Тартускі ўнівэрсытэт
вну ў Тарту (Эстонія) From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Тартускі ўнівэрсытэт (Дэрпцкі, Юр’еўскі (1893—1918); па-эстонску: Tartu Ülikool (з 1918), па-нямецку: Universität Dorpat (1802—1893)) — навучальная ўстанова ў Тарту (Эстонія), заснаваны швэдзкім каралём Густавам II Адольфам у 1632 годзе на тэрыторыі Лівоніі. Стаў другім унівэрсытэтам Швэцыі (пасьля Ўпсальскага) — Universitas Gustaviana.
У XVIII стагодзьдзі, пасьля расейскай заваёвы Эстляндыі, ня дзейнічаў, але быў зноў адкрыты Аляксандрам I у 1802 годзе.
Унівэрсытэт уваходзіць у асацыяцыю ўнівэрсытэтаў Эўропы Утрэхцкая сетка.
Remove ads
Катэдры і факультэты
Ва ўнівэрсытэце 11 факультэтаў (тэалягічны, юрыдычны, мэдычны, філязофскі, эканамічны, пэдагагічны, факультэт матэматыкі і інфарматыкі, факультэт фізкультуры, факультэт прыродазнаўства і тэхналёгіі, факультэт грамадзкіх навук) і 7 каледжаў. Колькасьць студэнтаў — 18 300. Ва ўнівэрсытэце працуе 3200 чалавек (у тым ліку 165 прафэсараў, больш за 500 навуковых работнікаў).
Выбітныя выпускнікі
- Бэці Альвэр — эстонская пісьменьніца
- Бэнэдыкт Дыбоўскі — заоляг, прыродазнаўца, лекар
- Усевалад Ігнатоўскі — беларускі гісторык, грамадзкі й палітычны дзяяч, першы прэзыдэнт АН Беларусі
- Габрыель Корбут (1890) — польскі гісторык літаратуры, бібліёграф, мовазнавец
- Іпаліт Корвін-Мілеўскі (1868) — польскі грамадзка-палітычны дзяяч, публіцыст, доктар права
- Уладзімер Марзон — беларускі хірург
- Станіслаў Осьцік-Нарбут (1891) — лекар, навуковец-мэдык, мэцэнат
- Юган Партс — прэм’ер-міністар Эстоніі
- Караль Гутэн-Чапскі (1882) — дзяржаўны дзяяч Расейскай імпэрыі, прадпрымальнік, філянтроп
Remove ads
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads