Сіньша

Сі́ньша — возера на мяжы Віцебскай вобласці (Расонскі раён) Беларусі з Пскоўскай вобласцю Расіі ў басейне ракі Дрыса, за 37 км на ўсход ад гарадскога пасёлка Расоны, за 6 км на паўднёвы ўсход ад вёскі Забор'е, на тэрыторыі ландшафтнага заказніка Сіньша.

Сіньша
Восень у заказніку Сіньша
Морфаметрыя
Вышыня над узроўнем мора	145,6 м
Даўжыня	4 км
Шырыня	1,44 км
Плошча	2,53 км²
Аб’ём	0,0081 км³
Даўжыня берагавой лініі	9,9 км
Найбольшая глыбіня	7,1 м
Сярэдняя глыбіня	3,2 м
Гідралогія
Салёнасць	0,18—0,185 ‰
Празрыстасць	1,8 м
Басейн
Плошча вадазбору	1782 км²
Упадаюць	Дрыса
Выцякаюць	Дрыса
Размяшчэнне
Краіна	Беларусь
Рэгіён	Віцебская вобласць
Сіньша
Сіньша
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Плошча паверхні 2,53 км². Даўжыня возера 4 км, найбольшая шырыня 1,44 км, даўжыня берагавой лініі 9,9 км. Найбольшая глыбіня 7,1 м, сярэдняя 3,2 м. Аб'ём вады 8,07 млн. м³. Плошча вадазбору 1782 км².

Вадазбор у межах Беларусі дробна- і сярэднеўзгорысты, складзены з суглінкаў, пяскоў і супескаў. Катлавіна возера лагчыннага тыпу, выцягнутая з паўночнага захаду на паўночны ўсход. Двума астравамі (агульная плошча 0,17 км²) і паўвостравам катлавіна падзелена на 2 плёсы, злучаныя вузкімі пралівамі. Схілы катлавіны вышынёй 10—15 м (на паўночным усходзе 5—8 м), умерана стромкія, параслі лесам. У паўночнай і ўсходняй частках тэраса вышынёй 1,2 м. Берагавая лінія звілістая. Ёсць мноства невялікіх заліваў. Берагі зліваюцца са схіламі катлавіны. Пойма шырынёй 10—20 м, пад хмызняком. Зона мелкаводдзя вузкая вакол астравоў і ўздоўж паўночна-заходняга берага. У астатніх месцах мелкаводдзе пашыраецца да 50 м. Дно да глыбіні 2,5—3 м выслана пяском, ніжэй ілам і сапрапелем.
Возера эўтрофнае, праточнае. Зарастае да глыбіні 3,5 м, асабліва паўночная частка (пераважна рдзестамі). Уздоўж берагоў паласа надводнай расліннасці шырынёй 20—30 м, пашырана да глыбіні 2,2 м. У заходніх залівах паўночна-ўсходняга плёса возера расце вадзяны арэх плывучы (від, занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі).
Возера злучана пратокамі з азёрамі Валоба (на паўночным захадзе) і Данское (на поўдні).

У возеры водзяцца шчупак, лешч, акунь, плотка, краснапёрка, лінь, судак, жэрах, гусцяра, мянтуз і іншыя віды рыб.

Маляўнічасць і зручнае палажэнне робяць возера прыдатным для воднага турызму і адпачынку.

Гл. таксама

• Заказнік Сіньша

Літаратура

• Курловіч М. М. Сіньша // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
• Сіньша // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 408. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
• Блакітны скарб Беларусі : энцыклапедыя / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн., 2007.
• Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Витебская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2010. — С. 13. — 72 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-136-5. (руск.)