Юльян Тувім

Юльян Тувім (па-польску: Julian Tuwim; 13 верасьня 1894, Лодзь — 27 студзеня 1953, Закапанэ) — польскі паэт.

Юльян Тувім
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	13 верасьня 1894(1894-09-13)[1][2][3][…] Лодзь, Пётракаўская губэрня, Варшаўскае генэрал-губэрнатарства[d], Расейская імпэрыя[4]
Памёр	27 сьнежня 1953(1953-12-27)[4][1][2][…] (59 гадоў) Закапанэ, Кракаўскае ваяводства[d], Польская Народная Рэспубліка[4]
Пахаваны	Вайсковыя могілкі на Павонзках[d]
Сужэнец	Стэфанія Тувім[d]
Дзеці	Эва Тувім-Возьняк[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	мовазнавец, паэт, пісьменьнік, эспэрантыст, дзіцячы пісьменьнік, перакладнік, журналіст, тэатральны рэжысэр, празаік, драматург
Мова	эспэранта і польская мова[5]
Узнагароды	Прэмія места Лодзі[d]
Подпіс
Юльян Тувім у Вікісховішчы

У 1920 быў сярод сузаснавальнікаў літаратурнай групы «Скамандэр». У 1939—1946 — у эміграцыі (Францыя, ЗША). Аўтар паэтычных зборнікаў «Словы ў крыві» (1926), «Цыганская Біблія» (1933), «Зьмест у полымі» (1936), «Слапеўні» (1937), паэмаў «Баль у опэры» (1936), «Польскія кветкі» (1949), шматлікіх вершаў для дзяцей, перакладаў («Слова пра паход Ігараў», творы Арыстафана, А. Пушкіна, А. Рэмбо і інш.)

Беларускія пераклады

Паэмы «Баль у опэры» і «Польскія кветкі» пераклаў Васіль Сёмуха, асобныя творы перакладалі Анатоль Вялюгін, Юры Кісялеўскі, Максім Лужанін, Максім Танк, Міхась Шушкевіч^[6], Эдзі Агняцьвет, Сяргей Дзяргай, Пятрусь Макаль, Уладзімер Мархель, Рыгор Няхай, Язэп Семяжон, Станіслаў Шушкевіч^[7], Алег Лойка, Марыя Пушкіна, Андрэй Стэфановіч і іншыя.

• Падарунак дзецям: Вершы / Пер.з пол. А. Вялюгіна, С. Дзергая. — Мн. : Дзяржвыд БССР. Рэд. дзіцячай і юн. літ., 1956. — 62 с.
• Польскія кветкі / Пер., прадм.і заўв. В. Сёмухі. — Мн. : Мастац.літ., 1984. — 270 с., 1л. партр.