CKAP4

Citoskeletno pridruženi protein 4 je protein genkoji je kod ljudi kodirran genom CKAP4.^[5][6]

CKAP4
Identifikatori
Aliasi	CKAP4
Vanjski ID-jevi	MGI: 2444926 HomoloGene: 4970 GeneCards: CKAP4
Lokacija gena (čovjek) Hrom. Hromosom 12 (čovjek)[1] Bend 12q23.3 Početak 106,237,881 bp[1] Kraj 106,304,279 bp[1]
Lokacija gena (miš) Hrom. Hromosom 10 (miš)[2] Bend 10|10 C1 Početak 84,362,169 bp[2] Kraj 84,369,926 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena Molekularna funkcija • vezivanje sa RNK Ćelijska komponenta • citoplazma • perinuklearno područje citoplazme • integral component of membrane • Lipidna kapljica • ćelijska membrana • lamellar granule • Egzosom • citoskelet • endoplasmic reticulum membrane • Endoplazmatski retikulum • membrana • GO:0005578 Vanćelijski matriks • citosol • nuclear speck • azurophil granule membrane • specific granule membrane • endoplasmic reticulum lumen • rough endoplasmic reticulum • cytoplasmic ribonucleoprotein granule Biološki proces • neutrophil degranulation • Posttranslacione modifikacije Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
Vrste	Čovjek	Miš
Entrez	10970	216197
Ensembl	ENSG00000136026	ENSMUSG00000046841
UniProt	Q07065	Q8BMK4
RefSeq (mRNK)	NM_006825	NM_175451
RefSeq (bjelančevina)	NP_006816	NP_780660
Lokacija (UCSC)	Chr 12: 106.24 – 106.3 Mb	Chr 10: 84.36 – 84.37 Mb
PubMed pretraga	[3]	[4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjek Pogledaj/uredi – miš

CKAP4 također historijski poznat kao CLIMP-63 (membranski protein 63 koji povezuje citoskelet) ili samo p63 (tokom 1990-ih) je obilan tip II transmembranskih proteina koji pretežno prebiva u endoplazmatskom retikulumu (ER) eukariotskih ćelija i kodiran kod viših kičmenjaka genom CKAP4.^{[7][8][9][10][11]}

Aminokiselinska sekvenca

Dužina polipeptidnog lanca je 602 aminokiseline, a molekulska težina 66.022 Da.^[12].

10		20		30		40		50
MPSAKQRGSK		GGHGAASPSE		KGAHPSGGAD		DVAKKPPPAP		QQPPPPPAPH
PQQHPQQHPQ		NQAHGKGGHR		GGGGGGGKSS		SSSSASAAAA		AAAASSSASC
SRRLGRALNF		LFYLALVAAA		AFSGWCVHHV		LEEVQQVRRS		HQDFSRQREE
LGQGLQGVEQ		KVQSLQATFG		TFESILRSSQ		HKQDLTEKAV		KQGESEVSRI
SEVLQKLQNE		ILKDLSDGIH		VVKDARERDF		TSLENTVEER		LTELTKSIND
NIAIFTEVQK		RSQKEINDMK		AKVASLEESE		GNKQDLKALK		EAVKEIQTSA
KSREWDMEAL		RSTLQTMESD		IYTEVRELVS		LKQEQQAFKE		AADTERLALQ
ALTEKLLRSE		ESVSRLPEEI		RRLEEELRQL		KSDSHGPKED		GGFRHSEAFE
ALQQKSQGLD		SRLQHVEDGV		LSMQVASARQ		TESLESLLSK		SQEHEQRLAA
LQGRLEGLGS		SEADQDGLAS		TVRSLGETQL		VLYGDVEELK		RSVGELPSTV
ESLQKVQEQV		HTLLSQDQAQ		AARLPPQDFL		DRLSSLDNLK		ASVSQVEADL
KMLRTAVDSL		VAYSVKIETN		ENNLESAKGL		LDDLRNDLDR		LFVKVEKIHE
KV

Simboli

C: Cistein
D: Asparaginska kiselina
E: Glutaminska kiselina
F: Fenilalanin
G: Glicin
H: Histidin
I: Izoleucin
K: Lizin
L: Leucin
M: Metionin
N: Asparagin
P: Prolin
Q: Glutamin
R: Arginin
S: Serin
T: Treonin
V: Valin
W: Triptofan
Y: Tirozin

Lokalizacija, molekulske funkcije i regulacija

Ćelijska distribucija CLIMP-63 je procenjivana (i ponovo procenjivana) nekoliko puta u posljednje dva desetljeća. Protein uključuje citosolni segment, sastavljen od pozitivno nabijenih aminokiselina (2-23) koji bi mogao djelovati kao prevladavajući motiv za savijanje proteina i lokalizaciju ER.^[13][14] CLIMP-63 bio je jedan od prvootkrivenih proteina za oblikovanja ER-a^[15] i najpoznatiji učesnik u generiranju održsvnja listovs ER-a.^[16] Smatra se da se to događa nakon dimerizacije lumenskih upredenozavojničkih domena CLIMP-63 u cis (dva CLIMP-63 proteina istog ER membranskog sloja) i/ili trans položaju (između dva različita sloja ER membrane, preko lumena ER). Multimerizacija bi dodatno mogla ograničiti širenje CLIMP-63 iz ER-listova.^[17]

Pokazalo se i da CLIMP-63 veže mikrotubule, preko kroz citoplazmatskog poremećenog repa, što bi moglo pomoći u pričvršćivanju ER-listova za citoskelet. Ovo je regulirano fosforilacijom najmanje tri serinska ostatka citosolnog repa CLIMP-63 (S3, S17 i S19), jer fosforilacija ometa kapacitet vezanja mikrotubula CLIMP-63.^[18]

Osim toga, CLIMP-63 može proći još jednu posttranslacijsku modifikaciju, S-palmitoilaciju na cisteinu 100 svog citoplazmatskog domena. Do sada je samo palmitoil-aciltransferaza ZDHHC2 identificirana kao potencijalni regulator palmitoilacije CLIMP-63, ali kako se ZDHHC2 uglavnom nalazi na plazmamembrani, potrebna su dodatna istraživanja.^[19][20] Posljedice S-palmitoilacije tek treba istražiti, ali bi mogle imatiati ulogu u ćelijskom ciklusu, jer je prijavljeno da se tokom mitoze palmitoilacija CLIMP-63 snažno povećava.

Konačno, različite grupe pokazale su da CLIMP-63 služi kao receptor na ćelijskoj površini, za različite vanćelijske ligande, posebno za surfaktant-protein A (SP-A) u plućnim alveolama,^[21]tkivni plazminogen-aktivator (tPA) u vaskularnim ćelijama glatkih mišića^[22] i za antiproliferativni faktor (APF) u epitelnim ćelijama bešike pacijenata sa poremećajem zvanim intersticijski cistitis.^[23]

Bolesti

U novije vrijeme CLIMP-63 je povezan s prognozama različitih tipova kancera. Povišena regulacija CLIMP-63 opažena je kod karcinoma holangio-ćelijskog i hepatoćelijskog karcinoma i korelira s pojavom metastaza u limfnim čvorovima.^[24]