திசைவைப்பைத் தீர்மானிக்கும் இந்த முறை கூம்பு அலகீடு என்று அழைக்கப்படுகிறது , மேலும் இது தொடக்கநிலை வீவாணிகளால் இலக்குகளின் தானியங்கி கண்காணிப்புக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது , மேலும் தொடக்க கால அகச்சிவப்பு வழிகாட்டல் ஏவுகலங்களிலும் இது மிகவும் பொதுவானதாக அமைந்தது

இந்த விண்கலம் புவித்ரும் கட்டளைகளுக்கு எசு - பட்டையையும் புவிசெல்லும் தொலையளவியல் கட்டளைகளுக்கு இரட்டை மிகைமையுள்ள 5 - வாட் செலுத்திலங்கியையும் பயன்படுத்தியது. விண்கலம் அறிவியல் தகவலை அனுப்ப, எக்சுப் பட்டையைப் பயன்படுத்தியது ஜனவரி 2008 இல் கடைசியாக மீதமுள்ள TWTAs க்கள் தோல்வியடையும் வரை இரட்டை மிகைமை 20 வாட் TWTAs களைப் பயன்படுத்தி புவிசெல் தொடர்பை மட்டுமே.(மற்ற விண்கலக் கிண்ண்ங்களின் காசெகிரெய்ன் ஊட்டங்களைப் போலல்லாமல்) செய்தது. இரண்டு அலைப்பட்டைகளும் முதன்மைக் குவிய ஊட்டங்களுடன் கிண்ண உணர்சட்டத்தைப் பயன்படுத்தின.

இரட்டை நாடா பதிவைகள் ஒவ்வொன்றும் தோராயமாக 45 மெகாபிட் திறன் கொண்டவை, முதன்மை, நீட்டிக்கப்பட்ட பணிக் கட்டங்களில் பெயரளவு எட்டு மணி நேரத் தகவல்தொடர்பு அமர்வுகளுக்கு இடையில் அறிவியல் தரவை சேமித்து வைத்தன.

இந்த விண்கலம் உள் சூரிய மண்டலத்தின் வெப்பமும் வியாழனின் தொலைவிடக் குளிரும் தாங்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. விரிவான போர்வையும் மின் சூடாக்கிகளும் வெளிப்புறச் சூரிய மண்டலத்தின் குளிர்ந்த வெப்பநிலையிலிருந்து ஆய்கலத்தைப் பாதுகாத்தன.

பல கணினி அமைப்புகள் ( மையச் செயலகங்கள் / நுண்செயலிகள்/ தரவு செயலாக்கிகள் போன்றன) பல அறிவியல் கருவிகளில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன , இதில் பல வன் கதிர்வீச்சு RCA CDP1802 நுண்செயலிகளும் அடங்கும். ஆவணப்படுத்தப்பட்ட 1802 பயன்பாட்டில், COSPIN கருவியில் இரட்டை மிகைமை 1802 நுண்செயலிகளும், GRB, HI - SCALE, SWICS, HSWOPS, URAP ஆகிய கருவிகளில் ஒவ்வொன்றிலும் குறைந்தது 1802 நுண்செயலி ஒன்றும், மற்ற இடங்களில் இணைக்கப்படும் பிற நுண்செயலிகளும் அடங்கும்.

ஏவுதலின் போது மொத்த பொருண்மை 371 kg (818 lb) ஆகும் , இதில் 33.5 kg அளவான ஐதரசைன் எரிபொருள் திசைவைப்புக் கட்டுப்பாட்டுக்கும் வட்டணைத் திருத்தத்துக்கும் பயன்படுத்தப்பட்டது.

கருவிகள்

யூலிசெசு கருவிகள்

யூலிசெசு ஆரச் சட்ட செய்முறை ஓர்வு

பன்னிரண்டு வெவ்வேறு கருவிகள் எசா, நாசா மையங்களிலிருந்து வந்தன. முதல் வடிவமைப்பு இரண்டு ஆய்கலங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தது. இவர்றில் ஒன்று நாசாவாலும் மற்றொன்று எசாவாலும் செய்யப்பட்டது , ஆனால் நாசா ஆய்வுக்கு நிதி வழங்கப்படவில்லை , இறுதியில் நீக்கப்பட்ட ஆய்கலக் கருவிகள் யூலிசெசில் பொருத்தப்பட்டன.^[6]

• கதிரலை / மின்ம உணர்சட்டங்கள் (Radio/Plasma antennas):: இரண்டு பெரிலியம் செம்பு உணர்சட்டங்களும் கதிரியக்க ஓரகத்தி வெப்ப மின்னாக்கிக்கும் சுழல் அச்சுக்குச் செங்குத்தாக உடலில் இருந்து வெளிப்புறமாக நீட்டியபடிப் பொருத்தப்பட்டன. இது இருமுனையத்துடன் சேர்ந்து 72 மீட்டர்கள் (236 அடி) பரவியிருந்தது. உள்ளீடற்ற பெரிலியம் செம்பாலான மூன்றாவது உணர்சட்டம் உடலின் திசையில் இருந்து கிண்ணத்துக்கு எதிரே சுழல் அச்சில் பொருத்தப்பட்டது. இது 7 மீட்டர் (24 அடி) நீளமுள்ள ஒருமுனை உணர்சட்டம் ஆகும். மின்ம வெளியீடும் இந்த அளவிடப்பட்ட கதிரலைகள் அல்லது விண்கலத்தின் மீது கடந்து செல்லும்போது மின்மம் தானாகவே வெளியிடும் மின்ம அலைகளை, இந்த அலைவாங்கிக் குழு நேமி முதல் 1 MHz மாறுமினோட்டம் வரை ஆயும் உணர்திறன் கொண்டது.^[7]
• செய்முறைச் சட்டம் Experiment Boom): மின்னாக்கிக்கு எதிரே விண்கலத்தின் கடைசி முனையிலிருந்து நீட்டிக்கப்பட்ட மூன்றாவது வகை சட்டம் குறுகியதாகவும் மிகவும் கடினமானதாகவும் உள்ளது. இது 50 மிமீ (2 அங்குல) விட்டம் கொண்ட ஒரு உள்ளீடற்ற கரிம நாரிழைக் குழாய் ஆகும். வெள்ளிப் கம்பியை உடலுக்கு அருகில் வைத்திருப்பதை புகைப்படம் காட்டுகிறது. இது நான்கு வகையான கருவிகளைக் கொண்டுள்ளது. சூரிய எரிப்புகளிலிருந்து எக்சுக்கதிர்களைப் படிப்பதற்காக இரண்டு சிலிக்கான் காணிகளைக் கொண்ட ஒரு திண்மநிலை எக்சுக்கதிர்க் கருவி, வியாழனின் அரோரா காமா - கதிர் வெடிப்பு ஓர்வுக்கான இரண்டு வெவ்வேறு காந்தமானிகள், ஒரு எல்லியத் திசையன் காந்தமானி, ஒரு பாய வாயில் காந்தமானி , இரண்டு அச்சு காந்தத் தேட்டச் சுருள், உணர்சட்டம் ஆகியவை மாறுமின் காந்தப்புலங்களை அளவிடுகின்றன.
• உடலில் பொருத்தப்பட்ட கருவிகள் (Body-Mounted Instruments): மின்னன்க,ள் இயனிகளுக்கான காணிகள், நடுநிலை வளிமத் தூசி, அண்டக் கதிர்கள் காணிகள் ஆகியன அமைதியான விண்கலப் பகுதி உடலில் பொருத்தப்பட்டன.
• இறுதியாக , கதிரலைத் தகவல்தொடர்பு இணைப்பு (radio communications link) வழி ஈர்ப்பு அலைகளைத்^[8] டாப்ளர் பெயர்ச்சி மூலம் தேடப் பயன்படலாம். இதன் வழி கதிரலை மறைத்தல் மூலம் சூரியனின் வளிமண்டலத்தையும் ஆராயலாம். ஆனால் ஈர்ப்பு அலைகள் எதுவும் கண்டறியப்படவில்லை.
• மொத்த கருவியின் எடை 55 கிலோவாக இருந்தது.
• காந்தமானி Magnetometer (MAG): இது எல்லியக்கோளக் காந்தப்புலத்தை அளவிடுகிறது. வியாழனின் காந்தப்புலத்தின் அளவீடுகளையும் செய்தது. இரண்டு காந்தமானிகள் யூலிசெசின் காந்தப்புல அளவீடுகளைச் செய்தன. இவை எல்லியத் திசையன் காந்தமானியும் பாய வாயில் காந்தமானியும் ஆகும்.^[9]
• சூரியக் காற்று மின்மச் செய்முறை (Solar Wind Plasma Experiment (SWOOPS): சூரியக் காற்றை அனைத்து சூரியத் தொலைவுகளிலும் அகலாங்குகளிலும் மூன்று பருமானங்களிலும் இது கண்டறிந்தது. மேலும், இது நேர்மின் இயனிகளையும் மின்னன்களையும் அளவிட்டது.^[10]
• சூரியக் காற் று இயனி உட்கூற்றுக் கருவி (Solar Wind Ion Composition Instrument) (SWICS) இது சூரியக் காற்றில் உள்ளடங்கிய அணுக்கருக்களின், இயனிகளின் வெப்பநிலையையும் வேகத்தையும் அளக்கும்.^[11][12]
• ஒருங்கிணைந்த கதிரலை, மின்ம அலைக் கருவி (Unified Radio and Plasma Wave Instrument) (URAP): இது சூரியனில் இருந்துவரும் கதிரலைகளையும் விண்கலத்திற்கு அருகில் சூரியக் காற்றில் உருவாகும் மின்காந்த அலைகளையும் ஆய்வு செய்யும்.
• உயர் ஆற்றல் துகள் கருவிகள் (Energetic Particle Instrument) (EPAC), GAS: இவை எல்லியக்கோள உயர் ஆற்றல் துகள்களின் ஆற்றல் பாய்வையும் பகிர்வையும் ஆய்வு செய்தன. விண்மீன்களுக்கு இடையேயான தோற்றத்தின் சார்ஜ் செய்யப்படாத வளிமங்களை ( எல்லியம்) GAS கருவி ஆய்வு செய்தது.
• தாழ் ஆற்றல் இயனி, மின்னன் செய்முறை (Low-Energy Ion and Electron Experiment (HI-SCALE): எல்லியக்கோள ஆற்றல் பாய்ச்சல்கள், ஆற்றல் துகள்களின் பகிர்வு குறித்தமிது ஆய்வு செய்யும்.
• அண்டக் கதிர், சூரியக் துகள் கருவி (Cosmic Ray and Solar Particle Instrument )(COSPIN): எல்லியக்கோள ஆற்றல்மிக்க துகள்கள், விண்மீன் மண்டல அண்டக் கதிர்களின் ஆற்றல் பாய்வும் பகிர்வும் குறித்த ஆய்வை இது செய்யும்.
• சூரிய எக்சுக் கதிர் மற்றும் அண்டக் காமா - கதிர் வெடிப்புக் கருவி (Solar X-ray and Cosmic Gamma-Ray Burst Instrument)(GRB): காஸ்மிக் காமா கதிர் வெடிப்புகளையும் சூரிய எரிப்புகளிலிருந்து வரும் எக்ஸ் - கதிர்களையும் இது ஆய்வு செய்யும்.
• தூசி செய்முறை (Dust Experiment) (DUST): சூரியனிலிருந்தும் சூரிய அகலாங்குகளிலிருந்தும் உள்ள தொலைவின் சார்பாக, அவற்றின் பண்புகளை ஆராய, கோள்களுக்கு இடையேயும், விண்மீன்களுக்கு இடையேயும் உள்ள தூசிக் குறுணைகளின் நேரடி அளவீடுகளை இது செய்யும்..

திட்டப் பணி

திட்டமிடல்

யுலிஸஸ் PAM - S மற்றும் IUS கலவையில் முதலிடத்தில் அமர்ந்துள்ளார்

வரிசைப்படுத்திய பிறகு யுலிஸஸின் விளக்கப்படம்

ஐ. யூ. எசு வில் சூரிய முனையின் விளக்கப்படம்

யூலிசெசு வரை, சூரியன் குறைந்த சூரிய அட்சரேகைகளிலிருந்து மட்டுமே நோக்கப்ப்பட்டது. புவி வட்டணை சூரியனின் நிலநடுவரைத் தளத்திலிருந்து 7.25 ஆல் மட்டுமே வேறுபடும் ஒளிமறைப்புத் தளத்தை வரையறுக்கிறது. சூரியனை நேரடியாகச் சுற்றி வரும் விண்கலம் கூட ஒளிமறைப்புக்கு நெருக்கமான வட்டணையில் கூட அவ்வாறு செய்கிறது , ஏனெனில் உயர் சாய்வுச் சூரிய வட்டணையில் நேரடியாக ஏவுவதற்கு தடைசெய்யும் வகையில் பெரிய ஏவும் ஊர்தி தேவைப்படும்.

பல விண்கலங்கள் (மரைனர் 10, <i id="mw0g">பயோனீர்</i> 11, வாயேஜர்கள் 1, <i id="mw0w">2</i>) 1970 களில் ஈர்ப்பு உதவி முறைகளைப் பயன்படுத்தின. அந்த முறைகள் கோளுக்கு அருகில் சுற்றிவரும் பிற கோள்ககளையும் அடைய வேண்டும் , எனவே அவை பெரும்பாலும் விண்கலத்தில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களாகும். இருப்பினும் ஈர்ப்பு விசை உதவி விண்கலத்தில் உள்ள முறைகளுக்கு மட்டும் மட்டுப்படுத்தப்படவில்லை. வியாழனின் பொருத்தமான பறக்கும் தடவழியில் குறிப்பிடத்தக்க விமான மாற்றத்தை ஏற்படுத்தக்கூடும். இதன் மூலம் ஒரு நிலநடுவறை சாராத புற - சுழற்சிமுறைத் திட்டம் (OOE) முன்மொழியப்பட்டது. பயனியர் எச். என்ற கட்டுரையைப் பார்க்கவும்.

முதலில் இரண்டு விண்கலங்கள் நாசா வாலும் எசாவாலும் பன்னாட்டுச் சூரிய முனைப் பணியாக கட்டப்படவிருந்தன. ஒன்று வியாழனுக்கு மேல் அனுப்பப்படும், பின்னர் சூரியனின் கீழ் ஒன்றும் மற்றொன்று வியாழனின் கீழும் அனுப்பப்பட்டு, பின்னர் சூரியனுக்கு மேல் பறக்கும். இது ஒரே நேரத்தில் காப்பீட்டை வழங்கும். வெட்டுக்கள் காரணமாக அமெரிக்க விண்கலம் 1981 இல் நீக்கப்பட்டது. பிறகு ஒரு விண்கலம் வடிவமைக்கப்பட்டது. மறைமுக, இதுவரை முயலாத விண்கலத் தடவழி காரணமாக இந்த திட்டம் யூலிசெசு என மறுசீரமைக்கப்பட்டது. நாசா ரேடியோ ஐசோடோப் தெர்மோ எலக்ட்ரிக் ஜெனரேட்டரை (RTG) வழங்கும் மற்றும் ஏவுதல் சேவைகள் ஈஎஸ்ஏ ஜெர்மனியின் ஆஸ்ட்ரியம் ஜி. எம். பி. எச். ஃப்ரெட்ரிக்ஷாஃபென் (முன்னர் டோர்னியர் சிஸ்டம்ஸ்) க்கு ஒதுக்கப்பட்டது. விண்கலத்தை உருவாக்கும். ஐரோப்பா, அமெரிக்கா பல்கலைக்கழகங்களிலும்ம் ஆராய்ச்சி நிறுவனங்களி லும் இருந்து குழுக்களாக கருவிகள் பிரிக்கப்படும். இந்தச் செயல்முறை கலத்துக்கு 12 கருவிகளை வழங்கியது.

இந்த மாற்றங்களால் ஏவுதல் பிப்ரவரி 1983 முதல் மே 1986 வரை, விண்வெளி விண்கலம் சேலஞ்சரைப் பயன்படுத்தும் காலம் வரை (முன்மொழியப்பட்ட சென்டார் ஜி பிரைம் மேல் கட்டத்தால் இது ஊக்குவிக்கப்பட்டது) ஏவுதலை தாமதப்படுத்தின. இருப்பினும் , சேலஞ்சர் பேரழிவு , சென்டார் - ஜி மேல் கட்டத்தை நீக்கக் கட்டாயப்படுத்தி , வெளியீட்டு தேதியை அக்டோபர் 1990 க்கு மேலும் தள்ளியது.^[13]

ஏவுதல்

எஸ். டி. எஸ் - 41 இலிருந்து வரிசைப்படுத்தப்பட்ட பிறகு யுலிஸஸ்

யூலிசெசு டிசுகவரி விண்ணோடத்தில் இருந்து புவியின் தாழ் வட்டணையில் வைக்கப்பட்டது. அங்கிருந்து திண்ம ஏவூர்தி பொறிகளின் கூட்டமைப்பால் வியாழனுக்கு ஒரு தடவழியில் செலுத்தப்பட்டது.^[14] இந்த மேல் கட்டத்தில் இரண்டு கட்ட போயிங் IUS ( உறழ்ம(நிலைம) மேல் கட்டம்) மற்றும் மெக்டோனெல் டக்ளசு PAM-S ( அறிவியல் உதவிப் பெட்டகம் - சிறப்புவகை) ஆகியவை இருந்தன. IUS அதன் எரியூட்டலின் போது நிலைம முறையில் நிலைப்படுத்தப்பட்டு முனைப்பாக வழிநடத்தப்பட்டது. PAM - S வழிகாட்டப்படாதது ஆகும். அதுவும் யூலிசெசும் அதன் எரியூட்டலின் தொடக்கத்தில் நிலைப்புக்காக மணித்துளிக்கு 80 சுழல்வுகள் வரை சுழற்றப்பட்டன. பிஏஎம் - எசை எரியூட்டியபோது, விண்கலத்தைப் பிரிப்பதற்கு முன்பு, பொறியும் விண்கல அடுக்குகளும் யோ - யோ டி - தற்சுழற்சிக்கு சுழற்றப்பட்டன. 8 மணித்துளிக்குக் கீழே வரும்போது, மின்வடங்களின் முடிவில் எடை வைக்கப்பட்டது. புவியை விட்டு வெளியேறிய பிறகு விண்கலம் செயற்கை முறையில் வேகப்படுத்தப்பட்ட விண்கலமாக மாறியது , மேலும், இது நியூ ஒரைசன்சு ஆய்கலம் தொடங்கப்படும் வரை இந்தத் தகவை தக்கவைத்திருந்தது.

வியாழன் கோளுக்கு செல்லும் வழியில் விண்கலம் நீள்வட்டத்தில் ஓகுமான் அல்லாத பரிமாற்ற அட்டணையில் இருந்தது. இந்த நேரத்தில் யூலிசெசு ஒளிமறைப்பு நோக்கி குறைந்த வட்டனைச் சாய்வைக் கொண்டிருந்தது.

வியாழன் அருகில்வந்து பறத்தல்

யுலிசஸின் இரண்டாவது வட்டணை (1999 - 2004)

6 அக்டோபர் 1990 முதல் 29 ஜூன் 2009 வரை யுலிஸஸின் தடவழி அசைவூட்டம். யுலிஸஸ் -· பூமி -· வியாழன் - · சி / 2006 பி 1 -· சி / 1996 பி 2 -· சி / 1999 டி 1

இது 1992 பிப்ரவரி 8 அன்று வியாழனை ஒரு நெருக்கப் பறத்தல் முறைக்காக அடைந்தது , இது ஒலிமறைப்புக்கு அதன் சாய்வை 80.2 பாகையாக அதிகரித்தது. மாபெரும் கோளின் ஈர்ப்பு விசை விண்கலத்தின் பறக்கும் தடவழியை தெற்கு நோக்கி, ஒளிமறைப்புத் தளத்திலிருந்து விலகும்படி வளைத்தது. இது சூரியனைச் சுற்றி ஒரு இறுதி வட்டணையில் நுழைந்தது , இது சூரியனின் வடக்கு, தென் முனைகளைக் கடந்து செல்லும். வட்டணையின் அளவுக்கும் வடிவம் மிகவும் சிறிய அளவுக்கும் சரிசெய்யப்பட்டது , இதனால் சூரியச் சேய்மையில் இருந்து வியாழனின் தொலைவில் சுமார் 5 வானியல் அலகாக ஆக அமைந்தது. சூரியவண்மையில் உள்ள புவியின் தொலைவை விட, 1 வானியல் அலகை விட சற்றே அதிகமாக அமைந்தது. வட்டணைக் சுமார் ஆறு ஆண்டுகள் ஆகும்.

சூரியனின் முனைப் பகுதிகள்

1994 ,1995 ழாம் ஆண்டுகளுக்கு இடையில் இது முறையே சூரியனின் தெற்கு, வடக்கு முனைப் பகுதிகளை ஆராய்ந்தது.

வால்வெள்ளி C / 1996 B2 (கய்குட்டேக்)

1996, மே 1 அன்று விண்கலம் எதிர்பாராத விதமாக கய்குட்டேக் (C/1996 B2) வால்வெள்ளியின் இயனி வால் பகுதியைக் கடந்தந்து, அதன் நீளம் 3.8 வானியல் அலகாக அமைவதை வெளிப்படுத்தியது.^[15][16]

வால்வெள்ளி C/1999 T1 (மெக்நாட் - கார்ட்டிலே)

2004 ஆம் ஆண்டில் C / 1999 T1 (மெக்நாட் - கார்ட்டிலே)) இன் அயனி வால் வழியாக யூலிசெசு பறந்தபோது வால்மீனின் வால் மீண்டும் தோன்றியது.^[17] ஒரு சூரியப் புறணி பொருண்மை உமிழ்வு வால்வெள்ளிப் பொருளை யூலிசெசுக்கு கொண்டு சென்றது.^[16][18]

இரண்டாவது வியாழன் சந்திப்பு

யூலிசெசு 2003/200லாம் ஆண்டில் சூரியச் சேய்மைக்குச் சென்று, வியாழனை நெடுந்தொலவில் இருந்து நோக்கீடுகளைச் செய்தது.

வால்வெள்ளி C / 2006 P1 (மெக்நாட்)

2007 ஆம் ஆண்டில் யூலிசெசு வால் நட்சத்திரம் C / 2006 P1 (மெக்நாட்) வால்வெள்ளியின் வால் வழியாக சென்றது. அப்போது அளவிடப்பட்ட சூரியக் காற்றின் வேகம் நொடிக்கு சுமார் 700 கிலோமீட்டரிலிருந்து (மணிக்கு 1,566,000 மைல்) நொடிக்கென 400 கிலோமீட்டருக்கும் குறைவாக (மணிக்கு 895,000 மைல் வரை) குறைந்து , கய்குட்டேக்கின் வால் வழியாகச் செல்கையில் அதன் பயணத்திலிருந்து கிடைத்த முடிவுகள் வியக்கத்தக்க வகையில் வேறுபட்டன.^[19]

நீட்டிக்கப்பட்ட திட்டம்

யூலிசெசு கதிரியக்க ஓரகத்தி வெப்ப மின்னாக்கி

எசாவின் அறிவியல் திட்டக் குழு யூலிசெசு பணியின் நான்காவது நீட்டிப்புக்கு 2004, மார்ச்சு வரை ஒப்புதல் அளித்தது , இதன் மூலம் இது 2007, 2008 ஆம் ஆண்டுகளில் மூன்றாவது முறையாக சூரியனின் முனைகளில் ஆய்கலம் செயல்பட வழிவகுத்தது.^[20] விண்கலத்தின் ஓரகத்தி வெப்ப மின்னாக்கியில் இருந்து வரும் ஆற்றல் வெளியீடு அறிவியல் கருவிகளை இயக்குவதற்கும் , திசைவைப்பைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கும் போதுமானதாக இருக்காது என்பது தெளிவாகத் தெரிந்த பிறகு , உறை ஐதரைசன் கருவியின் ஆற்றலைப் பகிரத் தொடங்கப்பட்டது. அதுவரை மிக முதன்மையான கருவிகள் தொடர்ந்து மின்வழங்கலில் வைக்கப்பட்டன , மற்றவை செயலிழக்கச் செய்யப்பட்டன. இந்த ஆய்கலம் சூரியனை நெருங்கியபோது அதன் ஆற்றல் பசி சூடாக்கிகள் அணைக்கப்பட்டு அனைத்து கருவிகளும் இயக்கப்பட்டன.^[21]

விண்கலம் ஏவப்பட்டு 17 ஆண்டுகள் மற்றும் 4 மாதங்களுக்குப் பிறகு 2008 பிப்ரவரி 22 அன்று , யூலிசெசுக்கான பணி நடவடிக்கைகள் சில மாதங்களுக்குள் நிறுத்தப்படும் என்று எசாவும் நாசாவும் அறிவித்தன.^[22] 2008, ஏப்ரல் 12 அன்று இறுதி தேதி 2008 ஜூலை 1,என்று நாசா அறிவித்தது.^[23]

விண்கலம் அதன் வடிவமைப்பு ஆயுளை விட நான்கு மடங்கு வெற்றிகரமாக இயங்கி வந்தது. எக்சு - பட்டை தரையிணைப்புத் துணை அமைப்பின் கடைசி மீதமுள்ள பணிச் சங்கிலியில் ஒரு கூறு ஜனவரி 2008, ஜனவரி 15 அன்று தோல்வியடைந்தது. எக்சு - பட்டை துணை அமைப்பில் உள்ள மற்ற சங்கிலி முன்பே 2003 இல் தோல்வியடைந்தது.^[24]

புவிக்கான தரையிணைப்பு எசு - பட்டையில் மீண்டும் தொடங்கியது , ஆனால் எஸ் - பேண்ட் உயர் ஈட்ட உணர்சட்ட அகலம் எக்சு - பட்டையைப் போல குறுகியதாக இல்லை , இதனால் பெறப்பட்ட தரையிணைப்புக் குறிகை மிகவும் வலுவிழந்து காணப்பட்டது , எனவே அடையக்கூடிய தரவு விகிதத்தைக் குறைத்தது. விண்கலம் வியாழனின் வட்டணையில் அதன் வெளிப்புறத் தடவழியில் பயணித்தபோது , தரையிணைப்புக் குறிகை இறுதியில் ஆழ்வெளி வலைப்பிணையத்தின் மிகப்பெரிய உணர்சட்டங்களின் (70 மீட்டர் - 229 அடி) பெறுதல் திறனை விடக் குறைந்திருக்கும்.

கதிரியக்க ஓரகத்தி வெப்ப மின்னாக்கிகள் விண்வெளியில் கதிர்வீச்சு வெப்ப இழப்பை சமாளிக்க, சூடாக்கிகளுக்குப் போதுமான திறனை உருவாக்கத் தவறியதாலும், தொலைவு காரணமாகவும் புவிசெல் குறிகை இழக்கப்படுவதற்கு முன்பே விண்கலத்தில் உள்ள ஐதரசைன் திசைவைப்புக் கட்டுப்பாட்டு எரிபொருள் உறையக்கூடும் என்று கருதப்பட்டது. ஐதரசைன் உறைந்தவுடன் விண்கலத்தால் அதன் உயர்ஈட்ட உணர்சட்டத்தைப் புவியை நோக்கி திருப்ப வழி செய்ய முடியாது. மேலும், இதனால் புவிசெல் குறிகை சில நாட்களில் இழக்கப்பட்டது. எக்சுப்பட்டை தகவல்தொடர்புத் துணை அமைப்பின் தோல்வியும் இதை விரைவுபடுத்தியது. ஏனெனில் எரிபொருள் குழாய்க் குளிர்பகுதியின் எக்சுப்பட்டை, பயண அலைக் குழல் பெருக்கிகள் வழியாக அனுப்பப்பட்டன , ஏனவே, அவை உந்துபொறியைச் சூடாக வைத்திருக்க செயல்பாட்டின்போது போதுமான வெப்பத்தை உருவாக்குகின்றன.

முன்னர் அறிவிக்கப்பட்ட ,2008 ஜூலை 1 ஆம் தேதி, பணி முடிவடையும் தேதி வந்துசென்றது. ஆனால் பணி நடவடிக்கைகள் குறைந்த வேகத்தில் இருந்தபோதிலும் தொடர்ந்தன. அறிவியல் தரவு திரட்டு திறன் யூலிசெசு ஒரு தரை நிலையத்துடன் தொடர்பு கொண்டிருந்தபோது மட்டுமே மட்டுப்படுத்தப்பட்டது. ஏனெனில் மோசமடைந்து வரும் எசுப்பட்டைப் புவிசெல் விளிம்பு இனி ஒரே நேரத்தில் நிகழ்நேர தரவு, நாடா பதிவு மீட்வு இயக்கம் இரண்டையும் தாங்க முடியாது.^[25] விண்கலம் தரை நிலையத்துடன் தொடர்பு இல்லாதபோது , எஸ் - பேண்ட் செலுத்தி அணைக்கப்பட்டது. ஹைட்ராசின் வெப்பமடைவதை அதிகரிக்க மின்சாரம் உள் சூடாக்கிகளுக்குத் திருப்பி விடப்பட்டது. 2009, ஜூன் 30 அன்று தரைக் கட்டுப்பாட்டாளர்கள் குறைந்த ஈட்ட உணர்சட்டங்களுக்கு மாறும்படி கட்டளைகளை அனுப்பினர். இது விண்கலத்துடனான தொடர்புகளை அதன் செலுத்தியை முழுவதுமாக மூடுவதற்கான முந்தைய கட்டளைகளுடன் இணைந்து நிறுத்தியது.^[3][26]

முடிவுகள்

கென்னடி விண்வெளி மையத்திலிருந்து STS - 41 ஏவப்பட்டது - அக்டோபர் 6,1990

பயணக் கட்டங்களின்போது யூலிசெசு தனித்தன்மையான தரவை வழங்கியது. ஒளிமறைப்பிலிருந்து வெளியேறிய ஒரே விண்கலமாக காமா - கதிர் கருவியுடன் யூலிசெசு கோளிடை வலைப்பிணையத்தின் ஒரு முதன்மைப் பகுதியாக இருந்தது. கோளிடை வலைப்பிணையம் காமாக் கதிர் வெடிப்புகளைக் கண்டறிகிறது. காமாக் கதிர்களை கண்ணாடிகளால் மையப்படுத்த முடியாது என்பதால் அவற்றை மேலும் ஆய்வு செய்ய போதுமான துல்லியத்துடன் கண்டுபிடிப்பது மிகவும் கடினமாக இருந்தது. அதற்குப் பதிலாக பல விண்கலங்களின் பலதரப்புகள் வழி வெடிப்பைக் கண்டறிய முடியும். ஒவ்வொரு விண்கலத்திலும் ஒரு நொடிக்கு சிறிய பகுதிகளாக குறிப்பிடப்பட்ட நோக்கீடுகளுடன் ஒரு காமாக் கதிர் கண்டறிதல் அமைகிறது. காமா மழைக்காலத்தின் வருகை நேரங்களை விண்கலத்தின் பிரிப்புகளுடன் ஒப்பிடுவதன் மூலமும் , பிற தொலைநோக்கிகளுடன் பின்தொடர்தலுக்கான ஒரு இடத்தை தீர்மானிக்க முடியும். காமா கதிர்கள் ஒளியின் வேகத்தில் பயணிப்பதால் , பரந்த பல பிரிப்புகள் தேவைப்படுகின்றன. பொதுவான ஒரு தீர்மானம் புவியைச் சுற்றி வரும் பல விண்கலங்களில் ஒன்றுடன் ஒரு உள் - சூரிய - அமைப்பு ஆய்கலம் (செவ்வாய், வீனஸ் அல்லது ஒரு சிறுகோள்) யூலிசெசு ஆகியவற்றை ஒப்பிடுவதன் மூலம் வந்தது. யூலிசெசு தன் வட்டணையில் இரண்டு முறை ஒளிமறைப்பைக் கடந்தபோது , பல காம்மாக்கதிர் வெடிப்புத் தீர்மானங்கள் துல்லியத்தை இழந்தன.

கூடுதல் கண்டுபிடிப்புகள்ஃ^[27][28]

• யூலிசெசு வழங்கிய தரவுகள் சூரியனின் காந்தப்புலம் சூரிய மண்டலத்துடன் முன்பு கருதப்பட்டதை விட மிகவும் சிக்கலான முறையில் தொடர்பு கொள்கிறது என்ற கண்டுபிடிப்புக்கு வழிவகுத்தது.
• யூலிசெசு வழங்கிய தரவுகளின்படி , ஆழ்விண்வெளியில் இருந்து சூரிய மண்டலத்திற்குள் வரும் தூசி முன்பு எதிர்பார்த்ததை விட 30 மடங்கு அதிகமாகி உள்ளது.
• 2007 - 2008 ஆம் ஆண்டில் யூலிசெசு வழங்கிய தரவுகள் சூரியனின் முனைகளின் காந்தப்புலம் முன்பு காணப்பட்டதை விட மிகவும் வலுவிழந்து உள்ளது என்ற தீர்மானத்திற்கு வழிவகுத்தது.
• சூரியக் காற்று " பயணத்தின் போது படிப்படியாக வலுவிழந்து தற்போது விண்வெளி ஊழியின் தொடக்கத்திலிருந்து மேலும் வலுவற்றதாகி விட்டது ".^[26]

விதி.

யூலிசெசு சூரிய மைய வட்டணையில் காலவரையின்றி தொடர முடியும். இருப்பினும் , வியாழனுடன் அதன் மறு சந்திப்புகளில் ஒன்றில் வியாழன் நிலவுகளில் ஒன்றுடன் நெருக்கமான பறத்தலே மோதலை உருவாக்கி, அதன் போக்கை மாற்றுவதற்கு போதுமானதாக இருக்கும். அப்போது யூலிசெசு சூரியனைச் சுற்றி ஒரு மீப்பரவளைவுத் தடவழியில் நுழைந்து சூரிய மண்டலத்தை விட்டு வெளியேறும் வாய்ப்புள்ளது.

மேலும் காண்க

• ஆதித்தியா எல் 1
• பார்க்கர் சூரிய ஆய்கலம்
• Advanced Composition Explorer
• Solar and Heliospheric Observatory
• STEREO
• TRACE
• விண்டு,
• சூரியச் சுற்றுகலன்