Міхалёва 1

Міхалёва 1^[1] — вёска ў Бортнікаўскім сельсавеце Бабруйскага раёну Магілёўскае вобласьці, цэнтар калгасу. Знаходзіцца за 6 км ад чыгуначнае станцыі Цялуша на лініі Бабруйск — Жлобін, на рацэ Але (прыток Бярэзіны), побач з шашой Бабруйск — Рагачоў, за 22 км ад Бабруйску, за 88 км ад Магілёва.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Міхалёва.

Міхалёва 1
трансьліт. Michaliova 1
Першыя згадкі:	1560
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Магілёўская
Раён:	Бабруйскі
Сельсавет:	Бортнікаўскі
Насельніцтва:	633 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 225
Паштовы індэкс:	213856
СААТА:	7208804111
Нумарны знак:	6
Геаграфічныя каардынаты:	53°6′57″ пн. ш. 29°32′13″ у. д.
Міхалёва 1 на мапе Беларусі ± Міхалёва 1 Міхалёва 1
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Назоў паходзіць ад імя Міхал. Вядомае ад 1560 як сяло Троцкае паловы Бабруйскага староства Рэчыцкага павету Вялікага княства Літоўскага, дзяржаўная маёмасьць. У 1621 — уласнасьць бабруйскага старосты Пятра Трызны, было 13 двароў, працавалі 2 млыны. Згодна з інвэнтаром 1639 было 18 валок зямлі, зь іх 10 пуставалі. У 1784 была збудаваная драўляная Сьвята-Юр’еўская царква. У 1786 было 26 гаспадарак, цэнтар шляхецкага маёнтку. У 1793 акупаваная расейцамі.

Ад 1795 у Бабруйскім павеце Менскае губэрні. У 1844 сяло ў складзе маёнтку Міхалёва, вотчына роду Кялчэўскіх. У 1884 была адчыненая царкоўнапрыходзкая школа, для якой было збудаванае памяшканьне (у 1890 у школе вучыліся 34 хлопчыкі й 3 дзяўчынкі). У 1885 — сяло Бортніцкае воласьці Бабруйскага павету, 320 жыхароў, млын. Паводле перапісу 1897 жылі 984 чалавекі, было 122 двары, дзьве крамы, царква, пастаялы двор. Побач існаваў аднайменны маёнтак (1 двор, 40 жыхароў). У жніўні 1905 у маёнтку адбылася забастоўка батракоў. У 1907 — 167 двароў, 1013 жыхароў, 1917 — сяло, 172 двары, 1232 жыхары.

Пасьля кастрычніцкага перавароту на базе старое школы адчыненая працоўная школа першае ступені, у якой у 1923 займаліся 32 вучні, дзейнічаў гурток, а ў 1930-я — школа па ліквідацыі непісьменнасьці сярод дарослых, была бібліятэка. 14 жніўня 1923 створаная сельскагаспадарчая арцель. 20 жніўня 1924—16 ліпеня 1954 цэнтар сельсавету Бабруйскага 2-га, а ад 4 сакавіка 1927 Бабруйскага раёнаў. У 1925 да вёскі далучаны вялікі ўчастак былое панскае зямлі. У 1930 створаны калгас імя Фэлікса Дзяржынскага (у 1938 113 гаспадарак). Працавалі млын і кузьня.

У Вялікую Айчынную вайну у баёх каля вёскі загінулі 67 савецкіх жаўнераў (пахаваныя ў братэрскай магіле на паўночнай ускраіне), 47 вяскоўцаў загінулі на фронце й у партызанскай барацьбе. У 1947 да вёскі далучаная вёска Новы Гарадок. У 1959 — 666 жыхароў, у 1970 — 583. У 1986 — 230 гаспадарак, 632 жыхары, цэнтар калгасу імя Дзяржынскага. На 1997 год у вёсцы было 285 двароў і 773 жыхары, былі калгасная сядзіба, майстэрні па рамонце сельскагаспадарчае тэхнікі, устаноўка па прыгатаваньні вітаміннае мукі, зернедрабільня, фэрма буйнога рагатага быдла й сьвінагадоўчы комплекс. Працавалі сярэдняя школа, дзіцячыя ясьлі-сад, бібліятэка, амбуляторыя, шпіталь, Дом культуры, Дом мэханізатара й жывёлавода, аптэка, аддзяленьні сувязі й ашчаднага банку, комплексны пункт прыёмы бытавога абслугоўваньня насельніцтва, сталоўка, тры крамы, аўтаматычная тэлефонная станцыя, стадыён.

Насельніцтва

• 2010 год — 633 жыхары
• 2007 год — 675 жыхароў, 211 двароў
• 1999 год — 715 жыхароў

Пляніроўка

Пляніроўка вёскі квартальная: дзьве галоўныя вуліцы арыентаваныя з паўднёвага захаду на паўночны ўсход. Забудова двухбаковая сядзібнага тыпу, пераважна драўляная.

Інфармацыя для турыстаў

На паўднёва-заходняй ускраіне вёскі знаходзіцца адзінкавы курган пэрыяду раньняга сярэднявечча (X—XIII стагодзьдзі).

У вёсцы дзьве брацкія магілы савецкіх жаўнераў, якія загінулі ў баёх у вялікую Айчынную вайну, на іх у 1970 усталяваныя помнікі-абэліскі з мэмарыяльнымі надпісамі. Каля Дому культуры ў 1971 усталяваны бюст Ф. Дзяржынскага. На ўшанаваньне памяці землякоў, што загінулі ў Вялікую Айчынную вайну, у вёсцы адчынены помнік — скульптуры жаўнера, партызана й стэля з імёнамі загінулых.