Дзмітрый Мікалаевіч Дудар

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Дудар.

Дзмітрый Дудар (нар. 8 лістапада 1991, Гродна) — беларускі футбаліст, брамнік брэсцкага «Дынама».

Дзмітрый Дудар
Поўнае імя	Дзмітрый Мікалаевіч Дудар
Нарадзіўся	8 лістапада 1991(1991-11-08)[1] (33 гады) Гродна, Гродзенская вобласць, Беларусь[2]
Грамадзянства	Беларусь
Рост	197 см[2]
Вага	84 кг[3]
Пазіцыя	брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Дынама (Брэст)
Нумар	91
Маладзёжныя клубы
Белкард (Гродна) 2007—2008 РДВАР (Мінск)
Клубная кар’ера[* 1]
2008—2010 Дынама (Мінск) 0 (0) 2011—2012 Белкард (Гродна) 45 (-66) 2013 Хімік (Светлагорск) 21 (-18) 2014—2015 Дынама (Брэст) 22 (-41) 2016 Граніт (Мікашэвічы) 14 (-14) 2016—2017 Слуцк 29 (-28) 2018—2019 Гомель 23 (-32) 2019—2021 Нёман (Гродна) 42 (-45) 2022—2023 Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 26 (-23) 2024— Дынама (Брэст)
Нацыянальная зборная[* 2]
2007 Беларусь (да 17) 2 (-3) 2010 Беларусь (да 20) 2 (-2) 2017 Беларусь B 1 (-0)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 6 жніўня 2024. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 26 снежня 2017

Клубная кар’ера

Выхаванец гродзенскай ДЮСШ Белкард і мінскага РДВАР, з 2008 года пачаў гуляць за дубль мінскага «Дынама». У 2010 годзе атрымаў траўму, з-за якой не гуляў на працягу паловы года. Пасля аднаўлення ад траўмы з сярэдзіны 2011 года выступаў за гродзенскі «Белкард», у сезоне 2012 стаў асноўным брамнікам каманды ў Другой лізе. У сезоне 2013 быў іграком светлагорскага «Хіміка» ў Першай лізе.

У сакавіку 2014 года перайшоў у брэсцкае «Дынама»^[4], дзе стаў другім брамнікам пасля Канстанціна Рудзянка. Сезон 2015 пачаў у якасці дублёра Валерыя Фамічова, але пасля яго зыходу з каманды ў чэрвені стаў асноўным брамнікам.

У студзені 2016 года перайшоў у мікашэвіцкі «Граніт»^[5]. У ліпені 2016 года ў сувязі з фінансавымі праблемамі «Граніта» пакінуў клуб і перайшоў у «Слуцк»^[6], дзе ў сувязі з траўмай Артура Лясько стаў асноўным брамнікам. У сезоне 2017 чаргаваўся ў браме слуцкай каманды з Барысам Панкратавым.

У снежні 2017 года, пакінуўшы «Слуцк», падпісаў аднагадовы кантракт з «Гомелем»^[7]. У складзе «Гомеля» стаў асноўным брамнікам, выцесніўшы Алега Кавалёва. У снежні 2018 года падоўжыў пагадненне з гомельскім клубам на сезон 2019^[8]. Аднак, у сезоне 2019 выступаў пераважна за дубль, згуляў за асноўную каманду толькі ў адным матчы. У ліпені 2019 года пакінуў гомельскі клуб^[9].

Неўзабаве пасля сыхода з гомельскай каманды стаў іграком гродзенскага «Нёмана»^[10], дзе замацаваўся ў якасці асноўнага брамніка. У студзені 2021 года на год падоўжыў кантракт з «Нёманам»^[11]. У сезоне 2021 з’яўляўся на полі нерэгулярна, чаргаваўся ў складзе з Сяргеем Курганскім і Артурам Маліеўскім.

У студзені 2022 года перайшоў у жодзінскае «Тарпеда-БелАЗ»^[12]. У сезоне 2022 быў асноўным брамнікам каманды. У сакавіку 2023 года з-за забароны Міністэрства спорту і турызму не трапіў у заяўку «Тарпеда-БелАЗ» на сезон і не ўдзельнічаў у афіцыйных матчах каманды, толькі ў жніўні вярнуўся ў склад, аднак не выхадзіў на поле, заставаўся на лаўцы запасных. У снежні 2023 года па заканчэнні кантракта пакінуў жодзінскі клуб^[13].

У студзені 2024 года афіцыйна быў дапушчаны да прафесійнай дзейнасці спартсмена ў Беларусі камісіяй пры Генпракуратуры^[14]. У ліпені 2024 года падпісаў кантракт з брэсцкім «Дынама»^[15].

Міжнародная кар’ера

У маі 2010 года выступаў за малодшую моладзевую зборную Беларусі (да 20) на міжнародным турніры ў Партугаліі.

У ліпені 2017 года выступаў за другую зборную Беларусі на Кубку Караля ў Тайландзе.

Дасягненні

• Уладальнік Кубка Беларусі: 2023

Статыстыка выступленняў

Сезон	Дывізіён	Клуб	Матчы	Галы
2008	дубль	Дынама (Мінск)	2	−0
2009	дубль	Дынама (Мінск)	16	−11
2010	дубль	Дынама (Мінск)	13	−4
2011 (2)	Д2	Белкард	11	−21
2012	Д3	Белкард	34	−45
2013	Д2	Хімік	21	−18
2014	Д1	Дынама (Брэст)	4	−8
2015	Д1	Дынама (Брэст)	18	−33
2016 (1)	Д1	Граніт	14	−14
2016 (2)	Д1	Слуцк	14	−11
2017	Д1	Слуцк	15	−17
2018	Д1	Гомель	22	−29
2019 (1)	Д1	Гомель	1	−3
2019 (2)	Д1	Нёман	14	−16
2020	Д1	Нёман	19	−17
2021	Д1	Нёман	9	−12
2022	Д1	Тарпеда-БелАЗ	26	−23
2023	Д1	Тарпеда-БелАЗ	0	0

Грамадзянская пазіцыя

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі^[16].