Аляксандар Валер’евіч Паўлаў

Аляксандар Валер’евіч Паўлаў (нар. 18 жніўня 1984 году, Бялынічы) — колішні беларускі футбаліст, паўабаронца. У 2009—2013 гадах правёў 13 гульняў за нацыянальную зборную Беларусі. Уваходзіць у Клюб Сяргея Алейнікава для беларускіх футбалістаў, якія згулялі 500 і болей афіцыйных матчаў^[3]. Працуе трэнэрам у штабе менскага «Дынама».

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Паўлаў.

Аляксандар Валер’евіч Паўлаў
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	18 жніўня 1984(1984-08-18)[1][2] (40 гадоў) Бялынічы, Магілёўская вобласьць, БССР, СССР
Рост	178 см
Вага	70 кг
Пазыцыя	паўабаронца
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2002—2008	Дняпро Магілёў	149 (21)
2009—2014	БАТЭ	149 (22)
2015	Акжэтпэс	28 (2)
2016	Шахцёр Салігорск	21 (3)
2017—2018	Дняпро Магілёў	52 (2)
Зборныя
2002	Беларусь (да 19)[d]	3 (0)
2002—2006	Беларусь (да 21)	15 (0)
2008—2013	Беларусь	13 (0)
Трэнэрскія клюбы
2022—2024	Віцебск

Кар’ера

Клюбная

Доўгі час выступаў за магілёўскі «Дняпро», у якім дарос да нацыянальнай зборнай. У 2009 годзе перайшоў у барысаўскі БАТЭ, у якім неўзабаве стаў адным з асноўных гульцоў. У складзе барысаўцаў пасьпяхова выступаў на розных пазыцыях у паўабароне, як то на флянзе, у цэнтры поля і ў апорнай зоне. Доўгі час ня мог цалкам выявіць свае таленты празь невялікія траўмы, прапускаючы значныя часткі сэзону.

У сэзоне 2013 году, нарэшце, усталяваў высокі бамбардзірскі паказьнік, правёўшы ў чэмпіянаце ажно 10 галоў, пры гэтым зусім нячаста зьяўляючыся ў стартавым складзе, звычайна выходзячы на замену. Дзякуючы такому выніку быў прызнаны найлепшым паўабаронцам чэмпіянату, а паводле сайта УЭФА — увогуле найлепшым гульцом^[4]. Сэзон 2014 году атрымаўся для Аляксандра горшым. Гэтак футбаліст пачынаў у першай адзінаццатцы, але пасьля пачаў часьцей выходзіць на замену. У канцы сэзону часам заставаўся на лаўцы запасных. Усяго за сэзон забіў адзін гол.

У лютым 2015 году падпісаў кантракт на год з казаскім клюбам «Акжэтпэс»^[5], які паводле вынікаў леташняга сэзону вярнуўся ў элітны дывізіён. Быў трывалым гульцом асноўнага складу, але ў сьнежні 2015 году стала вядома, што «Акжэтпэс» ня будзе падаўжаць супрацоўніцтва з паўабаронцам^[6]. У лютым 2016 году перайшоў у салігорскі «Шахцёр»^[7], але па заканчэньні сэзону пакінуў каманду. У лютым 2017 году падпісаў кантракт з магілёўскім «Дняпром»^[8]. Стаў капітанам каманды, замацаваўся ў асноўным складзе магіляўчанаў на пазыцыі апорнага паўабаронцы. У студзені 2018 году падоўжыў пагадненьне з клюбам^[9]. У сэзоне 2018 заставаўся капітанам і гульцом асновы, але не здолеў выратаваць каманду ад вылету ў Першую лігу. Завяршыў кар’еру пасьля сэзону 2018 году і ўвайшоў у трэнэрскі штаб клюбу «Энэргетык-БДУ»^[10].

Міжнародная

Гуляў за моладзевыя зборныя рознага веку. У 2008 годзе выклікаўся на матчы нацыянальнай зборнай, але пасьля пераходу ў БАТЭ доўгі час не трапляў у галоўную каманду. З 2012 году зноў пачаў выступаць за зборную.

Трэнерская праца

У студзені 2019 году завяршыў прафэсійную кар’еру^[11] і неўзабаве перайшоў на трэнэрскую працу ў сталічны «Энэргетык-БДУ»^[12]. З пачатку 2020 году ачоліў клюбны дубль, а зь лета 2021 году сканцэнтраваўся на працы ў асноўнай камандзе. У лістападзе 2022 году быў прызначаны галоўным трэнэрам «Віцебску», які выбыў у Першую лігу^[13]. Пасьля няўдалага пачатку сэзону 2023 году каманда пачала рэгулярна зьбіраць пункты і паводле вынікаў пераходных матчаў вярнулася ў Найвышэйшую лігу. У лістападзе 2023 году атрымаў трэнэрскую ліцэнзію катэгорыі A^[14]. Увосень 2024 году нечакана сышоў з працы, каб далучыўся да трэнэрскага штабу менскага «Дынама»^[15].

Узнагароды

• Чэмпіён Беларусі: 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014
• Срэбраны прызэр чэмпіянату Беларусі: 2016
• Уладальнік Кубка Беларусі: 2010
• Уладальнік Супэркубка Беларусі: 2014
• Найлепшы паўабаронца чэмпіянату Беларусі: 2013
• У сьпісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату: 2005, 2008, 2009, 2012, 2013

Статыстыка

Клюб	Сэзон	Чэмпіянат
		Дывізіён	Матчы	Галы
Шахцёр Салігорск	2016	Найвышэйшая ліга	21	3
Дняпро Магілёў	2017	Найвышэйшая ліга	26	0
	2018	Найвышэйшая ліга	26	2