Глеб Вячаслававіч Багдановіч

Глеб Вячаслававіч Багдановіч (1913, Вільня — 1971, Рудзенск, Пухавіцкі раён, Мінскай вобласці) — беларускі палітык і ваенны дзеяч, публіцыст, доктар медыцыны.

Глеб Вячаслававіч Багдановіч
Род дзейнасці	публіцыст, палітык, ваенны тэарэтык, урач
Дата нараджэння	1913
Месца нараджэння	Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1971
Месца смерці	Рудзенск, Рудзенскі пасялковы савет, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Рудзенск
Бацька	Вячаслаў Васілевіч Багдановіч
Альма-матар	Віленская беларуская гімназія Віленскі ўніверсітэт
Партыя	Беларуская незалежніцкая партыя
Член у	Беларуская краёвая абарона

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Багдановіч.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1913 годзе. Сын Вячаслава Багдановіча.

Скончыў Віленскую беларускую гімназію, медыцынскі факультэт Віленскага ўніверсітэта. Быў сябрам Беларускай студэнцкай карпарацыі «Скарынія» ў Вільні, друкаваўся ў часопісе «Новая варта».

Магіла Глеба Багдановіча

Падчас нямецкай акупацыі спачатку працаваў доктарам у Івянцы на Валожыншчыне. Удзельнічаў у нацыянальным падпольным руху, быў сябрам Беларускай незалежніцкай партыі^[1]. З мая 1944 года афіцэр Беларускай краёвай абароны. З ліпеня 1944 года знаходзіўся ў дэсантным батальёне «Дальвіц». Браў удзел у падпольным антыкамуністычным руху, спачатку ў Беларусі, а з 1945 года ў Польшчы, куды прарваўся з групай АК «Лялюся». З лета 1945 года жыў і працаваў доктарам на Беласточчыне. Быў прызваны ў польскае войска, у рангу паручыка служыў старшым палкавым урачом.

14 кастрычніка 1949 года арыштаваны польскай Службай бяспекі і дэпартаваны ў СССР. Зняволенне адбываў у Варкуце. Пасля вяртання ў Беларусь жыў у Рудзенску, працаваў доктарам.

Памёр у 1971 годзе, пахаваны на мясцовых могілках у Рудзенску.