defendo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːˈfen.doː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·fen·dō — morphologica: de-fend-o

Notatio

← Latine: de- + *fendo

Verbum temporale

dēfend|ō, -ere, dēfendī, dēfēnsum

1. √ (Generatim) omnia propulsare quae damnum vel dedecus afferunt.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
dēfend-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dēfendō	dēfendam		dēfendēbam	dēfenderem	dēfendam
II. sing.	dēfendis	dēfendās	dēfende!	dēfendēbās	dēfenderēs	dēfendēs	dēfenditō!
III. sing.	dēfendit	dēfendat		dēfendēbat	dēfenderet	dēfendet	dēfenditō!
I. plur.	dēfendimus	dēfendāmus		dēfendēbāmus	dēfenderēmus	dēfendēmus
II. plur.	dēfenditis	dēfendātis	dēfendite!	dēfendēbātis	dēfenderētis	dēfendētis	dēfenditōte!
III. plur.	dēfendunt	dēfendant		dēfendēbant	dēfenderent	dēfendent	dēfenduntō!
Thema	Vox passiva
dēfend-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dēfendor	dēfendar		dēfendēbar	dēfenderer	dēfendar
II. sing.	dēfenderis	dēfendāris	dēfendere!	dēfendēbāris	dēfenderēris	dēfendēris	dēfenditor!
III. sing.	dēfenditur	dēfendātur		dēfendēbātur	dēfenderētur	dēfendētur	dēfenditor!
I. plur.	dēfendimur	dēfendāmur		dēfendēbāmur	dēfenderēmur	dēfendēmur
II. plur.	dēfendiminī	dēfendāminī	dēfendiminī!	dēfendēbāminī	dēfenderēminī	dēfendēminī	—
III. plur.	dēfenduntur	dēfendantur		dēfendēbantur	dēfenderentur	dēfendentur	dēfenduntor!

Thema	Vox activa
dēfend-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	dēfendī	dēfenderim	dēfenderam	dēfendissem	dēfenderō
II. sing.	dēfendistī	dēfenderis	dēfenderās	dēfendissēs	dēfenderis
III. sing.	dēfendit	dēfenderit	dēfenderat	dēfendisset	dēfenderit
I. plur.	dēfendimus	dēfenderimus	dēfenderāmus	dēfendissēmus	dēfenderimus
II. plur.	dēfendistis	dēfenderitis	dēfenderātis	dēfendissētis	dēfenderitis
III. plur.	dēfendērunt	dēfenderint	dēfenderant	dēfendissent	dēfenderint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	dēfendere	dēfendisse	dēfēnsūrum, -am, -um esse	dēfendēns		dēfēnsūrus, -a, -um­
Vox passiva	dēfendī	dēfēnsum, -am, -um esse	dēfēnsum īrī		dēfēnsus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
dēfendendī		dēfendendus, -a, -um			dēfēnsum	dēfēnsū

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

• offendō, offendere

Dictiones derivatae

• dēfēnsa
• dēfēnsābilis
• dēfēnsāculum
• dēfēnsātiō
• dēfēnsātor, dēfēnsātrīx
• dēfēnsibilis
• dēfēnsiō, dēfēnsiuncula
• dēfēnsiōnālis
• dēfēnsitō, dēfēnsitāre
• dēfēnsō, dēfēnsāre
• dēfēnsor, dēfēnstrīx
• dēfēnsōrius

Translationes

Propulsare quae damnum vel dedecus afferunt	dilatare ▼

Propulsare quae damnum vel dedecus afferunt	collabi ▲

Anglice: repel (en), keep away (en), defend (en) Francogallice: repousser (fr), détourner (fr), se défendre (fr) Germanice: abwehren (de), fernhalten (de), verteidigen (de) Italice: difendere (it)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (51 a.C.n. / 703 a.u.)

• ego tui Bruti rem sic ago ut suam ipse non ageret. sed iam exhibeo pupillum neque defendo; sunt enim negotia et lenta et inania. faciam tamen satis tibi quidem cui difficilius est quam ipsi; sed certe satis faciam utrique. —Epistolae ad Atticum Ciceronis ^[1][2]

class.

• Sic latronibus circumventum defendo, ut tuto transire permittatur; reum gratia laborantem tueor et hominum potentium factionem in me converto, quas illi detraxero sordes, sub accusatoribus isdem fortasse sumpturus, cum abire in partem alteram possim et securus spectare aliena certamina; spondeo pro iudicato et suspensis amici bonis libellum deicio creditoribus eius me obligaturus; ut possim servare proscriptum, ipse proscriptionis periculum adeo. —De beneficiis Senecae ^[3][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354–1367 p.C.n.)

• Dolor: Id modicum quod superest a furibus vix defendo.

Ratio: Rure te villicus tuus patientiam mali huius edocuit, quanque in urbibus exhiberes. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[4][2]

Fontes