Ятаўтавічы

Я́таўтавічы^[1] — вёска ў Беларусі, каля вытоку ракі Гарачы. Уваходзяць у склад Івейскага сельсавету Івейскага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Ятаўтавічы лац. Jataŭtavičy
Капліца 1811 году
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гарадзенская
Раён:	Івейскі
Сельсавет:	Івейскі
Насельніцтва:	38 чал. (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:
Паштовы індэкс:	231337
СААТА:	4229813156
Нумарны знак:	4
Геаграфічныя каардынаты:	53°59′3″ пн. ш. 25°52′39″ у. д.
Ятаўтавічы на мапе Беларусі ± Ятаўтавічы Ятаўтавічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Назва

Асноўны артыкул: Ятаўт

Паводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, імя Ятаўт адпавядае старажытнаму германскаму імю Odald^[2].

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Ятаўт складаецца з фармантаў -ят- (-ют-), які паходзіць ад гоцкага iuþa, старагерманскага joþ 'дзіцё, народзінец, нашчадак', і -таўт- , які паходзіць ад гоцкага theuda 'род, народ'^[3]. Такім парадкам, імя Ятаўт азначае «нашчадак роду»^[4]. У гістарычным германскім арэале адзначалася імя Jotaldus^[5] (Jutoldus^[6], Judoldus^[7]).

Гісторыя

У XIX — пачатку XX ст. вёска і маёнтак у Лугамавіцкай, потым Юрацішкаўскай валасьцях Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1861 г. 30 рэвіскіх душ, у складзе маёнтка Ятаўтавічы памешчыцы Рымашэўскай. У 1866 г. 84 жыхары, у маёнтку 16 жыхароў. Дзейнічала каталіцкая капліца. У 1905 г. 140 жыхароў, 62 дзесяціны зямлі, у маёнтку (належаў памешчыку Гуляніцкаму) 5 жыхароў, 658 дзесяцін зямлі.

У 1921—1939 гг. у Юрацішкаўскай гміне Валожынскага, з 1926 г. Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. У 1921 г. у вёсцы 29 двароў, 130 жыхароў, у засьценку 9 двароў, 48 жыхароў.

3 12.10.1940 г. вёска (35 двароў, 199 жыхароў) і засьценак (11 двароў, 67 жыхароў) у Бачэшніцкім сельсавеце Юрацішкаўскага раёну. Працавала пачатковая школа. 3 25.6.1941 г. да 7.7.1944 г. пад нямецкай акупацыяй. 22.2.1943 г. вёска была спалена, загінулі 96 вяскоўцаў^[8].

У 1949 г. арганізаваны калгас «Перамога». 3 1976 г. у калгасе «Новае жыцьцё» 3 16.7.1954 г. у Лаздунскім сельсавеце. 3 20.1.1960 г. у Івейскім раёне. У 1970 г. 153 жыхары. Працавала крама. Потым у складзе калгаса «Дайліды».

Вёска знаходзіцца ў зоне радыяцыйнага кантролю.

Насельніцтва

• 1999 год — 67 чалавек, 26 двароў
• 2009 год — 38 чалавек^[9]

Славутасьці

• Капліца Сэрца Есуса (1811)
• Магіла ахвяр нацызму (1961) — на паўночнай ускраіне вёскі, налева ад шашы Менск — Горадня; астанкі мірных жыхароў, якіх 22 лютага 1943 году спалілі нацысты, загінулі 96 чалавек — старыя, жанчыны, дзеці; згарэлі 34 двары