Жында

Жында, Зында — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Sindo
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Зында
Зьвязаныя імёны	Сындык, Жындуль, Шымбольт, Сынталт, Сіндэр
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Жында»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Сінда, пазьней Зынт (Sindo, Sindt^[1]) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -сінд- (-зынд-) паходзіць ад гоцкага sinþs 'дарога, шлях'^[3] або германскага sintha 'дарога, падарожжа, вайсковая выправа'^[4][a]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Сындык, Жындуль (Жындэль), Шымбольт, Сынталт, Сіндэр (Шындэр). Адзначаліся германскія імёны Sindico, Sindulus (Sindel), Sinbald (Sendebald), Sintualdus (Sindolt), Sinder (Sindheri).

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Zynda, Sindram (Zyndram), Zyndrych^[7].

У Прусіі бытавала імя Syntke^[b][9].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Żynda (1697 і 1699 гады)^[10]; Maryanna Żyndowa (1699 год)^[10]; Julianna Zynda (1810 год)^[11][c].

Носьбіты

Жында або Зында (Zynda) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў^[17].

У гістарычнай Прусіі існуе вёска Зындаў.

Заўвагі

1. Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае брак адэкватнага тлумачэньня іменнай асновы -сін- (-зін-) зь летувіскай мовы, а для іменнай асновы -жын- за найбольш адэкватнае прызнае žinóti 'ведаць', pa-žìnti 'спазнаць'^[5] (фіксуецца ў слоўніку Канстанціна Шырвіда^[6])
2. Адзначалася старажытнае германскае імя Sindico^[8]
3. Таксама:

   • Сімбар, Шэмбэр (адзначалася старажытнае германскае імя Sinbert^[12]): Decz Simborowicz (1563 год)^[13], s panem Stanisławem Szymborem (1621 год)^[14], на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Шэмбэр (Szember)^[15];
   • Сіндрун: Sindruny (1744 год)^[16]