Рурык Іўнеў

Рурык Іўнеў (сапраўднае імя – Міхаіл Аляксандравіч Кавалёў; 23 лютага 1891, Тбілісі, Расійская Імперыя — 20 лютага 1981, Масква, РСФСР, СССР) — рускі пісьменнік.

Рурык Іўнеў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	11 (23) лютага 1891[1] ці 23 лютага 1891(1891-02-23)[2][1]
Месца нараджэння	Тыфліс, Тыфліскі павет, Тыфліская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	19 лютага 1981(1981-02-19)[2][1]
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Пахаванне	Ваганькаўскія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Альма-матар	МДУ
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, перакладчык
Мова твораў	руская
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Творчасць

Друкаваўся з 1909 года. Першы зборнік «Самаспаленне» (кн. 1, 1913). Разам з С. Ясеніным, А. Марыенгофам і інш. уваходзіў у групу імажыністаў (зборнік паэзіі «Сонца ў труне», 1921). Аўтар зборнікаў вершаў «Золата смерці» (1916), «Мая краіна» (1943), «Памяць і час» (1969), «Цёплыя лісты» (1978), вершаў і ўспамінаў «Часы і галасы» (1978). Раманы «Няшчасны анёл» (1917), дылогія «Каханне без кахання» (1925) і «Адкрыты дом» (1927), «Герой рамана» (1928).

Літаратура

• С. Ф. Кузьміна. Іўнеў Рурык // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).