zar

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Kurmancî

Bilêvkirin

zar n

  1. ziman, lîsan, luxet
    Zarê kurdî şirîn e.
  2. zarava, lehce, diyalekt, devok
  3. peyv, gotin, bêje, kelîme

Etîmolojî

Ji wêjeya klasîk

  • Şona gulan restîne xar
    Lew tên ji bilbil ah û zar
    Nêva cihê gulzarê çerx
      ()

Herwiha

Werger

zar m

  1. zarîkirin, zarvekirin, texlîd, çavlêkirin,
    mîna kesekî axiftin yan kirin
    (bi taybetî bi qerfî / ji henek ve / ji yarî ve / ji tirrane ve)

Werger

zar m

  1. tiştek çendrexî (polîhedronî ye) û jimarkirî ye û di lîstikên nesîbî de têt bikaranîn

Werger

zar m

  1. (wek pirtek ji hin peyvan) rewş, hal:
    bêzar, tengezar

Werger

zar m yan n li gorî maneyê

  1. Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre zarok.
  2. Mirovên hê mezin nebûne:
    Hingê ew zar bû.
    • Şev îdî dereng bû, zara wê razabû.  ()
  3. Keç yan kurên kesekî:
    Wê çarr zar hene.
  4. Sava, kesên pir biçûk
  5. Kesa/ê negihiştî, kesa/ê ji hiş û aqilê xwe ve mîna zarokan
  6. Zaroka/ê hê nehatiye dinyayê:
    Zarê wê ji ber çû.

Herwiha

Hevmane

Bide ber

Werger

Rengdêr

zar

  1. girane, avis, ducan, bihemle, hamîle

Etîmolojî

Têkildarî zan, ji zimanên îranî.

Werger

Remove ads

Romanî

 m

  1. (anatomî) pûrt,

Tirkî

Bilêvkirin

  1. xavik
  2. çar, şar
  3. tovil, xaşe, tîvil, tûzik, pergî, perik, perde, pîstik
    Perikê mozê.
    Tovila hêkê.
    Xaşeya ser hûr.
    Perdeya guh.
  4. tovil
    Tovila pîvazê.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads