Найвышэйшая песьня Саламонава

Найвышэ́йшая пе́сьня Саламо́нава — кніга Старога Запавету, аўтарства якой прыпісваецца цару Саламону й уяўляе сабой зборнік любоўных гімнаў, якія раскрываюць узаемныя пачуцьці Саламона й Суламіты, якія вельмі цэняць прыгажосьць адзін аднаго. Верш апісвае іхныя дзеяньні й пачуцьці ад заляцаньняў да кансумацыі.

Кніга Старога Запавету Найвышэйшая песьня Саламонава

Пяцікніжжа Майсеева

Кніга Роду Кніга Выхаду Сьвятарская кніга Кніга Лічбаў Паўтораны Закон

Прарокі

Першыя прарокі Кніга Ісуса сына Нава Кніга Судзьдзяў Першая кніга Царстваў Другая кніга Царстваў Трэцяя кніга Царстваў Чацьвертая кніга Царстваў Пазьнейшыя прарокі Кніга прарока Ісаі Кніга прарока Ераміі Кніга прарока Езэкііля Меншыя прарокі Кніга прарока Асіі Кніга прарока Ёіля Кніга прарока Амоса Кніга прарока Аўдзея Кніга прарока Ёны Кніга прарока Міхея Кніга прарока Навума Кніга прарока Абакума Кніга прарока Сафона Кніга прарока Агея Кніга прарока Захарыі Кніга прарока Малахіі

Пісаньні

Паэтычныя Псальмы Выслоўі Саламонавы Кніга Ёва Пяць скруткаў Найвышэйшая песьня Саламонава Кніга Рут Ераміін плач Эклезіяст Кніга Эстэр Гістарычныя Кніга прарока Данііла Кніга прарока Эздры Кніга прарока Нээміі Першая кніга летапісаў Другая кніга летапісаў

п а р

Нягледзячы на толькі адзін успамін у кнізе Бога^[1], Найвышэйшая песьня Саламонава часьцяком інтэрпрэтуецца як прытча пра ўзаемасувязь Бога й Ізраіля, або Бога й хрысьціянаў, Хрыста й Касьцёла або Хрыста й чалавечай душы, якія зьвязаныя як муж і жонка.

Гэта адна з самых кароткіх кніг у Бібліі, якая складаецца толькі з 117 вершаў. Па традыцыі ашкеназаў Песьня песьняў чытаецца ў поўным аб’ёме на шабат, які прыпадае на прамежкавыя дні Вялікадню, або на сёмы ці восьмы дзень, калі ён прыпадае на шабат^[2]. У сэфардзкай супольнасьці гэтыя вершы чытаюцца кожную пятніцу.

На беларускую мову песьню пераклалі Вацлаў Ластоўскі, Рыгор Крушына, Рыгор Барадулін, Васіль Сёмуха, Сяргей Шупа.