Аляксандар Пацей
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Аляксандар Пацей (? — сакавік 1770) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Падчашы вялікі літоўскі (1724—1739), кашталян віцебскі (1739—1740) і троцкі (1740—1742), ваявода троцкі (з 1742).
Быў старостам рагачоўскім, алькеніцкім і ковенскім[2]. Кавалер Ордэна Белага Арла (1746).
Remove ads
Біяграфія
Прадстаўнік шляхецкага роду Пацеяў гербу «Вага», сын Казімера Аляксандра, ваяводы віцебскага, і Ганны Тэрэзы зь Летаваў. Меў братоў Антонія (пам. у 1749), стражніка вялікага, і Міхала (пам. у 1787), старосту рагачоўскага.
У 1724 годзе атрымаў урад падчашага вялікага літоўскага, у 1739 годзе — кашталяна віцебскага, у 1740 годзе — кашталяна троцкага, у 1742 годзе — ваяводы троцкага. У 1745 годзе быў маршалкам Галоўнага Трыбуналу.
У 1720 годзе ажаніўся з Тэрэзай Война-Ясянецкай (пам. па 1743), удавой кашталяна амсьціслаўскага Канстантына Бэнэдыкта Бжастоўскага. У шлюбе нарадзіліся дзеці:
- Людвік (? — 1771), стражнік вялікі літоўскі
- Леанард (? — 1774), стражнік вялікі літоўскі па браце
- Караліна (1732—1776), жонка падкаморага вялікага літоўскага Станіслава Радзівіла
- Ганна (1720—1788), жонка ваяводы смаленскага Юзэфа Тышкевіча
Remove ads
Крыніцы
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads