Карлас Фуэнтэс

Кáрлас Фуэнтэс (ісп.: Carlos Fuentes Macías; 11 лістапада 1928(1928-11-11)^[1][2][…], Панама^[3] — 15 мая 2012(2012-05-15)^[2][4][…], Мехіка^[5]) — мексіканскі пісьменнік, дыпламат, журналіст, сцэнарыст.

Карлас Фуэнтэс
ісп.: Carlos Fuentes Macías
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	11 лістапада 1928(1928-11-11)[1][2][…]
Месца нараджэння	Панама, Панама[d], правінцыя Панама[d], Панама[3]
Дата смерці	15 мая 2012(2012-05-15)[2][4][…] (83 гады)
Месца смерці	Мехіка, Мексіка[5]
Пахаванне	могілкі Манпарнас[6]
Грамадзянства	Мексіка
Жонка	Rita Macedo[d] і Silvia Lemus[d]
Дзеці	Carlos Fuentes Lemus[d]
Альма-матар	Нацыянальны аўтаномны ўніверсітэт Мексікі The Grange School, Santiago[d]
Месца працы	Браўнаўскі ўніверсітэт Прынстанскі ўніверсітэт Гарвардскі ўніверсітэт Калумбійскі ўніверсітэт Пенсільванскі ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, сцэнарыст, дыпламат, раманіст, адвакат, журналіст, паэт-адвакат, празаік, драматург, публіцыст, выкладчык, крытык, універсальны чалавек, паэт
Гады творчасці	з 1954
Жанр	паэзія і тэатр
Грамадская дзейнасць
Член у	Colegio Nacional[d] Academia Mexicana de la Lengua[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук ордэн Ізабелы Каталічкі
Прэміі	прэмія прынца Астурыйскага[d] (1994) Rómulo Gallegos Prize[d] (1977) Xavier Villaurrutia Award[d] (1975, 1975) Нацыянальная прэмія ў галіне мастацтваў і навукі[d] (1984) прэмія Грынцанэ Кавур[d] (1994) Alfonso Reyes International Prize[d] (1979) Prix Formentor[d] (2011) Premio Real Academia Española[d] (2004) Premio Arcebispo Xoán de San Clemente de novela española[d] (2005)
Узнагароды	Прэмія Чатырох свабод — Свабода слова[d] (2006) Menéndez Pelayo International Prize[d] (1992) прэмія «Агульная карысць» за выдатныя заслугі[d] (2002) ганаровы доктар Свабоднага ўніверсітэта Берліна[d] (2004) ганаровы доктар Кембрыджскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Гарвардскага ўніверсітэта[d] honorary doctorate of the Bordeaux Montaigne University[d] (2011) honorary doctorate of the University of Vigo[d] (2001) honorary doctorate of the University of the Balearic Islands[d] ганаровы доктар Універсітэта Маямі[d] (8 мая 1992)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і дыпламата ў Панаме, дзе ў той час працаваў яго бацька, але неўзабаве пераехаў у Вашынгтон. Да юнацкіх гадоў жыў у Мантэвідэа, Рыа-дэ-Жанейра, Вашынгтоне, Сант’яга, Буэнас-Айрэсе. У Вашынгтоне атрымаў пачатковую адукацыю. У 1944 годзе прыехаў у Мексіку, у сям’ю дзядулі з бабуляй, дзе пражыў да 1965 года. Ад іх ён даведаўся пра мексіканскую гісторыю і фальклор, у той час як у ЗША ён цікавіўся толькі папулярнай культурай. У дзяцінстве ён любіў чытаць і марыў стаць пісьменнікам, але бацькі настаялі, каб ён атрымаў юрыдычную адукацыю. Вучыўся спачатку ў Нацыянальным універсітэце Мехіка, а затым у Жэнеўскім інстытуце міжнародных адносін, у Швейцарыі. Як і бацька пачаў працаваць у дыпламатычным корпусе, у аддзеле міжнародных адносін Міністэрства замежных спраў. Пазней сам як дыпламат служыў у Парыжы, Лондане і іншых сусветных сталіцах. Выкладаў у большасці найбольш аўтарытэтных універсітэтаў ЗША. Падчас дзяржаўнай службы пачаў у вольны час літаратурную дзейнасць.

Творчасць

Друкуецца з 1954 года.

У раманах «Край бясхмарнай яснасці» (1958), «Смерць Артэміо Круса» (1962), «Стары грынга» (1985) падзеі мексіканскай рэвалюцыі, крытычнае даследаванне супярэчнасцей паслярэвалюцыйнай і сучаснай мексіканскай рэчаіснасці. Неаавангардысцкія прыёмы ў раманах «Змена скуры» (1967), «Дзень нараджэння» (1975). У фантасмагарычным рамане-эпапеі «Terra nostra» (1975), філасофскіх раманах «Далёкая сям’я» (1980) і «Хрыстафор ненароджаны» (1987) ідэі часавага кругавароту: страта самакаштоўнасцей сучаснага, незнішчальная актуальнасць мінулага, якое выступае як інтэгравальны пачатак гістарычнага працэсу. Раман «Адам у Эдэме» (2009) прысвечаны праблеме гандлю наркотыкамі ў Мексіцы.

Выступае як драматург (п’есы «Усе кошкі шэрыя», 1970; «Касавокі кароль», 1971, і інш.) і крытык-эсэіст. Аўтар цыкла навел «Спаленая вада» (1981).