Міхась Скобла
беларускі паэт, парадыст, перакладчык, эсэіст From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Міхась Скобла (нарадзіўся 23 лістапада 1966 году, в. Пяляжын, Дзярэчынскі сельсавет, Зэльвенскі раён, цяпер Беларусь) — беларускі паэт, парадыст, перакладчык, эсэіст.
Remove ads
Жыцьцяпіс
Скончыў філялягічны факультэт БДУ (1991). Працаваў у Міністэрстве культуры і друку, у рэдакцыі часопісу «Роднае слова», намесьнікам галоўнага рэдактара выдавецтва «Беларускі кнігазбор». Вядзе аўтарскую праграму «Вольная студыя» на Радыё Свабода. Жыве ў Менску.
Творчасьць
- 1990 — «Вечны Зьніч» (паэзія)
- 1993 — «Розгі ў розніцу» кніга літаратурных пародыяў
- 1994 — «Вочы Савы» (паэзія)
- 1998 — «Камень-перунок» зборніка вершаў для дзяцей
- 2000 — «Нашэсьце Поўні» (паэзія)
- «Дзярэчынскі дыярыюш», кніга гістарычных нарысаў
Складальнік анталёгій беларускай паэзіі 20 ст. «Краса і сіла» (2003) і сусьветнай паэзіі ў беларускіх перакладах «Галасы з-за небакрая»[1] (2008)
Remove ads
Узнагароды
- Ляўрэат літаратурнай прэміі імя Алеся Адамовіча (2000)
- Ляўрэат прэміі «Гліняны Вялес» (2016)[2]
- Ляўрэат міжнароднай літаратурнай прэміі Воін Сьвятла (2017)
- Міхась Скобла ў час сваёй лекцыі аб жыцьці і творчасьці Рыгора Барадуліна. Менск, 28 сакавіка 2014 г.
- Міхась Скобла расказвае, як Рыгор Барадулін за пераклад на беларускую мову паэтаў Каўказу (Дагестану, Чачні і інш.) атрымаў у падарунак сэртыфікат на валоданьне пляцам зямлі ў Дагестане.
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads