Рыгор Мурашка

Рыго́р Дані́лавіч Мура́шка (16 лютага 1902, в. Бязьверхавічы, цяпер Слуцкі раён — красавік 1944) — беларускі пісьменьнік.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Мурашка (неадназначнасьць).

Рыгор Мурашка
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	3 (16) лютага 1902 Бязьверхавічы, Слуцкі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	красавік 1944 (42 гады)
Дзеці	Антынэя Мурашка
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, крытык
Рыгор Мурашка ў Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў народнай школе. Скончыў 2-клясную валасную школу ў 1916 годзе, у 1917—1918 гадах вучыўся ў Нясьвіскай настаўніцкай сэмінарыі. Удзельнічаў польска-савецкай вайне на Случчыне ў 1919—1920 гадах, быў паранены ўдарам шаблі. З 1920 году чалец РКП(б). У 1920—1921 і 1924—1926 г. служыў у Чырвонай Арміі. У 1921—1924 — на савецкай і партыйнай рабоце. Член «Маладняка». Адказны сакратар часопісу «Бальшавік Беларусі» (1926—1929), загадчык аддзелу мастацкай літаратуры Дзяржаўнага выдавецтва БССР (1930—1933). Сябра Саюза пісьменьнікаў СССР з 1934 году. Падчас рэпрэсій 1930-х не пацярпеў, але быў сьведкам раскулачваньня сваякоў-аднасяльчанаў^[1].

Падчас Вялікай Айчыннай вайны застаўся ў Менску. У «Беларускай газэце» быў апублікаваны ягоны нарыс пра здачу Менску Чырвонай Арміяй, уцёкі партыйнага кіраўніцтва, у гэтай жа газэце Мурашка пачаў публікаваць і новую аповесьць, але ня скончыў яе^[1]. З 1943 году ў менскім падпольлі, потым — у партызанскім атрадзе на Лагойшчыне. Загінуў у красавіку 1944 годзе ў час прарыву блякады.

Творчасьць

Дэбютаваў празаічны творам у 1924 году (допіс селькору ў газэце «Савецкая Беларусь»).

Кнігі

• 1926 — «Стрэл начны ў лесе», зборнік апавяданьняў
• 1930 — «Прыгранічны манастыр», зборнік апавяданьняў
• 1931 — «Званкі», зборнік апавяданьняў
• 1932 — «Рузікі», зборнік апавяданьняў
• 1934 — «Мюдаўская ноч», зборнік апавяданьняў
• 1929 — «У іхнім доме», аповесьці
• 1929 — «Сын», раман
• 1940 — «Салаўі святога Палікара» раман (1940, часопіс «Полымя»^[1]; 1967).
• 1993 — Таварышы. Раман. Уступнае слова і публікацыя Анцінеі Мурашка. // Полымя : часопіс. — 1993. — № 6 (770). — С. 99—135.
• 1993 — Таварышы. Раман. (Заканчэньне). // Полымя : часопіс. — 1993. — № 7 (771).

У суаўтарстве з вайскоўцам і супрацоўнікам НКУС Мікалаем Гарнічам напісаў кнігу «Бацька Бажэнка: Запіскі Тарашчанца» (1935).

Вядомасьць да Мурашкі прыйшла пасьля раману «Сын» (1929), дзе пісьменьнік апісвае падзеі напярэдадні рэвалюцыі 1905 году. Галоўны герой — вясковы хлопец, які трапіў у горад, ператвараецца ў пралетара-рэвалюцыянэра, вядома, у цэнтры ўвагі выключная роля бальшавікоў. Раман з сакавітай народнай мовай і цікавымі гістарычнымі эпізодамі стаў адным з папулярных і заняў адно з значных месцаў у беларускай савецкай літаратуры. Творы Мурашкі пачалі часта зьяўляцца ў пэрыядычным друку.^[1]

У літаратуры

У аповесьці Барыса Мікуліча «Цяжкая гадзіна» Мурашка прадстаўлены ў вобразе пісьменьніка Рыгора Цярэшкі.^[1]