Мірэйка

Мірэйка (Мірка), Мярэйка (Мерка), Марэйка — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Mereko
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Miro + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Мярэйка, Марэйка, Мірка, Мерка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мірэйка»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Мірыка, Мерыка або Марыка, пазьней Марэка, Мэрэка або Мэрка (Mirica, Merica, Maricho, Marêke^[1], Mereko^[2], Mereke^[3], Mercke^[2]) — імя германскага паходжаньня^[4]. Іменная аснова -мер- (-мар-, -мір-) (імёны ліцьвінаў Маргела, Валадзімер, Нетымер; германскія імёны Mergell, Waldmer, Nitimerus) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага meris 'славуты, выбітны'^[5].

У Прусіі бытавала імя Мерыка (Мірыка, Мірка): Merike (1359 і 1360 гады)^[6], Mircke (1360 год)^[7], Miriko (1387 год)^[8]. У 1650 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Christophorus Marich, Borussus^[9]. У ваколіцах Мэмэлю адзначалася прозьвішча Mareike^[10].

У Польшчы (Памяранія) у 1570 годзе адзначалася імя Marika^[11].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: через старые рубежи, Мереику речку… Мереику (16 траўня 1496 году)^[12]; homines kmethones videlicet Myerko (9 студзеня 1522 году)^[13]; Грицъ Миреиковичъ (1528 год)^[14]; s Janem Mirichem (1563 год)^[15]; Mirki (1744 год)^[16]; krewny Mirko (28 сьнежня 1778 году)^[17]; zaścianek Merejkiszki (1782—1784 гады)^[18]; Jerzy Marejko (1797 год)^[19].

Носьбіты

• Грыц Мірэйкавіч — відуклеўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
• Вацлаў Станіслававіч Мірковіч — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1599 годзе^[20]

Марэйкі (Morejko) — прыгонныя зь вёскі Сакавічаў (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі^[21].

Мяркевіч (Mierkiewicz) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў^[22].