Т
кірылічная літара From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Т, т (тэ; курсіў: Т т) — 20-я літара беларускага кірылічнага альфабэту. Выкарыстоўваецца таксама ўва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (19-я ў баўгарскім, 20-я ў расейскім, 22-я ў сэрбскім, 23-я ў македонскім і ўкраінскім) і ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах носіць назву «тврьдо» (ст.-сл.) або «твердо» (Ц.-сл.), што азначае «цьвёрды, моцны, непрыступны, умацаваны, надзейны, мужны, непахісны, неадступны». У кірыліцы звычайна лічыцца 20-ай паводле парадку й выглядае як ; у глаголіцы паводле ліку 21-я, мае выгляд
. У абодвух альфабэтах лікавае значэньне — 300. Паходжаньне кірылічнай літары — грэцкая літара таў (Τ, τ).
Remove ads
Remove ads
Лічбавае значэньне
У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Т мае лічбавае значэньне — 300.
Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads