Філіп (кароль Бельгіі)

Філіп (фр.: Philippe Léopold Louis Marie або нідэрл.: Filips Leopold Lodewijk Maria; нар. 15 красавіка 1960) — кароль бельгійцаў з 21 ліпеня 2013 года.

Філіп
фр.: Philippe de Belgique нідэрл.: Filip van België
Сенатар па праве[d] 1994 — 2013
кароль Бельгіі з 21 ліпеня 2013
Папярэднік	Альберт II
Нараджэнне	15 красавіка 1960(1960-04-15)[1][2][…] (65 гадоў) Лакен, Брусель, Бельгія
Род	Саксен-Кобург-Гоцкая дынастыя[d]
Бацька	Альберт II
Маці	Паола Руфа дзі Калабрыа[3]
Жонка	Мацільда, каралева Бельгіі[4]
Дзеці	Елізавета, Габрыэль Бельгійскі[d], Эмануэль Бельгійскі[d] і Элеанора Бельгійская[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Член у	Miezerik[d] Noirauds[d] Лёвенскі каталіцкі ўніверсітэт[5]
Адукацыя	Каралеўская ваенная акадэмія[d] (1981) Стэнфардскі ўніверсітэт (1985) Трыніці-каледж[d] Каледж Святога Міхаіла[d]
Аўтограф
Манаграма
Званне	генерал і галоўнакамандуючы
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

З бельгійскай галіны Саксен-Кобург-Гоцкай дынастыі, старэйшы сын караля бельгійцаў Альберта II і каралевы Паолы.

Філіп быў першым бельгійскім прынцам, які наведваў звычайную школу замест традыцыйнай дамашняй адукацыі. Па заканчэнні школы працягваў адукацыю ў Каралеўскай ваеннай акадэміі Бельгіі, якую скончыў у 1981 годзе.

Пасля непрацяглай кар’еры ва ўзброеных сілах прынц Філіп вярнуўся да вучобы. Спачатку ў Трыніці-каледжы Оксфардскага ўніверсітэта (Вялікабрытанія), затым у Стэнфардскім універсітэце (ЗША). У 1988 годзе прынц Філіп атрымаў ступень магістра паліталогіі Стэнфардскага ўніверсітэта.

Мае кваліфікацыю лётчыка-знішчальніка (1982) і парашутыста-дэсантніка, у 2004 годзе атрымаў ліцэнзію пілота грамадзянскага верталёта. Генерал ВПС, сухапутных сіл і адмірал ВМС^[6].

У 1993—2013 гадах меў тытул герцага Брабанцкага, спадчынніка стальца.

У 1994—2013 гадах быў сенатарам (па праве).

Сям’я і дзеці

4 снежня 1999 года Філіп ажаніўся з Мацільдай д’Удэкем д’Акоз, станам на 2024 год яны маюць чацвярых дзяцей:

1. прынцэса Елізавета Тэрэза Марыя Алена (нар. 25 кастрычніка 2001 года);
2. прынц Габрыэль Бадуэн Карл Марыя (нар. 20 жніўня 2003 года);
3. прынц Эмануэль Леапольд Гіём Франсуа Марыя (нар. 4 кастрычніка 2005 года);
4. прынцэса Элеанора Фабіёла Вікторыя Ганна Марыя (нар. 16 красавіка 2008 года).

Уключэнне імя Дзевы Марыі як аднаго з імёнаў прынцаў і прынцэс — традыцыя каталіцкіх манархаў. Хрысціянскія канатацыі нясе і склад «эль», які паўтараецца ў імёнах прынцаў.

Грамадская дзейнасць

У 1998 годзе заснаваў фонд свайго імя, які ставіць мэтай збліжэнне розных моўных грамад Бельгіі.

Ганаровы старшыня Бельгійскай службы міжнароднага гандлю.

У 2002 годзе стаў ганаровым доктарам Лёвенскага каталіцкага ўніверсітэта^[7].

З 2004 года на працягу некалькіх гадоў быў ганаровым членам Рымскага клуба (міжнародная няўрадавая арганізацыя па вывучэнні глабальных праблем сучаснасці, у тым ліку звязаных з экалогіяй)^[6].

Узнагароды

• 1990 — Кавалер Вялікага крыжа ордэна Леапольда (Бельгія)
• 1993 — Кавалер Вялікага крыжа ордэна Аранскіх-Насаў (Нідэрланды)
• 1994 — Кавалер Вялікага крыжа ордэна Вызваліцель Сан Марціна (Аргенціна)
• 1994 — Вышэйшы ордэн Хрызантэмы (Японія)
• 1995 — Кавалер Вялікага Крыжа ордэна рыцараў Святой Труны Гасподняй у Іерусаліме
• 1996 — Кавалер Вялікага Крыжа ордэна Кондара Андаў (Балівія)
• 1997 — Кавалер Вялікага Крыжа ордэна Авіса (Партугалія)
• 1998 — Кавалер Вялікага Крыжа ордэна «За заслугі перад ФРГ»
• 1998 — Кавалер Вялікага крыжа Пашаны і Набожнасці Суверэннага Ваеннага ордэна гаспітальераў Святога Іаана Іерусалімскага, Родаскага і Мальтыйскага
• 1999 — Кавалер ордэна Насаўскага Залатога Льва (Люксембург)
• 2000 — Кавалер Вялікага крыжа ордэна Ізабелы Каталічкі (Іспанія)
• 2001 — Кавалер ордэна Серафімаў (Швецыя)
• 2002 — Кавалер ордэна Слана (Данія)
• 2003 — Кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа (Нарвегія)
• 2004 — Кавалер Вялікага крыжа ордэна Белай ружы (Фінляндыя)
• 2004 — Кавалер Вялікага Крыжа ордэна «За заслугі» (Польшча)
• 2005 — Кавалер Вялікага Крыжа ордэна Пашаны (Грэцыя)
• 2005 — Кавалер Вялікага Крыжа ордэна Хрыста (Партугалія)