sera

 Binêre herwiha: şêra

Kurmancî

Navdêr 1

sera m

1. riwekxane, giyaxane, gulxane, şûşexane, şûşebend, camxane,
   avahiyê ku dîwar û banê wî cam anku şûşe ne û gul û giya tê ve tên çandin

Etîmolojî

Bi rêya tirkî ji fransî .

Jê

• serayî (2)

Werger

• Almanî:  →  n,  →  n
• Çekî:  →  m
• Farisî: vaeksthus
• Farisî: گلخانه (golxane)
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m
• Holendî:  →  m
• Îbranî: חֲמָמָה
• Îngilîzî: greenhouse, glasshouse, greenery
• Îtalî:  →  m
• Japonî: 溫室 (onshitsu)
• Mecarî:  → ,  → 
• Polonî: szklarnia mê
• Portugalî: viveiro mê
• Romanyayî: seră mê
• Rusî:  →  m ()
• skotî: taigh-ghlainne mê
• Sirboxirwatî: staklenik mê
• Spanî:  →  m
• Swêdî:  →  n
• Tirkî:  → 
• Yûnanî:  →  n ()

Hoker

sera

1. ji ber, bi sedema, bi sebebê, binas

   Sera parçeyek zeviyê herdu hozan bi salan şerr kiriye.

   sera çi? (ji ber çi? çima?)

Etîmolojî

• ser

Werger

Navdêr 2

sera m

1. (avahiyên mezin û bihadar) Guhartoyeke seray.
   • Ca were huzûra min
     Şênke kuşk û sera min
     Walgerîne textê min — ()

Ferî

Hoker

1. gelek, pir, zehf

Çavkanî

Ev made ji wergerên gelek hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Fransî

Bilêvkirin

• Deng (Manche, Fransa)^ⓘ
• Deng (Lyon, Fransa)^ⓘ
• Deng (Cornimont, Fransa)^ⓘ
• Deng (Cesseras, Fransa)^ⓘ

Formeke lêkerê

1. (ew dê) bibe (tiştek yan kesek)

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (Başûrê Îngilistanê, QY)^ⓘ

Formeke navdêrê

1. Pirjimara .

Îtalî

Bilêvkirin

• Deng (Îtalya)^ⓘ

Navdêr

1. êvar

Romancî

Navdêr

 m

1. (zeman) êvar

Sardînî

Navdêr

1. (zeman) êvar