Вялікае Бушкава

Вялі́кае Бу́шкава^[1] (трансліт.: Vialikaje Buškava, руск.: Великое Бушково) — вёска ў Магілёўскім раёне Магілёўскай вобласці. Уваходзіць у склад Сухарэўскага сельсавета.

Вёска Вялікае Бушкава Краіна Беларусь Вобласць Магілёўская Раён Магілёўскі Сельсавет Сухарэўскі Каардынаты 54°01′14″ пн. ш. 30°42′19″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼16 чал. (2009) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 222 Паштовыя індэксы 213117 Аўтамабільны код 6 СААТА 7244856006 Вялікае Бушкава Вялікае Бушкава

Размешчана за 35 км на паўночны ўсход ад Магілёва і чыгуначнай станцыі Лупалава на лініі Магілёў — Крычаў. Рэльеф раўнінны, на захадзе цячэ рака Раста (прыток ракі Проня). Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе праз вёскі Сухары, Качурына і далей па шашы Санкт-Пецярбург — Адэса^[2].

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Вядома ў Вялікім Княстве Літоўскім з 1604 года як сяло Бушкова (20 двароў) у Бардзілаўскім войтаўстве Магілёўскага староства-эканоміі, дзяржаўная ўласнасць^[2].

У 1738 годзе згадваецца як вёска Бушкаў у Аршанскім павеце ВКЛ^[3]. У 1742 годзе мелася царква^[2].

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе апынулася ў складзе Расійскай імперыі. У 1785 годзе ўваходзіла ў маёнтак Ждановічы Чавускага павета, налічвала 17 двароў і 119 жыхароў, казённая ўласнасць, дзейнічаў млын^[2].

Паводле перапісу 1897 года — 30 двароў, 227 жыхароў, у Гладкаўскай воласці Чавускага павета Магілёўскай губерні, меўся піцейны дом.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай тэрыторыя абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 года згодна з пастановай I з’езда КП(б) Беларусі ўвайшла ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала яе разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. З 26 красавіка 1919 года ў Гомельскай губерні РСФСР. У сакавіку 1924 года вёску вярнулі БССР.

З 20 жніўня 1924 года ў Зарасцянскім сельсавеце Лупалаўскага раёна Магілёўскай акругі (да 26 ліпеня 1930), з 2 сакавіка 1931 года ў Чавускім, з 12 лютага 1935 года — у Дрыбінскім раёне, з 20 лютага 1938 года — у Магілёўскай вобласці. У 1929 годзе арганізаваны калгас «Калгасны сцяг»^[2].

Падчас Вялікай Айчыннай вайны з ліпеня 1941 да 27 чэрвеня 1944 года акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі^[2].

З 16 жніўня 1959 года, пасля скасавання Дрыбінскага раёна, вёска ўвайшла ў склад Сухарэўскага сельсавета Чавускага раёна, а з 22 студзеня 1965 года — Магілёўскага раёна^[2].

У 1990 годзе ў складзе калгаса «Парыжская Камуна» (цэнтр — вёска Зарэсце). Дзейнічалі вытворчая брыгада, фермы свінагадоўчая і буйной рагатай жывёлы. У 2007 годзе працаваў магазін^[2].

Планіроўка

Планіровачна вёска складаецца з прамалінейнай вуліцы з завулкам, арыентаванай з паўночнага захаду на паўночны ўсход, забудаванай двухбакова і няшчыльна пераважна драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу^[2].

Насельніцтва

• XVII стагоддзе:
  • 1604 — 20 двароў^[2].
• XVIII стагоддзе:
  • 1785 — 17 двароў, 119 жыхароў^[2].
• XIX стагоддзе:
  • 1897 — 30 двароў, 227 жыхароў^[2].
  • 1909 — 30 двароў, 217 жыхароў^[2].
• XX стагоддзе:
  • 1926 — 40 двароў, 289 жыхароў^[2].
  • 1990 — 27 гаспадарак, 49 жыхароў^[2].
• XXI стагоддзе:
  • 2007 — 13 гаспадарак, 18 жыхароў^[2].

Вядомыя асобы

• Міхаіл Аляксеевіч Козыраў (нар. 1937) — беларускі вучоны ў галіне хірургіі. Доктар медыцынскіх навук (1985), прафесар (1990).