Ян Няміра

Ян Няміра (другая палова XIV ст. — 1422 або 1423) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, канюшы дворны ў 1398 годзе, намесьнік полацкі (1412—1413). На Гарадзельскай уніі атрымаў герб «Ястрабец», раней меў іншы геральдычны знак. Пачынальнік роду Неміровічаў.

Ян Няміра
лац. Jan Niamira

Герб «Ястрабец»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	не пазьней за 1400 Вялікае Княства Літоўскае
Памёр	не раней за 27 верасьня 1422[1][2] Вялікае Княства Літоўскае
Род	Неміровічы
Жонка	Ганна
Дзеці	Андрэй, Мікалай, Ян, Фёдар, Якуб

Валодаў Уселюбам у Наваградзкім павеце.

Імя

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Nammir, des vorgenanten irluchten fursten hern Allexandri pferdemarschalk (12 кастрычніка 1398 году)^[3]; Nemyra cum suis fratribus germanis (18 студзеня 1401 году)^[4]; Nammir (травень 1401 году, 1401 і 1404 гады)^[5]; Johanne alias Nemer (16 лютага 1410 году)^[6]; Iohannis Nemer (1 лютага 1411 году)^[7]; Johannis Niemir Polocensis (15 красавіка 1412 году)^[8]; cum Nemyr capitaneo Polocensi^[9], Nemir^[10] (2 кастрычніка 1413 году); Johannes alias Niemir (27 верасьня 1422 году)^[11]; Namir, Немира^[12].

Біяграфія

Зь літоўскага баярскага роду. Магчыма, яго братам быў Чыж, які выступаў сьведкам у Троцкай умове (1433 год).

Упершыню ўпамінаецца ў Салінскай умове (1398 год) як канюшы дворны. У 1401 і 1404 гадох езьдзіў з пасольствам да вялікага магістра Тэўтонскага ордэну, у 1411 годзе — у Ноўгарад. У 1412—1413 гадох быў намесьнікам полацкім. Апошні раз упамінаецца ў Мельнскай умове (1422 год), да якой прывесіў пячаць зь легендай + s(igillum) x iohan(n)is x de x wselub x^[13].

У шлюбе з Ганнай (нявысьветленага паходжаньня) меў сыноў Андрэя, Мікалая, Яна, Фёдара і Якуба.

Фундаваў ва Уселюбе касьцёл Сьвятога Яна Хрысьціцеля. Зьдзейсьніў пілігрымку ў Вілснак у Брандэнбургу^[14].