Анатоль Дзяркач
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Анато́ль Дзярка́ч, сапр.: Анатоль Рыго́равіч Зіміёнка (18 красавіка 1887, мястэчка Турэц, Наваградзкі павет, цяпер Карэліцкі раён — 5 верасьня 1937, Менск, НКУС) — беларускі паэт, сатырык, гумарыст, мэмуарыст.
Remove ads
Жыцьцяпіс
Скончыў народную вучэльню ў Наваградку ў 1904 годзе. Служыў у земскай і гарадзкой управах у Менску. Сябра партыі эсэраў. У 1908 годзе арыштаваны, адпраўлены ў ссылку. Пасьля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 году служыў у менскіх адміністрацыйных органах Часовага ўраду. Працаваў у газэце «Беларуская вёска»; з 1924 году рэдактар сатырычнага часопісу «Дубінка» (дадатак да газэты «Звязда»); працаваў у газэце «Піянер Беларусі», часопісе «Полымя». Сябра СП БССР з 1934 году.
Арыштаваны 16 кастрычніка 1936 году; расстраляны. Рэабілітаваны ў 1957 годзе.
Remove ads
Творчасьць
Дэбютаваў у друку ў 1904 годзе; спачатку пісаў на расейскай мове. Працуючы ў сатырычным жанры, узяў сабе псэўданім Анатоль Дзяркач. Пісаў творы для дзяцей. Перакладаў з расейскай і ўкраінскай моваў. Аўтар успамінаў.
Творы
- Пра папоў, пра дзякоў, пра сялян-мужыкоў: Сатырычныя вершы. Мн., 1925;
- Міколава гаспадарка: Агра-паэма. Мн., 1927;
- Нашы прыяцелі. Мн., 1928;
- Зьвяры нашых лясоў. Мн., 1929;
- Бог удвох. Мн., 1930;
- Усім патроху…: Сатыра і гумар: Вершы. Мн., 1930;
- Качаргой па абразох. Мн., 1930;
- Оккупация и интервенция в Белоруссии. М., 1932.
Remove ads
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads