Найвышэйшая песня Саламонава

From Wikipedia, the free encyclopedia

Найвышэйшая песня Саламонава
Remove ads

Найвышэйшая песня Саламонава (іўр.: שִׁיר הַשִּירִים Шыр га-Шыры́м — «Песня над песнямі»; стар.-грэч.: ᾆσμα ᾀσμάτων, ὃ ἐστι Σαλώμων; лац.: Canticum Canticorum Salomonis) — кніга Старога Запавету, аўтарства якой прыпісваецца цару Саламону і ўяўляе сабой зборнік любоўных гімнаў, што раскрываюць узаемныя пачуцці Саламона і Суламіты, якія вельмі цэняць прыгажосць адзін аднаго. Верш апісвае іх дзеянні і пачуцці ад заляцанняў да кансумацыі.

Хуткія факты Песня Песень‬ (שִׁיר הַשִּירִים) ...

Нягледзячы на толькі адзін успамін у кнізе Бога[1], Песня песень Саламона часта інтэрпрэтуецца як прытча пра ўзаемасувязь Бога і Ізраіля, або Бога і хрысціян, Хрыста і Царквы або Хрыста і чалавечай душы, якія звязаныя як муж і жонка.

Гэта адна з самых кароткіх кніг у Бібліі, які складаецца толькі з 117 вершаў. Па традыцыі ашкеназаў Песня песень чытаецца ў поўным аб’ёме на шабат, які прыпадае на прамежкавыя дні Вялікадню, або на сёмы ці восьмы дзень, калі яно прыпадае на шабат[2]. У сефардскай абшчыне гэтыя вершы чытаюцца кожную пятніцу.

На беларускую мову песню пераклалі Вацлаў Ластоўскі, Рыгор Крушына, Рыгор Барадулін, Васіль Сёмуха, Сяргей Шупа.

Remove ads

Спасылкі

Remove ads

Зноскі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads