Станіка

Станіка, Станейка, Стайнік — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Steneke
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Sten + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Станейка, Стайнік
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Станіка»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Стэніка, Стэнэка або Штайніка (Stenike^[1], Steneke, Steinicke^[2]) — імя германскага паходжаньня^[3]. Іменная аснова -стэн- (-стан-, -стын-) (імёны ліцьвінаў Стангір, Стангель, Керстэн; германскія імёны Staniger, Stengel, Kersten) паходзіць ад гоцкага stains 'камень'^[4].

У Прусіі адзначалася імя Steynicke / Steneyke / Stenike (1396, 1400 і 1483 гады)^[5]. Апроч таго, у Прусіі бытавалі прозьвішчы Steincke^[6], Steinke^[7] і Steineke^[8].

Германскае імя Steneke бытавала ў XV ст. у Рызе^[9].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Станэйка (Stanejko)^[10].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Stanike Mordasch zcu Willyun (10 лістапада 1453 году)^[11]; homines… Stanyko Bielisudzik (3 ліпеня 1505 году)^[12]; terris domini Nicolai Stanykovicz (27 сакавіка 1507 году)^[13]; nobiles… Schymko Stanykowycz… Stanykowa (6 сьнежня 1522 году)^[14]; людеи у в Оиракголскои волости… а Петка Станеиковича (28 верасьня 1523 году)^[15]; Jacobus Sthanykowycz (14 жніўня 1529 году)^[16].

Носьбіты

Стайнік (Stajnik) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў^[17].