Дубічы Царкоўныя (гміна)

Гміна Дубічы Царкоўныя (па-польску: Gmina Dubicze Cerkiewne) — сельская гміна ў Гайнаўскім павеце Падляскага ваяводзтва Польшчы.

Гміна Дубічы Царкоўныя
Gmina Dubicze Cerkiewne
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна	Польшча
Ваяводзтва	Падляскае
Павет	Гайнаўскі
Статус	Вясковая гміна
Сядзіба	Дубічы Царкоўныя
Дата ўтварэньня	1952
Войт	Лявон Малашэўскі
Афіцыйныя мовы	польская, беларуская мова (дапаможная)
Мовы ва ўжытку	польская, падляскія дыялекты, беларуская
Насельніцтва (2011)	1792[1]
Шчыльнасьць	11,85 чал./км²
Нацыянальны склад	беларусы (81,33%), палякі (16,63%), украінцы (1,55%)
Плошча	151,19 км²
TERYT	2005052
Мапа Гміны Дубіч Царкоўных
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас	+1
Летні час	+2
Тэлефонны код	85
Паштовыя індэксы	17-204, 17-250
Код аўтам. нумароў	BHA
Афіцыйны сайт
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Гміна мяжуе з гмінамі Гайнаўка, Чыжы, Кляшчэлі Гайнаскага павету; гмінай Орля Бельскага павету ды Вярховіцкім і Камянюцкім сельсаветамі Камянецкага раёну. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Дубічы Царкоўныя.

Нацыянальны склад

Згодна з вынікамі польскага нацыянальнага перапісу 2002 году, палякамі задэкляравала сябе 16,63% жыхароў гміны, 1,55% назвала сябе ўкраінцамі, 81,33% — беларусамі (другая пасьля гміны Чыжы гміна з найбольшай дзеляй беларусаў у насельніцтве серад гмінаў Польшчы ).

Гісторыя

Абшар сёньняшняй гміны Дубічы Царкоўныя ўжо зь сярэднявечча знаходзіўся пад уплывам усходняславянскага асадніцтва з лякальным цэнтрам у Бельску. З 1513 году, пасьля стварэньня Падляскага ваяводзтва, гэтыя землі ўваходзілі ў склад бельскай землі, толькі самая ўсходняя частка (вёскі Старына, Горны Груд адносіліся да Берасьцесякага павету створанага ў 1566 годзе Берасьцейскага ваводзтва. У выніку Люблінскай уніі праз землі сёньняшняй гміны праходзіла мяжа паміж Каронай Каралеўства Польскага ды ВКЛ. Адміністрацыйнымі цэнтрамі для вёскаў былі Бельск (паўночная і заходняя частка сёньняшняй гміны), Кляшчэлі (паўднёвая і ўсходняя частка) па каронным боку мяжы ды Камянец і Берасьце па літоўскім боку (усходняя частка сёньняшняй гміны). Паміж 16 і 18 стагодзьдзямі заснаваліся усе вёскі сёньняшняй гміны Дубічы Царкоўныя (ніколі не было тут створанае ніводнае мястэчка), амаль усе вёскі зьяўляліся каралеўскай уласнасьцю і не было тут значных шляхоцкіх пасяленьняў. Пасьля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай заходняя частка сёньняшняй гміны апынулася ў Новай Ўсходняй Прусіі (вёскі Стары Корнін, Ягаднікі, Карыціска), а большая частка з Дубічамі Царкоўнымі ўвайшла ў Слонімскую губэрню (з 1801 г. Гарадзенская губэрня). Заходняя частка пасьля Тыльзыцкага міру 1807 г. апынулася ў складзе Беластоцкай вобласьці, каб у 1842 г. быць прылучанай да Гарадзенскай губэрні. Пасьля Паршай сусьветнай вайны абшар апынуўся ў мяжах гміны Орля і гміны Белавежа Бельскага павету Беластоцкага ваяводзтва і толькі невялікая ўсходняя частка падлягала гміне Вярховічы Берасьцейскага павету Палескага ваяводзтва. З 1939 году ў складзе Кляшчэльскага раёну Берасьцейскай вобласьці БССР, а ў 1914-1944 гадах у Беластоцкай акрузе Трэцяга райху. У 1945 годзе абшар фінальна апынуўся ў межах Польшчы, а з 1952 году існуе як гміна Дубічы Царкоўныя^[2].