incomodar

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /iŋ.ku.muˈða/
balear /iŋ.ko.moˈða/, /iŋ.ku.muˈða/
Occidental: nord-occidental /iŋ.ko.moˈða/
valencià /iŋ.ko.moˈðaɾ/, /iŋ.ko.moˈða/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: incomodà
  • Etimologia: Del llatí vulgar incommodāre.

Verb

incomodar trans., pron. (pronominal incomodar-se)

  1. Causar molèstia, incomoditat.

Conjugació

Paradigmes de flexió: incomodo, incomoda, incomodem
Vocal rizotònica: /ɔ/

Derivats

Relacionats:

Sinònims

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: in·co·mo·dar (4)

Vegeu també

Remove ads

Castellà

Peninsular: \iŋ.ko.moˈðaɾ\
Americà: alt \iŋ.k(o).moˈdaɾ\, baix \iŋ.ko.moˈðaɾ\
  • Rimes: -aɾ
  • Etimologia: Del llatí incommodāre.

Verb

incomodar (present incomodo, passat incomodé, futur incomodaré)

  1. incomodar

Miscel·lània

  • Síl·labes: in·co·mo·dar (4)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads