Аляксандар Пацей

From Wikipedia, the free encyclopedia

Аляксандар Пацей
Remove ads

Аляксандар Пацей (? — сакавік 1770) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Падчашы вялікі літоўскі (1724—1739), кашталян віцебскі (1739—1740) і троцкі (1740—1742), ваявода троцкі (з 1742).

Хуткія факты Асабістыя зьвесткі, Нарадзіўся ...

Быў старостам рагачоўскім, алькеніцкім і ковенскім[2]. Кавалер Ордэна Белага Арла (1746).


Remove ads

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Пацеяў гербу «Вага», сын Казімера Аляксандра, ваяводы віцебскага, і Ганны Тэрэзы зь Летаваў. Меў братоў Антонія (пам. у 1749), стражніка вялікага, і Міхала (пам. у 1787), старосту рагачоўскага.

У 1724 годзе атрымаў урад падчашага вялікага літоўскага, у 1739 годзе — кашталяна віцебскага, у 1740 годзе — кашталяна троцкага, у 1742 годзе — ваяводы троцкага. У 1745 годзе быў маршалкам Галоўнага Трыбуналу.

У 1720 годзе ажаніўся з Тэрэзай Война-Ясянецкай (пам. па 1743), удавой кашталяна амсьціслаўскага Канстантына Бэнэдыкта Бжастоўскага. У шлюбе нарадзіліся дзеці:

Remove ads

Крыніцы

Літаратура

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads