Аколіца Лісьцьвін

Аколіца Лісьцьвін (з 1925 году — Мархле́ўск^[1]) — вёска ў Беларусі, уваходзіць у склад Паселіцкага пассавету Хвойніцкага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва на 2004 год — 53 чалавекі. Знаходзіцца за 6 км на паўднёвы ўсход ад места і чыгуначнай станцыі Хвойнікаў, каля аўтамабільнай дарогі Хвойнікі — Брагін.

Ня варта блытаць зь Лісьцьвін.

Аколіца Лісьцьвін
трансьліт. Akolica Liśćvin
Дата заснаваньня:	1874
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Хвойніцкі
Сельсавет:	Паселіцкі
Насельніцтва:	▼37 чал. (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2346
СААТА:	3254836056
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	51°51′31″ пн. ш. 30°3′44″ у. д.
Аколіца Лісьцьвін на мапе Беларусі ± Аколіца Лісьцьвін Аколіца Лісьцьвін

Гісторыя

Фальварак і вёска Лісьцьвін на мапе Ф. Ф. Шубэрта, сярэдзіна XIX ст.

Паводле зьвестак заснавальніка і першага дырэктара Хойніцкага раённага краязнаўчага музэя Аляксандра Максімавіча Зелянкоўскага, у 1874 годзе побач зь вёскай Лісьцьвін на землях аднаіменнага фальварку графа Ракіцкага аселі і заснавалі сядзібы сем’і Міхала Шацілы і Фелікса Цішкевіча. Пазьней тут жа пасяліўся Антон Караткевіч. Гэтак узьнікла аколіца Лісьцьвін. У мэтрычных кнігах Астраглядаўскага касьцёла за 1876 год згаданая таксама сям’я Куліцкіх, якая жыла ў засьценку Лісьцьвін.^[2] На 1909 год у аколіцы Лісьцьвін Мікуліцкай воласьці Рэчыцкага павету Менскай губэрні было ўжо 42 двары з 210 жыхарамі^[a][3].

Мархлеўск і Лісьцьвін на мапе гэнштабу РКЇКА Беларусі і Літвы. 1935 г.

У слоўніку Я. Н. Рапановіча сьцьвярджаецца, нібы да 1925 году паселішча мела назву Лісьцьвінская Слабада^[4][b]. Але і пасьля перайменаваньня, як засьведчылі В. П. Пічукоў і М. І. Старавойтаў ў сувязі з пераходам у тым жа 1925 годзе да васьміпольнага севазвароту, яно называлася аколіцай Мархлеўск, не слабадой. З 1938 году, як і паўсюдна ў Беларусі, аколіца пачала звацца вёскай^[6].

Найбольш актыўная забудова адбывалася ў 1920-я гады. З 8 сьнежня 1926 да 30 сьнежня 1927 году — цэнтр Мархлеўскага сельсавету Хвойніцкага раёну Рэчыцкай, з 9 чэрвеня 1927 году Гомельскай акругі. Згодна з «Арыентыровачным плянам калектывізацыі польскіх вёсак на Гомельшчыне 1929/1930 году», у Мархлеўску меркавалася арганізаваць машыннае, малочнае і жывёлагадоўчае таварыствы^[7]. У 1930 годзе ў Мархлеўску 41 двор, 204 жыхары, 82 % зь якіх складалі каталіцкія альбо «польскія» сем’і. Тады ж арганізаваны калгас імя Юльяна Мархлеўскага, працавала кузьня. 14 жыхароў загінулі на франтах Вялікай Айчыннай вайны.

Паводле перапісу 1959 году ў вёсцы 233 жыхары. У складзе калгаса «Сьвітанне» (цэнтр — вёска Паселічы).

Забудова

Плян складаецца з простай вуліцы, блізкай да мэрыдыянальнай арыентацыі. Забудова драўляная, двухбаковая, сядзібнага тыпу^[8].

Заўвагі

1. Напэўна, сюды перасяляліся людзі зь Берасьцечка і Унігаўкі.
2. Пазьней паходжаньне прыдуманага Я. Н. Рапановічам статусу паселішча атрымала і зусім ужо нечаканае тлумачэньне («Некаторыя з іх [назваў] сведчылі аб змаганні беларусаў з прыгнятальнікамі за вольнае, незалежнае жыццё: в. Ліствінская Слабада – Мархлеўск (Х.)»^[5].