Карэліцкі раён
адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Гарадзенскай вобласьці Беларусі From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Карэ́ліцкі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на ўсходзе Гарадзенскай вобласьці Беларусі. Плошча раёну складае 1,1 тыс. км². Насельніцтва на 2018 год — 19 691 чалавек[2]. Адміністрацыйны цэнтар — мястэчка Карэлічы.
Remove ads
Геаграфічнае становішча
Карэліцкі раён мяжуе з Наваградзкім раёнам Гарадзенскай вобласьці, Стаўпецкім і Нясьвіскім раёнамі Менскай вобласьці і Баранавіцкім раёнам Берасьцейскай вобласьці.
Працягласьць раёну з поўначы на поўдзень — 28 км, з захаду на ўсход — 40 км.
Рэльеф і карысныя выкапні
Значную частку раёну займае Нёманская нізіна, на захадзе — схілы Наваградскага ўзвышша. Пераважаюць вышыні 140—200 м, максымальная — 261,7 м (каля в. Малюшычы).
Карысныя выкапні: торф, крэйда, гліны, пяскова-жвіровы матэрыял, жалезныя руды, будаўнічыя пяскі.
Клімат і расьліннасьць
Клімат умерана кантынэнтальны. Сярэдняя тэмпэратура студзеня −6,5 °C, ліпеня 17,5 °C. Сярэднярочная колькасьць ападкаў складае 695 мм. Працягласьць вэгетацыйнага пэрыяду 189 дзён.
Лясы займаюць 21% тэрыторыі, пераважаюць хваёвыя і яловыя. Буйны масіў на крайнім паўночным усходзе (Графская пушча).
Гідраграфія
Рачная сетка даволі шчыльная. Найбольшая рака Нёман зь левымі прытокамі Вуша й Сэрвач, працякае шмат дробных рачулак. На тэрыторыі раёну знаходзяцца некалькі невялікіх азёраў, штучных вадаёмаў.
Насельніцтва
Паводле перапісу 2009 году насельніцтва раёну складала 24 130 чалавек (у мястэчку Карэлічы — 6854 чал., мястэчку Мір — 2310 чал.)[7].
У раёне пражывае 94,8% беларусаў, 2,6% расейцаў, 1,6% палякаў і іншыя нацыянальнасьці (украінцы, татары, армяне)[8].
Гаспадарчая дзейнасьць
Сельская гаспадарка спэцыялізуецца на мяса-малочнай жывёлагадоўлі, сьвінагадоўлі, птушкагадоўлі.
Прадпрыемствы харчовай, лёгкай, будаўнічых матэрыялаў прамысловасці.
Па тэрыторыі раёну праходзяць аўтамабільныя дарогі Наваградак — Карэлічы — Мір — Нясьвіж, Мір — Стоўпцы і інш.
Турыстычная інфармацыя
Захаваліся помнікі архітэктуры: замкава-паркавы комплекс (уключаны ЮНЭСКО ў Сьпіс помнікаў Сусьветнай культурнай і прыроднай спадчыны) у мястэчку Мір, Сьвята-Траецкая царква і касьцёл сьвятога Мікалая, капліца-пахавальня ў мястэчку Мір, Сьвята-Казанская царква ў в. Беражна, Сьвята-Ўзьнясенская царква ў в. Вялікая Мядзьвядка, касьцёл сьвятой Ганны і сядзібны будынак у в. Варонча, Сьвята-Петра-Паўлаўская царква ў в. Вялікія Жухавічы, Усясьвяцкая царква ў в. Дольная Рута, Сьвята-Узьнясенская царква і капліца у в. Ярэмічы, Сьвята-Георгіеўская царква ў в. Запольле, сядзібны будынак у в. Кальчычы, Сьвята-Ўсьпенская царква ў в. Любанічы, Сьвята-Яна-Прачысьценская царква ў в. Малыя Жухавічы, званіца Сьвята-Міхайлаўскай царквы ў в. Мірацічы, сядзіба ў мястэчку Першамайскі, царква, жылыя і сядзібныя будынкі ў в. Райца, капліца ў в. Сэрвач, Сьвята-Пакроўская царква ў в. Турэц.
Remove ads
Асобы
- Флярыян Бохвіц (1799—1856) — беларускі філёзаф
- Ян Булгак (1876, маёнтак каля в. Асташын — 1950) — майстар мастацкай краязнаўчай фатаграфіі, этнограф, фалькларыст
- архімандрыт Леў Гарошка (1911—1977) — грэка-каталіцкі сьвятар, грамадзкі дзеяч, дасьледнік гісторыі рэлігіі ў Беларусі
- Міхась Гурын (нар. 1941) — беларускі гісторык, археоляг
- Ігнат Дамейка (1802—1889) — геоляг, натураліст, дасьледнік, нацыянальны герой Чылі
- Аляксандар Ільінскі (1903—1967) — беларускі актор
- Вінцэсь Каратынскі (1831—1891) — польскі пісьменьнік
- Пятро Конюх (1910, в. Турэц — 1994) — беларускі опэрны сьпявак
- Салямон Майман (1753—1800) — філёзаф
- Барыс Рагуля (1920, в. Турэц — 2005) — вайсковы і палітычны дзяяч
- Ян Чачот (1796—1847) — беларускі і польскі паэт
Remove ads
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads