Нарт

Нарт, Норда — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Nardo
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Норда
Зьвязаныя імёны	Нартаўт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Нарт»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Нарда, Норда або Норт (Nardo^[1], Nordo, Nordt, North) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова норд- (нард-) паходзіць ад стараверхненямецкага nord 'поўнач'^[3][a]. Сярод ліцьвінаў бытавала імя Нартаўт (Нарталт), адзначалася германскае імя Nartolt.

У Прусіі бытавала імя Нартаўт: Nartawt (1398 год)^[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: homines nostros districtus Merecensis… Narta Ortimnowicza… Narta Sowiczewicza, Narta Czielkowicza (16 жніўня 1511 году)^[7]; Нарта з Баева нет (1556 год)^[8]; Kazimierz Nartowicz (1690 год)^[9]; Elżbieta Barbara Norda (1805 год)^[10][b].

Заўвагі

1. Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае брак адэкватнага тлумачэньня іменнай асновы -нар- зь летувіскай мовы, а для іменнай асновы -нор- за найбольш адэкватнае прызнае norė́ti 'хацець, прагнуць', nóras 'хаценьне, ахвота, прагненьне'^[4] (фіксуецца ў слоўніку Канстанціна Шырвіда^[5])
2. Таксама:

   • Нарцейка: homines… Northeyko (25 траўня 1505 году)^[11], Матеи Нартеикович (XVI ст.)^[12];
   • Нартэль, Нарціла (адзначаліся германскія імёны Nardel, Nordel^[13]): землю их на имя Нартелевщину (21 ліпеня 1496 году)^[14], чоловеки… Нартила (12 кастрычніка 1525 году)^[15], Nartele (1744 год)^[16];
   • Нартант: capitaneum nomine vulgari Nartant (Хроніка Віганда)^[17];
   • Нардвід, Нардвіт: Mikołaj Nardwid (1621 год)^[18], Нардвітовіч (Nordwitowicz) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў^[19]