Loading AI tools
Schengen Bölgesine girmek için gerekli izinlere ilişkin genel bakış Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Avrupa Birliği vize politikası, yirmi yedi Avrupa Birliği üyesi ülke Schengen Alanı'nın parçasıdır ve tekdüze bir vize politikasına sahiptirler. Buna ek olarak, Avrupa Birliği (Schengen Bölgesi) dışındaki dört ülke (İzlanda, Lihtenştayn, Norveç ve İsviçre) Avrupa Birliği ile yapmış oldukları anlaşma ile Schengen Alanı'nın parçası olan aynı tip vize politikasını benimsemektedirler.
Avrupa Birliği üyesi olan İrlanda ve eski AB üyesi olan Birleşik Krallık Schengen yerine Ortak Seyahat Alanı olarak bilinen bir seyahat bölgesini işletmekte olup, bu ülkeler kendi istekleri ile Schengen Alanı'nın bir parçası değildirler. Her İki ülke, Schengen ülkelerinden farklı olan ayrı vize politikası yürütmektedirler.
Tüm Avrupa Birliği üye ülkelerinin vatandaşları, İzlanda, Lihtenştayn, Norveç ve İsviçre olmak üzere sadece vizeden muaf değildirler. Bu muafiyetle beraber yasal olarak birbirlerinin ülkelerinde vizesiz girmek ve ikamet etme hakkına sahiptirler. Birbirlerinin ülkelerinde serbest dolaşım hakkına sahip olup, ancak durumları az sayıda sınırlı olabilir.
Aşağıdaki kategorilerdeki bireyler, Schengen Alanı'na, Bulgaristan, Kıbrıs, Hırvatistan ve Romanya'ya vizesiz girebilmektedirler:
Geçerli bir pasaport veya ulusal kimlik kartı olan tüm Avrupa Birliği üye ülkelerinin vatandaşları, Avrupa Ekonomik Alanı (İzlanda, Lihtenştayn ve Norveç) ve İsviçre girip vizesiz Schengen Alanı'nda ve ayrıca Bulgaristan, Kıbrıs ve Romanya'da ikamet edebilirler.
Aşağıdaki seyahat belgeleri herhangi bir Schengen ülkesi tarafından kabul edilmeyip, Bulgaristan, Kıbrıs ve Romanya içinde vize seyahat belgeleri geçerli olmamaktadır.
Buna ek olarak, aşağıdaki ülkelerin pasaportları Bulgaristan, Kıbrıs ve Romanya ya da herhangi bir Schengen ülkesi tarafından egemen devletlerin pasaportu olarak ve geçerli seyahat belgeleri olarak kabul edilmemektedir.
2015 yılında 15.446.676 vize başvurusu yapılmış ve 14.308.392 Schengen vizesi çıkartılmıştır.[1][2]
Çoğu vize aşağıdaki ülkelerden başvurulmuştur.
Başvuru yapan ülke | Başvuru sayısı | Red oranı | Birden çok giriş vizesinin paylaşımı |
---|---|---|---|
Rusya | 3,415,432 | 1.3% | 68.1% |
Çin | 2,308,591 | 2.8% | 18.3% |
Ukrayna | 1,188,357 | 3.4% | 56.8% |
Türkiye | 862,184 | 3.9% | 59.0% |
Belarus | 753,937 | 0.3% | 66.3% |
Hindistan | 659,038 | 6.5% | 44.5% |
Cezayir | 529,658 | 26.9% | 39.7% |
Fas | 426,530 | 12.1% | 44.7% |
Suudi Arabistan | 351,395 | 2.4% | 80.7% |
Tayland | 246,025 | 3.4% | 24.6% |
Birleşik Krallıkta ikamet edenler [3] | 239,201 | 2.6% | 41.7% |
Birleşik Arap Emirlikleri | 192,812 | 12.0% | 46.2% |
Kuveyt | 184,996 | 3.5% | 80.4% |
Güney Afrika | 183,972 | 1.5% | 68.4% |
İran | 158,889 | 13.9% | 23.0% |
Tunus | 155,454 | 14.1% | 40.4% |
Mısır | 153,336 | 11.4% | 33.7% |
Endonezya | 142,447 | 1.0% | 50.1% |
Kazakistan | 140,964 | 1.9% | 18.9% |
Kolombiya | 127,264 | 3.3% | 71.0% |
Filipinler | 124,071 | 5.8% | 51.9% |
Lübnan | 116,986 | 10.5% | 48.6% |
Vizeyi veren ülke | Vize başvurularının sayısı | Verilen vize sayısı | Reddetme oranı |
---|---|---|---|
Avusturya | 259,167 | 247,800 | 3.3% |
Belçika | 239,500 | 197,495 | 14.0% |
Çekya | 421,355 | 406,598 | 3.1% |
Danimarka | 123,951 | 115,469 | 5.1% |
Estonya | 130,197 | 127,543 | 1.7% |
Finlandiya | 784,286 | 771,997 | 1.2% |
Fransa | 3,356,165 | 2,997,410 | 9.9% |
Almanya | 2,022,870 | 1,872,322 | 5.6% |
Yunanistan | 876,786 | 842,276 | 3.2% |
Macaristan | 290,798 | 282,305 | 2.8% |
İzlanda | 3,987 | 3,960 | 0.3% |
İtalya | 2,023,343 | 1,898,065 | 5.5% |
Letonya | 164,000 | 162,099 | 1.1% |
Litvanya | 423,189 | 419,470 | 1.4% |
Lüksemburg | 10,267 | 10,169 | 1.0% |
Malta | 39,445 | 28,748 | 25.2% |
Hollanda | 520,809 | 474,191 | 7.5% |
Norveç | 185,557 | 163,568 | 4.6% |
Polonya | 970,907 | 944,821 | 2.6% |
Portekiz | 192,220 | 168,183 | 12.2% |
Slovakya | 76,491 | 74,419 | 2.9% |
Slovenya | 26,895 | 21,940 | 6.8% |
İspanya | 1,629,753 | 1,470,892 | 7.6% |
İsveç | 192,852 | 166,131 | 10.0% |
İsviçre | 481,886 | 429,399 | 6.1% |
Genel olarak, Schengen bölgesi içinde bir havaalanı üzerinden geçen bir yolcu, Bulgaristan, Kıbrıs ve Romanya'dan geçerken airside vize gerekmez. Ancak, 5 Nisan 2010 tarihinde, havaalanı transit ortak vizesi Avrupa Birliği tarafından tanıtıldı. Şu anda, aşağıdaki 12 ülkenin vatandaşlarının Schengen bölgesi içinde herhangi bir havalimanından transit geçiş yaparken bir havaalanı transit vizesine sahip olmaları gerekmektedir.
Bu 12 ülkenin vatandaşları aşağıdaki belli şartları sağlamaları durumunda havaalanı transit vizesinden muaftırlar:
Avrupa Birliği, Avrupa Birliği vatandaşları ve ortak ülkenin vatandaşlarına vizelerde kolaylaştırma anlaşmaları imzalamıştır. Kolaylaştırılmış işlemler ile daha hızlı vize işlem süreleri, azaltılmış vize ücreti veya ücretsiz vize başvuru işlemleri, istenilen belgelerin listesini azaltmasını sağlamaktadır. Anlaşmaların yürürlükte olduğu ülkeler aşağıdadır:[4]
Ülke | Yürürlüğe giriş |
---|---|
Arnavutluk | 2008 |
Ermenistan | 2014 |
Azerbaycan | 2014 |
Bosna-Hersek | 2008 |
Yeşil Burun Adaları | 2014 |
Kuzey Makedonya | 2008 |
Gürcistan | 2011 |
Moldova | 2013 |
Karadağ | 2008 |
Sırbistan | 2008 |
Rusya | 2007 |
Ukrayna | 2013 |
6 Mayıs 2015 tarihinde geçerli olmak üzere karşılıklı vizesiz anlaşma Birleşik Arap Emirlikleri ile imzalandı.[5][6] 26 Mayıs 2015 tarihinde derhal geçerli olmak üzere karşılıklı vizesiz anlaşma Doğu Timor ile imzalandı.[7] 28 Mayıs 2015 tarihinde karşılıklı vizesiz anlaşma Dominika, Grenada, Samoa, Saint Lucia, Saint Vincent ve Grenadinler, Trinidad ve Tobago ve Vanuatu vatandaşları için yürürlüğe girmiştir.[8] Tonga ile vize muafiyet anlaşması 21 Kasım 2015 tarihinde yürürlüğe girmiştir.[9] Kolombiya ile benzer bir vize muafiyet anlaşması 3 Aralık 2015 tarihinde yürürlüğe girmiştir.[10] Palau ile vize muafiyet anlaşması 8 Aralık 2015 tarihinde yürürlüğe girmiştir.[11] Peru ile Anlaşma 2016 15 Mart tarihinde yürürlüğe girmiştir. Kiribati ile 23 Haziran 2016, Marşal Adaları ile 28 Haziran 2016 ve Tuvalu vatandaşları için 2 Temmuz 2016 tarihinde anlaşmalar yürürlüğe girerek Avrupa Birliği'nin Schengen ülkeleri için vize zorunluluğu kaldırılmıştır. 20 Eylül 2016 tarihinde Mikronezya Federal Devletleri ile anlaşma yapılarak vize zorunluluğu kaldırılmıştır.
25 Şubat 2013'te, Gürcistan ile vize uygulamasının serbestleştirilmesi üzerine bir eylem planı başlatıldı. Aralık 2015'te Avrupa Komisyonu, Gürcistan'ın vize serbestleştirme kriterlerine uyduğu sonucuna vardı. Mart 2016'da, Komisyon, vize şartlarının Gürcistan'ı da içerecek şekilde değiştirilmesi yönünde bir teklif sundu. Gürcistan'da vize muafiyeti hakkı 28 Mart 2017'de yürürlüğe girdi. Ukrayna için vize muafiyeti hakkı 11 Haziran 2017'de yürürlüğe girdi.
5 Ağustos 2015 tarihinde, Avrupa Komisyonu, Çin ile diplomatik pasaport sahipleri için kısa süreli vize muafiyet anlaşması müzakerelerinin açılmasını onaylayan bir tavsiye sundu.[12] Anlaşma sonradan 29 Şubat 2016 tarihinde her iki tarafça imzalanmış ve 2 Mart 2016 tarihinde yürürlüğe girmiştir.[13] Anlaşma İngiltere ve İrlanda için geçerli değildir.[14]
Şu anda Avrupa Birliği 2024 yılı itibarıyla, şu ülkelerle karşılıklı vizesiz rejim hakkında ɡörüşmele yapmaktadır:
2017'de AB, üçüncü ülke vatandaşlarının Schengen Bölgesi'ne giriş ve çıkışlarını merkezi bir veritabanında elektronik olarak kaydetmek amacıyla bir Giriş/Çıkış Sistemi (EES) kurmak için yapılan düzenlemeyi kabul etti. Bu sistem pasaportların manuel olarak damgalanmasının yerini alacaktır. Buradaki amaç, sınır kontrolünün otomasyonunu artırmak ve fazla kalanları belirlemektir.[45][46] Temmuz 2024 itibarıyla EES'nin 10 Kasım 2024'te faaliyete geçmesi bekleniyor.[47]
AB ayrıca, ön taramadan geçmiş yolcuların daha kolay erişimine izin verecek bir Kayıtlı Gezgin Programı oluşturmayı da planlıyor.[48]
2018'de AB, ETIAS yönetmeliklerini onayladı.[49] Avrupa Seyahat Bilgi ve Yetkilendirme Sistemi (ETIAS), vize muafiyetli ziyaretçilerin Schengen Bölgesi'ne ve diğer AB üye ülkelerine seyahat etmeleri için planlanmış bir elektronik yetkilendirme sistemidir.[50] Avustralya, Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Yeni Zelanda tarafından uygulanan diğer elektronik seyahat yetkilendirme sistemlerine benzemektedir.
ETIAS'ın uygulanması birkaç kez ertelendi. Uygun yolcuların yeni düzenlemelere aşina olmalarını sağlamak için 6 aylık bir ödemesiz dönem planlanmaktadır.[51][52] 2025 yılında faaliyete geçmesi bekleniyor.[53] Potansiyel ziyaretçilerin çevrimiçi bir başvuru doldurmaları gerekecek ve 18 ila 70 yaşları arasındakiler için 7 € ücret ödenmelidir.[54] Sistemin, elektronik veritabanlarında arama yaparak ve anında yanıt vererek, uygulamaların büyük çoğunluğunu otomatik olarak işlemesi beklenmektedir, ancak bazı kişilerin başvurularında manuel işleme gerekiyorsa dört gün sürebilir. Onaylanırsa, yetkilendirme üç yıl veya daha önce varsa seyahat belgesinin son kullanma tarihine kadar geçerli olacaktır.
Avrupa Komisyonu, ayrılan ulusal platformların yerine AB düzeyinde tek bir çevrimiçi vize başvuru platformu getirmeyi planlıyor. Platform eu-LISA tarafından inşa edilecek ve 2026'da tanıtılması planlanıyor. Tüm üye devletlerin tek platforma geçmesi için bir geçiş döneminin 2031'e kadar sürmesi planlanıyor.[55] Teklif, Avrupa Parlamentosu Sivil Haklar, Adalet ve İçişleri Komitesi tarafından Şubat 2023'te 34'e karşı 5 oyla onaylandı.[56] Parlamento, nihai ifade ve uygulama konusunda Avrupa Konseyi ile görüşmeye başladı.[57] Konsey de buna karşılık bir müzakere yetkisi üzerinde anlaştı.[58]
Aşağıdaki umuma mahsus pasaport hamili 63 ülke vatandaşları serbest dolaşım hakkına sahiptirler:[59]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.