Малыя Негнавічы

Малы́я Не́гнавічы^[1] — вёска ў Барысаўскім раёне Менскай вобласьці, на левым беразе ракі Мужанка, за 6 км на поўдзень ад Лошніцы. Малыя Негнавічы ўваходзяць у склад Лошніцкага сельсавету.

Малыя Негнавічы
трансьліт. Malyja Niehnavičy
Першыя згадкі:	2-я палова 17 стагодзьдзя
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Барысаўскі
Сельсавет:	Лошніцкі
Вышыня:	180 м н. у. м.
Насельніцтва:	103 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 177
Паштовы індэкс:	222126
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	54°13′53.00″ пн. ш. 28°46′25.00″ у. д.
Малыя Негнавічы на мапе Беларусі ± Малыя Негнавічы Малыя Негнавічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Вядома з 2-й паловы 17 стагодзьдзя, калі вёска Негнавічы падзялілася на Старыя Негнавічы і Новыя Негнавічы. У 1670 годзе ў в. Новыя Негнавічы 4 дымы, у 1800 г. 21 двор, 215 жыхароў, уладаньне князя М. Радзівіла. У пачатку 19 стагодзьдзя вёскі Старыя Негнавічы і Новыя Негнавічы значыліся ў афіцыйных дакумэнтах як адна вёска Неганвічы, але ў сярэдзіне 19 стагодзьдзя яна падзялілася на Вялікія Негнавічы і Малыя Негнавічы. У 1870 г. у складзе Лошніцкай воласьці Барысаўскага павету. У 1897 годзе існавала школа граматы, капліца, хлебазапасная крама. Ад лютага да сьнежню 1918 на тэрыторыі, акупаванай войскамі кайзэраўскай Нямеччыны, ад жніўня 1919 да траўня 1920 г. — польскімі войскамі. Ад 1 студзеня 1919 г. у складзе БССР, ад лютага — у складзе Літ.-Бел. ССР, ад 31 ліпеня 1920 г. — у складзе БССР. На базе дарэвалюцыйнай пачала дзейнічаць працоўная школа першай ступені, у 1920 г. 93 вучні, у найманым памяшканьні. У 1930 годзе арганізаваны калгас «3-ці рашаючы», які ў 1932 годзе аб’ядноўваў 41 гаспадарку. Працавала кузьня. У Вялікую Айчынную вайну ад пачатку ліпеня 1941 г. да 30 чэрвеня 1944 г. акупаваны нямецка-фашыстоўскімі захопнікамі. Падчас вайны загінулі 8 вайскоўцаў, 20 вывезеныя на прымусовыя працы ў Нямеччыну. На вясковых могілках пахаваныя тры савецкія танкісты, якія загінулі ў жорсткіх баях у ліпені 1941 году. Ад 1963 году ў складзе Лошніцага сельсавету^[2].

Насельніцтва

• 1870 год — 145 жыхароў мужчынскага полу
• 1897 год — 592 жыхары, 90 двароў
• 1917 год — 731 жыхар, 109 двароў
• 1926 год — 697 жыхароў, 131 двор (перапіс)
• 1960 год — 663 жыхары
• 1988 год — 297 жыхароў, 139 гаспадарак^[2]
• 1999 год — 154 жыхары
• 2008 год — 106 жыхароў, 63 двары^[2]
• 2010 год — 103 жыхары

Інфраструктура

Транспартныя сувязі ажыцьцяўляюцца па мясцовай дарозе і далей па шашы Барысаў — Ворша. Ёсьць крама^[2].